Κυκλοφορία με αυτοκίνητο

Παραδοσιακά, για να κυκλοφορήσει κάποιος με αυτοκίνητο (όχι με τα μέσα μαζικής μεταφοράς δηλαδή) έχει δυο επιλογές: ή βγάζει δίπλωμα (άδεια οδήγησης το λένε επίσημα) και οδηγεί ο ίδιος ή δεν βγάζει. Κι αν δεν έχει δίπλωμα, ο μόνος τρόπος είναι να πάρει ταξί (να νοικιάσει δηλαδή αυτοκίνητο και οδηγό). Αν έχει, υπάρχουν δυο επιλογές. Μπορεί να έχει δικό του αυτοκίνητο ή να μην έχει. Κι αν μεν έχει δικό του αυτοκίνητο, κι είναι και στο μέρος που βρίσκεται το αυτοκίνητό του, μπαίνει μέσα και πάει όπου θέλει. Αν δεν έχει (ή αν είναι σε μέρος που το αυτοκίνητό του είναι μακριά όπως π.χ. αν πάει μια εκδρομή με αεροπλάνο) τότε, αυτό που ήξερα μέχρι τώρα, η μόνη λύση ήταν να νοικιάσει αυτοκίνητο. Πώς; Πήγαινε σε ένα γραφείο, έδινε το δίπλωμά του και την πιστωτική του και έκανε ένα συμβόλαιο. Με το ίντερνετ, αυτό γινόταν πιο εύκολα αφού μπορούσε να έχει κλείσει το αυτοκίνητο από πριν και όταν έφτανε στον προορισμό του να χρειάζεται μόνο να το παραλάβει.

Πρόσφατα, ετοιμαζόμασταν να πάμε προς το Βερολίνο κι ο Δημήτρης (που τον τελευταίο ενάμιση και βάλε χρόνο μένει εκεί) μου είπα να κατεβάσω μια εφαρμογή, να κάνω εγγραφή κι όταν φτάσω να δω αν υπάρχει διαθέσιμο αυτοκίνητο εκεί κοντά (σε πάρκινγκ του αεροδρομίου δηλαδή) και να το πάρω να πάω στο σπίτι. Την εγγραφή την έκανα, περίεργο κάπως μου φάνηκε, αλλά τελικά δεν το δοκίμασα τότε γιατί ήρθε μ' έναν φίλο του και μας πήρανε.

Μου δόθηκε όμως η ευκαιρία να το δω στην πράξη δυο φορές, τη μια που το οδήγησα εγώ και μια που πήρε εκείνος (από άλλη εφαρμογή, έχει 5 ή 6 τέτοιες στο κινητό του από διαφορετικές εταιρίες). Θέλαμε να κάνουμε μια βόλτα κι έπρεπε να πάμε στον κεντρικό σταθμό νωρίς το πρωί. Και μου λέει αντί να βγάζουμε εισιτήρια (για τη συγκοινωνία) και να περιμένουμε (που στη Γερμανία ο συντονισμός των μέσων είναι εξαιρετικός, αλλά θα είχαμε δυο αλλαγές ενδιάμεσα) να νοικιάσουμε ένα. Κι είπα να το κάνω εγώ για να καταλάβω πως δουλεύει κι αυτό θα περιγράψω.

Για την εγγραφή στην υπηρεσία - εταιρία - εφαρμογή είχα δώσει τα στοιχεία μου (με διεύθυνση στη Γερμανία κι είχα βάλει του Δημήτρη), τον αριθμό κλπ μιας πιστωτικής κι είχα ανεβάσει φωτογραφίες με το κινητό των δύο όψεων του διπλώματος καθώς και μία σέλφι που να κρατώ το δίπλωμα κοντά στο πρόσωπό μου. Μετά από κάποιες ώρες ήρθε η έγκριση κι από κείνη τη στιγμή μπορούσα να τη χρησιμοποιήσω. Όλες οι υπόλοιπες διαδικασίες θα γίνονταν από το κινητό.

Όταν τη χρειάστηκα λοιπόν, μπήκα στην εφαρμογή που εντόπισε τη θέση που βρίσκομαι και μου έβγαλε πού είχε κοντά αυτοκίνητα της συγκεκριμένης εταιρίας και τι είδους. Είχε ένα Πόλο που το χαρακτήριζε "μικρό" κι ένα Άουντι (κι ακόμα ένα που δεν το θυμάμαι, ήταν λίγο πιο μακριά). Προτιμήσαμε το δεύτερο να είμαστε άνετοι (σιγά, τρία άτομα ήμασταν). Το κόστος του 0,89€ το χιλιόμετρο. Το κλείσαμε, είπαμε πως θα πάμε να το πάρουμε το επόμενο μισάωρο (μέχρι τόσο είναι τσάμπα) και ξεκινήσαμε προς τα εκεί. Ο γκούγκλης μας έδινε και οδηγίες πώς θα πάμε μέχρις εκεί, το βρήκαμε και έπρεπε να το ανοίξουμε. Στην εφαρμογή ένα κουμπί που το έσυρα και το αυτοκίνητο ήταν ανοιχτό μπροστά μου! Μπήκα μέσα, ήταν αυτόματο αλλά δεν με ενοχλούσε μιας και είχα ξανανοικιάσει τέτοιο, και το έβαλα μπροστά με το μπουτόν που έχουν τα καινούρια αυτοκίνητα αντί για κλειδί. Προγραμμάτισα στον πλοηγό (GPS) το πού θέλω να πάω κι ακολούθησα τις οδηγίες του.

Όταν πλησιάζαμε μου λέει ο Δημήτρης να πάμε από λίγο πιο πέρα για να παρκάρουμε, αλλά μου το είπε αργά κι εγώ είχα ήδη στρίψει προς το σταθμό και βέβαια δεν είχε να το παρκάρω εκεί. Έτσι, έκανα έναν αρκετά μεγάλο γύρο μέχρι να βρω κάτι που σήμαινε επιπλέον χιλιόμετρα. Τέλος πάντων, βρήκαμε, το πάρκαρα σε μέρος που επιτρέπεται (με πληρωμή, αλλά εμείς δεν είχαμε να ασχοληθούμε με την πληρωμή, θα τα έβρισκε η εταιρία) και μέσα από την εφαρμογή το κλείδωσα και δήλωσα πως δεν το ήθελα άλλο, η μίσθωση είχε τελειώσει. Όλ' αυτά κόστισαν περίπου 7€.

Την παραμονή της πρωτοχρονιάς εκεί που πηγαίναμε να πάρουμε τον προαστιακό (S bahn) για να πάμε να χαζέψουμε τα πυροτεχνήματα) ξαφνικά σταματάει ο Δημήτρης, ανοίγει ένα αυτοκίνητο και μας λέει να μπούμε μέσα! Από άλλη εταιρία αυτή τη φορά, το πήρε να πάμε πιο κοντά στο κέντρο για να επιταχύνουμε τη διαδικασία (μιας και η ώρα είχε ήδη περάσει). Παρόμοια ήταν τα πράγματα, αν και αυτή τη φορά δεν ασχοληθήκαμε με τον πλοηγό, ο ντόπιος ήξερε από πού θα μας πάει :)