Ευρωπαϊκή αγορά

Έχω αναφέρει κι άλλη φορά την εμπειρία μου από το τι ισχύει στην Ευρώπη ως προς τους όρους της αγοράς και πώς μας παραμυθιάζουνε για διάφορα θέματα. Μιας και είμαι πάλι (για βόλτα) στας Ευρώπας, πάλι το βλέπω μπροστά μου και μου 'ρχεται διάθεση να αναφέρω για άλλη μια φορά τις διαπιστώσεις μου. Αυτή τη φορά, απ' την πρωτεύουσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις Βρυξέλλες. Σε δυο θέματα θα σταθώ: το ωράριο των καταστημάτων και το πώς επηρεάζει ο χρόνος που ένα γάλα θεωρείται φρέσκο την τιμή του. Γιατί πολύ μελάνι έχει ξοδευτεί κι ακόμα περισσότερος τηλεοπτικός χρόνος για να μας πείσουν πως για να βελτιωθεί η κατάσταση θα πρέπει να γίνουν ριζικές αλλαγές. Πόσο βελτιωμένη είν' η κατάσταση, λοιπόν, στο Βέλγιο και πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα;

Ξεκινώ με το ωράριο των καταστημάτων. Ποιες μέρες και ποιες ώρες δουλεύουν τα μαγαζιά στο Βέλγιο; Στη Βαυαρία, θυμίζω, ήταν ανοιχτά απ' τις 6 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ, ενώ σε άλλα μέρη της Γερμανίας μέχρι και πολύ αργότερα (π.χ. στη Στουτγάρδη μέχρι και τις 10 ή τις 12 έβρισκες σουπερμάρκετ). Στις Βρυξέλλες τα μαγαζιά είν' ανοιχτά μέχρι τις 6 το απόγεμα, σε γενικές γραμμές ενώ τα σουπερμάρκετ μένουν μέχρι τις 8 το βράδυ. Την Παρασκευή κάνουν παραχώρηση και μένουν μέχρι τις 9. Στη Λιέγη (απ' όπου η φωτογραφία) ακόμα λιγότερο. Χώρια ότι εκεί κλείνουν και το μεσημέρι 12:30 - 13:30. Κι αυτό το ωράριο είναι το ίδιο και το χειμώνα που σκοτεινιάζει στις 4 και το καλοκαίρι που έχει φως και μετά τις 10!

Τις Κυριακές δουλεύουνε; Γιατί, τι χάσανε; Κάποια παλαιοπωλεία και τέτοια, εντάξει, αλλά τα μαγαζιά γενικά είναι κλειστά. Στην Γερμανία είχαν (έχουν) τη δυνατότητα να ανοίξουν 3 ή 4 Κυριακές το χρόνο, κάτι που το κάνουν τα εμπορικά κέντρα. Μόνο που αυτές οι Κυριακές δεν μπορούν να είναι κάποιες συγκεκριμένες περιόδους (π.χ. πριν τα Χριστούγεννα που στήνονται παζάρια σε πολλές πόλεις) και δεν είναι γενικές για όλους αλλά κάθε εμπορικό κέντρο δηλώνει πότε θα είναι ανοιχτό (και συνήθως διοργανώνονται εκδηλώσεις για να τραβήξουν κόσμο - άλλο που δεν θέλουν οι Γερμανοί, στις γιορτές και στα πανηγύρια είναι πάντα μέσα). Στο Βέλγιο, δεν έτυχα να είναι Κυριακή ανοιχτά καμιά εποχή, αν και θεωρητικά η δυνατότητα υπάρχει (κατ' επιλογήν).

Στην Ελλάδα μας έχουν ζαλίσει πως για να τονωθεί η αγορά πρέπει να είναι ανοιχτά τα μαγαζιά όσο περισσότερο γίνεται. Μπήκαν 6 - 7 Κυριακές και οι πιέσεις υπάρχουν να γίνουν περισσότερες.

Και πάμε στο άλλο θέμα με το γάλα. Μας πρήξανε (και μας πρήζουνε) πως οι μηχανές παστερίωσης είν' αποτελεσματικές και μπορεί το φρέσκο γάλα να είναι για περισσότερες από τις 4 μέρες που ίσχυαν. Ήθελαν να το πάνε στις 10 και έγινε συμβιβασμός στις 7. Το τυράκι στη φάκα είναι πως όταν δεν υπάρχουν ανάγκες αποθήκευσης και απόσυρσης του γάλακτος σύντομα, η τιμή του θα πέσει. Βέβαια, ο πραγματικός λόγος είναι πως θέλουν να μπορούν να κάνουν εισαγωγές παστεριωμένου γάλακτος που θα χαρακτηρίζεται φρέσκο, ενώ τώρα δεν προλαβαίνουν.

Και όντως. Στη Γερμανία το γάλα κόστιζε περίπου μισό ευρώ το λίτρο το ιδιωτικής ετικέτας και κάτι παραπάνω το επώνυμο. Με διάρκεια γύρω στις 10 μέρες. Τι γίνεται στο Βέλγιο όμως; Που από παραγωγή αγελαδινού, δόξα τω θεώ κι αυτοί έχουν μπόλικη; Γάλα φρέσκο δύσκολα να βρεις. Κι όταν το βρεις είναι στο 1,5 με 2 ευρώ. Κι η διάρκειά του; Πάνω από 10 μέρες.

Άρα; Άρα μας δουλεύουνε, μας φλομώνουν στο ψέμα για να περάσουν αυτά που θέλουν. Κι είναι τόσο ενορχηστρωμένη η προπαγάνδα που έχουν πολλοί πειστεί πως είμαστε πίσω σαν χώρα!

Και μια συμπλήρωση, με την αναχώρηση:
Πόσο τιμάται το μπουκαλάκι το νερό (το μισό λίτρο να εξηγούμαστε, μεγαλύτερο δεν βρίσκεις); Όσο και το αντίστοιχο μπουκαλάκι του αναψυκτικού. 1,50€, ή 2 ή 2,50 κλπ. Σήμερα π.χ. στο αεροδρόμιο είχε στο σελφ-σέρβις 3,60, σε διπλανό κιόσκι (χωρίς τραπέζι) 3,50 ενώ σε αυτόματο πωλητή 2,60€! Παρόμοια θυμάμαι και στη Γερμανία. Αφού μπορείς να πιεις μπίρα ή αναψυκτικό στην ίδια τιμή γιατί να πιεις νερό; Κατά τα άλλα, γίνεται μεγάλη σπέκουλα για την τιμή του νερού σε καντίνες στην Ελλάδα...