Τόχω ξαναγράψει πολλές φορές πως παρακολουθώ το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου "Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία". Και πως πολλές φορές κάτι που διαβάζω στο (καθημερινό) άρθρο ή τα σχόλια, μου θυμίζουν διάφορες ιστορίες μου. Έτσι έγινε και σήμερα. Είχε άρθρο για "το άλλο χρυσάφι της γης" ονομάζοντας έτσι την πατάτα. Στα σχόλια κάποιος έγραψε πως "Πατάτα (λέγεται ότι) βάνουν και στις (πειραγμένες) γραβιέρες, αυτές που είναι άνοστες-σαπουνέ". Και θυμήθηκα την τυροπατάτα. Έγραψα εκεί την ιστορία κάπως σύντομα, τη γράφω κι εδώ πιο αναλυτικά.
