3 + 1 Χιονιάδες (1998 - 2021)

Φωτογραφία από "Το Ποντίκι" που πολύ μ' άρεσε. Χιόνι στην παραλία

Ο σημερινός χιονιάς μ' έκανε να θυμηθώ χιονιάδες απ' τα παλιά. Έτσι κι αλλιώς είν' ένα φαινόμενο που επαναλαμβάνεται τακτικά, κάθε 10 - 11 χρόνια. Πάει μαζί με τις κηλίδες του ήλιου, αλλά δεν θ' ασχοληθώ παραπάνω με τα αστρομετεωρολογικά, θα γράψω για τους χιονιάδες που θυμάμαι. Και θα ξεκινήσω από σήμερα γυρίζοντας προς τα παλιά, τη δεκαετία του 60. Οι φωτογραφίες είναι φετινές, σημερινές για την ακρίβεια, από το μπαλκόνι του σπιτιού μου στην Ηλιούπολη το πρωί, εκτός απ' την πρώτη που την είδα το πρωί και μ' εντυπωσίασε. (Τελικά βρήκα κι από αρκετές άλλες χρονιές, το αρχείο μου έχει πολύ υλικό).

Ηλιούπολη 2021

Στην Ηλιούπολη, λοιπόν, το χιόνι έφτασε τους 15 - 20 πόντους, και συνέχιζε να ρίχνει όλη μέρα, αλλά μιας και το μέρος είναι αρκετά χαμηλά το λιώνει αρκετά έτσι που να μην ανεβαίνει σε ύψος. Πάντως, είν' εντυπωσιακές οι λεμονιές που είναι κάτασπρες κι από μέσα κιτρινίζουν τα λεμόνια που δεν έχουμε κόψει ακόμα. Κι έχουν πετάξει ένα σωρό φαγάδες (λαίμαργα έχω μάθει πως τα λένε στα Αθηναϊκά, το ίδιο πάει να πει, κλαδιά που τραβάνε τους χυμούς του δέντρου και δεν τ' αφήνουνε να πάρει πάνω του). κι αν θα τα κάψουν μόνο αυτά πρόβλημα δεν έχω, ελπίζω πως τα δέντρα θ' αντέξουν, έχουν περάσει κι άλλους χιονιάδες.

Ηλιούπολη 2021

Όπως τον προηγούμενο χιονιά, που ήταν μάλλον το 2011. Και λέω μάλλον, γιατί τα χρόνια 2009 - 2012 έλειπα στη Γερμανία, στο Μόναχο. Έτσι, δεν έχω άμεση γνώση της κατάστασης. Ο χειμώνας 09 - 10 στο Μόναχο ήταν πολύ βαρύς, είχα χιόνι μπόλικες μέρες και θερμοκρασίες κάτω απ' το 0 για πολλές μέρες (ολικός παγετός που λένε). Από -15 μέχρι -8. Και κάποια μέρα ανέβηκε. Έφτασε τους -3. Και πανηγυρίζαμε. Το περίεργο είναι πως το χιόνι εκεί δεν έφτανε ψηλά. Άντε στα χωράφια να έφτανε στους 40 πόντους το πολύ. Και να χιονίζει μέρα νύχτα.

Ηλιούπολη 2021

Τέλος πάντων νόμιζα πως και στην Ελλάδα ήταν την ίδια χρονιά μεγάλος χιονιάς, αλλά η Ειρήνη μου θύμισε πως ήταν τον επόμενο, γιατί είχε μείνει κάποιες ώρες αποκλεισμένη στην Εθνική (βλέπετε τότε ήλπιζαν πως θα τα κατάφερναν να την κρατήσουν ανοιχτή, ενώ φέτος την έκλεισαν προκαταβολικά αναγνωρίζοντας την ανικανότητα του μηχανισμού για να ανταποκριθεί στα ζόρια). Και μάλλον έχει δίκιο γιατί θυμήθηκα πως είχα σχολιάσει πως ο καιρός στην Ελλάδα ήταν μ' ένα χρόνο διαφορά!

Άγιος Στέφανος 2002

Πάμε πιο πίσω. Χιονιάς του 2002. Δεν ήταν ακριβώς ένας, τρεις ήτανε, αλλά ο ένας, αυτός που ξεκίνησε γύρω στα Φώτα ήταν ο πιο γερός απ' όλους. Τότε ήμασταν στον Άγιο Στέφανο και για τρεις μέρες δεν βγήκαμε απ' το σπίτι. Ευτυχώς, δεν είχαμε διακοπές ρεύματος όπως φέτος που η Ειρήνη έμεινε 5 - 6 ώρες χωρίς ρεύμα χτες κι άλλες 16 - 20 τουλάχιστον σήμερα. Και το σπίτι όλο και κρυώνει. Ευτυχώς είχε ξύλα για το τζάκι της, αλλά μέχρις εκεί. Τότε, ήμασταν πανέτοιμοι κι είχαμε ό,τι χρειαζόμασταν.

Άγιος Στέφανος 2002

Αλλά να συνεχίσω με το 2002. Τα σχολεία τότε θυμάμαι έκλεισαν για 2 ή 3 μέρες στην Αθήνα, αλλά εμείς εκεί όλη τη βδομάδα τη φάγαμε. Το καθάρισμα των δρόμων άρχισε μόλις την τρίτη μέρα κι εμείς μέναμε σε στενό που δεν ήρθανε παρά μόνο αφού τέλειωσαν απ' όλα τ' άλλα τα μέρη. Ντυθήκαμε μια μέρα καλά, έβαλα και τις στρατιωτικές αρβύλες και πήγαμε μέχρι το σουπερμάρκετ να πάρουμε κάνα γάλα και κάτι άλλο από τα φρέσκα που μας είχαν τελειώσει.

Διδυμότειχο 1998

Αλλά ο χιονιάς τους 2002 ήταν αλλαγή. Γιατί μέχρι τότε οι χιονιάδες ήταν στα 8άρια! Το 1998 ήμασταν στο Διδυμότειχο. Πάλι τρεις χιονιάδες είχαμε. Ο τελευταίος τέλος Μάρτη. Κι ευτυχώς επειδή ήταν στην αρχή της Άνοιξης, κράτησε λίγο. 2 μέρες. Από τότε οι παραπάνω φωτογραφίες. Οι προηγούμενοι δύο ήταν καλοί, κράτησαν κι αρκετά. Και βέβαια ίσως πει κάποιος πως Διδυμότειχο είν' αυτό, βόρεια Ελλάδα, άρα αναμενόμενο. Το θέμα είναι πως ούτε εκεί ήταν προετοιμασμένες οι υπηρεσίες. Τα λεωφορεία να κινούνται με το ζόρι και ταξί να μην κυκλοφορούν. Κι η Μαρία δούλευε τη χρονιά εκείνη στην Ορεστιάδα. Κι όταν κατάφερε να φτάσει επιτέλους στο ΤΕΛ (κάπου 1 - 1,5 χιλιόμετρο απ' το κέντρο) να της κάνουν παρατήρηση γιατί άργησε!

Διδυμότειχο 1998

Γιατί το κλείσιμο των σχολείων γινόταν με το ζόρι. Και να λένε στους ωρομίσθιους συναδέλφους πως αν δεν πάνε στο κλειστό σχολείο, δεν θα τους πληρώσουν τις ώρες. Αλλά και για το μη κλείσιμο ποιο ήταν το επιχείρημα; Μα γιατί, στη Γερμανία κλείνουν τα σχολεία με το χιόνι; Το ότι στη Γερμανία υπάρχει μηχανισμός που ακόμα κι όταν το χιόνι είχε φτάσει στα 40 εκατοστά που έλεγα, στο δρόμο και στο πεζοδρόμιο δεν υπήρχε καθόλου. Αλλά στη Γερμανία κλείνουν τα σχολεία με τη ζέστη, γιατί είναι έκτακτο γεγονός και τα κτίρια είναι φτιαγμένα για να κρατάνε τη ζέστη μέσα. Κι αν στις 10 το πρωί, δει ο διευθυντής του σχολείου πως το θερμόμετρο που έχει υποχρεωτικά έξω απ' το γραφείο του, δείξει 24 βαθμούς, διώχνει τα παιδιά. Χίτσεφραϊ (Hitzefrei).

Άγιος Στέφανος 2002

Αλλά οι χιονοϊστορίες μου τράβηξαν σε μάκρος. Έτσι σταματάω εδώ σήμερα και θα συνεχίσω προς τα πίσω στο επόμενο.

Ή μάλλον συνεχίζω με φωτογραφίες απ' το Φλεβάρη του 2008, απ' τον Άγιο Στέφανο. Δεν θυμάμαι πώς και τι για το χιονιά αυτόν, αλλά στα σχόλια για τα 12χρονα του μπλογκ του Σαραντάκου, κάποιος το ανέφερε και μ' έκανε ν' ανατρέξω στο φωτογραφικό μου αρχείο. Κι όντως, είχε το χιονιά του κι αυτό το 8άρι. Ιδού τες.