Στα διάφορα μέρη που πάω, όπως έχω ξαναγράψει, χρησιμοποιώ τους ηλεκτρονικούς χάρτες (είτε από τον πλοηγό - ελληνικά τζι-πι-ες - είτε και του γκουγκλ). Όμως συνήθως χρειάζομαι και μια έντυπη έκδοση για να μπορέσω να βάλω τα πράγματα σε μια σειρά. Στο εξωτερικό όπου πήγαινα, με το που έφτανα στο ξενοδοχείο μου έδιναν κι έναν χάρτη της περιοχής. Συνήθως διαφημιστικό, που είχε γύρω γύρω διευθύνσεις από κλαμπ, εστιατόρια, ξενοδοχεία αλλά και κάποιες ιδέες από τα πιο φημισμένα τουριστικά αξιοθέατα. Κι αν δεν μου τον έδιναν στο χέρι (όσοι θέλαν να προμοτάρουν κάποια πράγματα έκαναν και τις σχετικές "προτάσεις"), τον είχαν στη ρεσεψιόν για να πάρει όποιος ήθελε.
Παρόμοιοι χάρτες διατίθενται κι απ' όλους αυτούς που διαφημίζονται, θα ήταν παράλογο να διαφημίζεται κάποιος σ' ένα φυλλάδιο κι ο ίδιος να μην το διαθέτει. Στην πιο δύσκολη περίπτωση τέτοιοι χάρτες βρίσκονται στα γραφεία τουρισμού που υπάρχουν σε κάθε τουριστική πόλη. Και λέω δύσκολη, όχι γιατί είναι δύσκολο να εντοπίσεις ένα τέτοιο γραφείο αλλά γιατί αυτά δουλεύουν συγκεκριμένες ώρες!
Χάρτες δίνουν και τα γραφεία ενοικιάσεως αυτοκινήτων. Με το που θα σου δώσουν το κλειδί σου δίνουν κι έναν χάρτη που έχει τη φίρμα τους και τα τηλέφωνά τους πάνω (αχρείαστα νάναι :) ).
Στην Ελλάδα δεν είναι πολύ συνηθισμένο κάτι τέτοιο. Αν και κυκλοφορούν τέτοιοι τουριστικοί χάρτες δεν τους μοιράζουν με τόση ευκολία, ίσως γιατί συνήθως το χαρτί είναι καλής ποιότητας. Υπάρχουν μέρη που ψάχνεις έναν χάρτη να δεις τι θα δεις και δεν βρίσκεις. Το πιο κουφό που βρέθηκα σ' ένα μέρος κι ήθελα έναν τέτοιο πρόχειρο χάρτη και μιας και στο ξενοδοχείο (ενοικιαζόμενα δωμάτια ήταν) δεν είχαν σκέφτηκα να ρωτήσω σε κάναν επαγγελματία. Και ρώτησα έναν που νοίκιαζε μηχανάκι κι αυτοκίνητα. Η απάντησή του; Να, εκεί είναι το βιβλιοπωλείο, μπορείς να πας ν' αγοράσεις!
Δεν ξέρω αν εγώ έχω μάθει στο τσάμπα και μου κακοφαίνεται να δώσω 4 - 5 ευρώ για ν' αγοράσω έναν χάρτη, αλλά επιπλέον ένας χάρτης βιβλιοπωλείου (που δεν τον απορρίπτω εκ προοιμίου) είναι μεγάλος και δύσχρηστος. Ο ρόλος του είναι να είναι αναλυτικός τόσο που δεν είν' εύκολο να ξεχωρίσεις τα τουριστικά σημεία. Έτσι δεν με βολεύει να τον έχω στην εκδρομή, αλλά βέβαια πολλές φορές έχω αγοράσει πριν ξεκινήσω για να κάνω τους σχεδιασμούς μου, ειδικά όταν οι ηλεκτρονικοί δεν ήταν τόσο διαδεδομένοι.
Πέρ' απ' αυτό όμως, αυτό που με ξένισε (και μούδωσε την αφορμή να γράψω το σημερινό) είναι το ύφος και ο τρόπος. Θα μπορούσε πολύ απλά να πει πως δεν έχει, και τέρμα. Έτσι που δόθηκε η απάντηση, εμένα μου φάνηκε σαν να περιείχε μομφή.
Παρεμπιπτόντως, την επόμενη μέρα, καθίσαμε σε μια καφετέρια που στον πάγκο της είχε όχι έναν αλλά τρεις διαφορετικούς χάρτες, διαθέσιμους να πάρει όποιος ήθελε. Δηλαδή τέτοιοι χάρτες υπήρχαν για την περιοχή. Ο συγκεκριμένος δεν φρόντισε να έχει.
Ετικέτες
- αλλαντικά
- αυγό
- Γερμανία
- διαιτητικά
- επετειακά
- ζαχαροπλαστική
- ζυμαρικά
- ζύμη
- κέικ
- κοινωνία
- κρεατικά
- κρέμα
- κρεμμύδια
- λαδερό
- λαχανικά
- Λέσβος
- μαρμελάδα
- μεζές
- οδηγίες
- οσπρια
- πατάτα
- ποτό
- πουλερικά
- προσωπικές ιστορίες
- ρύζι
- σαλάτα
- σάλτσα
- σούπα
- σχάρα
- σχολείο
- τηγάνι
- τουριστικοί προορισμοί
- τυρί
- φαγητό
- φούρνος
- φρούτο
- χρήμα
- ψάρι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.