Κατά την αρχαιότητα στη Μυτιλήνη (το νησί -αυτό που λέγεται και Λέσβος) υπήρχαν, λέει, έξι πόλεις κράτη: Μυτιλήνη, Μήθυμνα, Άντισσα, Ερεσός, Αρίσβη και Πύρρα. Όλες παραλιακές. Οι πέντε πρώτες υπάρχουν και σήμερα, άλλη κοντά στην αρχαία πόλη κι άλλη πιο μακριά. Η Πύρρα είναι η μόνη που δεν έχει αντίστοιχη σημερινή, είτε ως όνομα (η Άντισσα π.χ. ενώ είναι μακριά έχει το ίδιο όνομα οπότε υπάρχει ενδιαφέρον) είτε ως πολύ κοντινό κατοικημένο μέρος που θα ήθελε να την αναδείξει. Παρόλ' αυτά, ήξερα την υπάρξή της. Την είχα επισκεφτεί πριν καμιά τριανταριά χρόνια κι ήξερα περίπου πού και πώς είναι. Εν τω μεταξύ υπάρχουν και πινακίδες. Η μια είναι στη διασταύρωση του δρόμου Μυτιλήνης - Καλλονής, και μάλιστα είναι καινούρια (και την γράφει και Πύρα - μ' ένα ρ, εγώ την ήξερα πάντα με δυο). Κι έτσι μιας κι είδα κάνα δυο φορές την ταμπέλα αυτή είπα να ξαναπάω μια βόλτα από κει.
Θυμόμουν βέβαια πως αυτό που θα δει κανείς είναι μόνο κάποια κομμάτια κάτω απ' το νερό καθώς και κάποιους τοίχος που σε προϊδεάζουν πως μάλλον ανήκουν σε γκρεμισμένα κτίρια ή και τείχη. Δεν πήγα με προσδοκία να βρω οριοθετημένο αρχαιολογικό χώρο, αλλά κάποια απομεινάρια αδέσποτα. Όταν την είχα δει μου θύμισε την Πλύτρα (ή μήπως ήταν ανάποδα; δεν θυμάμαι πού πήγα πρώτα).
Την εκδρομή απ' το χωριό την ξεκίνησα από την άλλη μεριά, απ' τη μεριά του Πολιχνίτου. Τόχα βάλει και στο Γκούγκλη, αυτός πρότεινε να πάω από βορά, εγώ του την άλλαξα απ' το νότο, βρήκε τη διαδρομή και πάμε. (Συνηθίζω να χρησιμοποιώ βοήθεια ακόμα και σε γνωστές διαδρομές. Εγώ έχω μια ιδέα και σκέφτομαι την αντιπρόταση. Στη συγκεκριμένη φάση μου έλεγε πως από κει που σκεφτόμουνα εγώ θα ήταν 5 λεπτά παραπάνω, κάτι που δεν μου φάνηκε τρομερό, χώρια που είχα και επιφυλάξεις για ένα κομμάτι όπως το πρότεινε).
Καθώς πλησιάζω βλέπω μια άλλη πινακίδα, πιο παλιά που μου δείχνει πως αν θέλω να πάω στην Πύρρα πρέπει να συνεχίσω ευθεία. Κι οι οδηγίες μου λένε να συνεχίσω το δρόμο μου και να στρίψω σε λίγο αριστερά οπότε συνεχίζω κι εγώ.
Εκεί που μου λέει όμως να στρίψω, ο δρόμος οδηγεί σε μια πόρτα που είναι μεν ανοικτή, όμως έχει δίπλα προειδοποιητική πινακίδα ότι πρόκειται για ιδιωτικό χώρο και απαγορεύει την είσοδο. Ωχ! τι κάνουμε τώρα; Αναστροφή κι επιστρέφω προς τα πίσω μιας και κάπου θυμάμαι πως πρέπει να προχωρήσω παραλιακά και πως το αυτοκίνητο δεν πάει μέχρι το χώρο που θέλω (έχω καλή μνήμη).
Πράγματι, γυρίζοντας προς τα πίσω, βρίσκω άλλη πινακίδα που δείχνει πως η Αρχαία Πύρρα βρίσκεται δεξιά απ' την ταβέρνα, στην παραλία. Κι όντως βλέπω πως το αυτοκίνητο δεν πάει για πολύ παραλιακά κι έτσι τ' αφήνω εκεί.
Προχωράω παραλιακά με επιφυλάξεις γιατί δεν βλέπω να μπορώ να φτάσω στη μύτη που θυμάμαι.
Και πράγματι κάποια στιγμή η παραλία τελειώνει, ένας τοίχος που κλείνει κάποια απ' τα κτήματα που υπάρχουν από πάνω.
Με μια προειδοποίηση για "αδέσποτα(!) σκυλιά".
Συνεχίζω όσο μπορώ, αλλά πέφτω σε αδιέξοδο.
Το πού είναι η (βυθισμένη) αρχαία πόλη το ξέρω. Φαίνεται μια σκουράδα στη θάλασσα καθώς και ένα άφρισμα (πιθανά από κάνα κομμάτι απ' το αρχαίο λιμάνι).
Και δεν λαθεύω. Τα τόσα κομμάτια από κεραμικά στην παραλία είναι μια επιβεβαίωση.
Αλλά να πάω μέχρις εκεί δεν μπορώ. Οπότε κάθομαι κι εγώ για καφέ στο ταβερνάκι!
Αλήθεια, αυτοί που έβαλαν την πληροφοριακή πινακίδα τι γνώμη έχουν άραγε; Η αρχαιολογική υπηρεσία; Τι να πω... Ο δήμος Δυτικής Λέσβου ή η δημοτική ενότητα Αγίας Παρασκευής που ανήκει ο χώρος;
Σημείωση
Ξέρω πως υπάρχει μια Πύρρα σημερινή. Μόνο που είναι αρκετά μακριά, ψηλά στην Πίνδο, στο νομό Τρικάλων, μετά το Περτούλι. Μάλλον δεν έχει σχέση με την αρχαία που συζητάμε. 😀
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.