Έγραφα προχτές για τον καιρό και τις συνέπειές του στην Ελλάδα. Κι επειδή τις τελευταίες μέρες καμαρώνω ταχτικά για τη βόλτα μου στην Αίγυπτο (θα βάλω κι άλλα εδώ) κι όσοι βλέπουνε τις φωτογραφίες που είμαστε με μπλούζες και μπουφάν με ρωτάνε για το τι καιρό έκανε εκεί, να γράψω σήμερα γι' αυτό προσθέτοντας μερικές σκέψεις μου για το πότε είναι η καλύτερη εποχή για να την επισκεφθεί κανείς. Με μπουφάν ήταν ντυμένοι κι οι ντόπιοι, ούτε εμείς φαινόμασταν πιο άνετοι ούτε αυτοί :) (παραπάνω βραδάκι στο Αλ Χαλίλι).
Ετικέτες
- Γερμανία
- Λέσβος
- αλλαντικά
- αυγό
- διαιτητικά
- επετειακά
- ζαχαροπλαστική
- ζυμαρικά
- ζύμη
- κέικ
- κοινωνία
- κρέμα
- κρεατικά
- κρεμμύδια
- λαδερό
- λαχανικά
- μαρμελάδα
- μεζές
- οδηγίες
- οσπρια
- πατάτα
- ποτό
- πουλερικά
- προσωπικές ιστορίες
- ρύζι
- σάλτσα
- σαλάτα
- σούπα
- σχάρα
- σχολείο
- τηγάνι
- τουριστικοί προορισμοί
- τυρί
- φαγητό
- φούρνος
- φρούτο
- χρήμα
- ψάρι
18 Ιανουαρίου 2017
17 Ιανουαρίου 2017
Καιρός και συνέπειες
Πριν μερικές μέρες τα σχολεία ήταν κλειστά στην περιοχή που μένω. Με την ευκαιρία θύμισα ένα παλιότερο σημείωμά μου σχετικά με το κλείσιμο των σχολείων στη Γερμανία. Που έλεγε ότι δεν συμφέρει να προετοιμάζεσαι για κάτι που συμβαίνει 5 μέρες το χρόνο κι όσοι συγκρίνουν το τι γίνεται εκεί μ' αυτά που γίνονται στην Ελλάδα σε αντίστοιχες περιπτώσεις συγκρίνουν ανόμοια πράγματα. Όχι δηλαδή πως δεν χρειάζεται κάποια προετοιμασία όταν ξέρεις ότι θα πέσει χιόνι (και η ΕΜΥ είχε κάνει τις προβλέψεις τις σωστά, άσχετα αν κάποιοι δεν μπορούσαν να τις διαβάσουν: όταν λέει ο καιρός χαλάει από βορειοανατολικά, δεν μπορεί να λες πως δεν είχε δίκιο γιατί στην Αθήνα ήρθε το χιόνι με μια μέρα καθυστέρηση. Ούτε όταν δίνει πρόγνωση με ένα εύρος ωρών να περιμένεις πως με το που μπαίνει το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, αρχίζει και το φαινόμενο που περιγράφεται).
15 Ιανουαρίου 2017
Στη Γκίζα
Η Γκίζα είναι ουσιαστικά περιοχή του Καΐρου, εκεί που βρίσκονται οι πιο διάσημες πυραμίδες: του Χέοπα, του Χεφρήνου και του Μυκερίνου (στην παραπάνω φωτογραφία δεν φαίνεται). Η πρώτη είναι η μεγαλύτερη απ' τις τρεις, πιο ψηλή και είναι το μόνο απ' τα εφτά θαύματα του (αρχαίου) κόσμου που σώζεται στις μέρες μας ατόφιο. Στην ίδια περιοχή είναι και η περίφημη Σφίγγα. Όχι πως στην Αίγυπτο είδαμε αυτήν μόνο τη Σφίγγα, αλλά αυτή είναι η πιο μεγάλη (και πιο ξακουστή).
10 Ιανουαρίου 2017
Θρησκευτικότητα
07 Ιανουαρίου 2017
Ασφάλεια
Στις μέρες μας η τρομολαγνεία των μέσω ακούγεται στο έπακρο. Βέβαια υπάρχουν και τα διάφορα τυφλά χτυπήματα με θύματα αλλά η προβολή τους και η συζήτηση που γίνεται είναι πολύ περισσότερη. Από την πτώση των δίδυμων πύργων και μετά η συζήτηση για την τρομοκρατία καλά κρατεί και για την αποτροπή της παίρνονται όλο και περισσότερα μέτρα που όμως μάλλον δεν είναι αποτελεσματικά αφού τα χτυπήματα έρχονται στα πιο αστυνομοκρατούμενα μέρη. Το 2012 είχα πάει στη Γαλλία και έγραφα για την (άσχημη) εντύπωση που μου έκαναν οι αστυνομική με το δάχτυλο στη σκανδάλη. Και τα χτυπήματα στο Παρίσι (και όχι μόνο, στη Γαλλία) έγιναν και ξανάγιναν.
08 Δεκεμβρίου 2016
Το χωριό μου
Στο σάιτ του Συνδέσμου Πλωμαριτών Αττικής βρήκα μια δημοσίευση σχετικά με το χωριό μου κι είπα να το βάλω κι εδώ πέρα. Το κακό είναι πως δεν έχω φωτογραφίες από την περιοχή που περιγράφει.
Στο ναό της Υπαπαντής που αναφέρεται στο άρθρο, στη διάρκεια εργασιών επισκευής, βρέθηκαν κομμάτια από το ψηφιδωτό δάπεδο. Αφού έμειναν στον αέρα και στη βροχή κάμποσα χρόνια σκεπασμένα δήθεν μ' ένα νάιλον, η αρχαιολογική απάντησε πως δεν είναι αξιοποιήσιμα και τ' άφησε να σκεπαστούν ξανά.
Οι εργασίες δεν έχουν τελειώσει ακόμα :)
Στο ναό της Υπαπαντής που αναφέρεται στο άρθρο, στη διάρκεια εργασιών επισκευής, βρέθηκαν κομμάτια από το ψηφιδωτό δάπεδο. Αφού έμειναν στον αέρα και στη βροχή κάμποσα χρόνια σκεπασμένα δήθεν μ' ένα νάιλον, η αρχαιολογική απάντησε πως δεν είναι αξιοποιήσιμα και τ' άφησε να σκεπαστούν ξανά.
Οι εργασίες δεν έχουν τελειώσει ακόμα :)
08 Νοεμβρίου 2016
Φυλακές με υψηλή κερδοφορία
Το επόμενο κομμάτι είναι από το περιοδικό Σχεδία. Για τη Σχεδία έχω ξαναγράψει. Είναι ένα περιοδικό δρόμου (το μόνο στην Ελλάδα). Και για όποιον δεν ξέρει τι πάει να πει "περιοδικό δρόμου" είναι ένα περιοδικό που πουλιέται στο δρόμο μόνο από πωλητές (άντε και με συνδρομές). Όχι σε περίπτερα, όχι από πρακτορεία. Και τα μισά λεφτά απ' την πώληση πάνε στο πωλητή, που είναι κάποιος άστεγος. Το καλό είναι πως το περιοδικό είναι πολύ αξιόλογο κι έχει εξαιρετικά ενδιαφέροντα άρθρα. Το κακό (γιατί αυτά πάνε μαζί :( ) είναι πως η ύλη του δεν είναι διαθέσιμη στο διαδίκτυο. Έτσι, δεν μπορεί να την διαβάσει όποιος δεν έχει αγοράσει το περιοδικό. Έχουν αρχίσει ν' ανεβάζουν ύλη απ' τα παλιά τεύχη, αλλά μέχρι να φτάσουμε στα καινούρια... Εν πάση περιπτώσει, το συγκεκριμένο κομμάτι είναι από το τεύχος Οκτωβρίου, στις τελευταίες σελίδες που έχουν μικρές ειδήσεις από παρόμοια περιοδικά στον κόσμο και νομίζω πως έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ακόμα κι αν κάποιος το δει συνομωσιολογικά.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)