Γευστικά ταξίδια

Κάποτε όλα τα υφάσματα ήταν φτιαγμένα τοπικά, σε αργαλειό ενώ τα πλεχτά ήταν πλεγμένα κι αυτά επιτόπου με βελόνες. Κάποια στιγμή άρχισε η β...

Κατά την αρχαιότητα  στη Μυτιλήνη (το νησί -αυτό που λέγεται και Λέσβος) υπήρχαν, λέει, έξι πόλεις κράτη: Μυτιλήνη, Μήθυμνα, Άντισσα, Ερεσ...

Όταν ολοκληρωνόταν το κάψιμο των στεφανιών ( τα κάψαλα ) ξεκίναγε η διαδικασία για τον κλήδονα που κράταγε δυο μέρες. Η πρώτη, μετά τις φω...

Την Πρωτομαγιά στο χωριό ήταν συνήθειο να φτιάχνονται στεφάνια (όπως και σε πολλά μέρη της Ελλάδας κι όχι μόνο). Η βάση ήταν κλαδί αλγαριάς...

Τη δεκαετία του 70 ξεκίνησαν να φτιάχνονται συντοπίτικοι σύλλογοι. Άνθρωποι με καταγωγή απ' το ίδιο μέρος που έμεναν σε άλλη περιοχή έφ...

Για την χαβίτσα δεν έχω φωτογραφία. Πού να την βρω αφού ούτε την έφτιαξα ποτέ εγώ, ούτε πρόκειται να την φτιάξω. Γιατί, όπως έγραψα και αλλο...

Ο πρόλογος στο βιβλίο με τα παραμύθια Όχι, δεν πρόκειται για τον μεγάλο Ναπολέοντα, τον γνωστό, της Γαλλίας. Πρόκειται για ένα παραμύθι που...

Όταν έβαλα τη συνταγή για τις πατατοκροκέτες είχα βάλει στον τίτλο και τη λέξη πορπέτες. Το βλέπει η Βατώ και μου βάζει πόστα. Καλά, ρε, η...

Συνήθως κάτι το δημοσιεύω στο εδώ μπλογκ και μετά τη δημοσίευση αυτή την ανεβάζω και στο φέισμπουκ. Μ' αυτήν την φωτογραφία γίνεται το ...

Και το σημερινό άρθρο είναι από το μπλογκ του Σαραντάκου . Έγραφε τις προάλλες με αφορμή τη λέξη αλμπάνης που μπήκε σε τηλεπαιχνίδι. Κάποι...

Λαδοτύρι σε λάδι. Σήμερα μόνο στην Αγιάσο βρίσκω κάτι τέτοιο, αυτό που πουλάνε τα τυροκομεία είναι στεγνό και παραφινομένο (άρα όχι κατάλληλ...

Να λοιπόν που ήρθε η ώρα να γράψω για το Ντίπι. Που εμείς το λέμε Ντιπ. Σκέτο, χωρίς το -ι στο τέλος. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί βάζοντας το ...

Έγραφα, λοιπόν, την περασμένη βδομάδα για το πώς αποφάσισα να γράψω για τα χωριά της Γέρας (και έβαλα ένα παλιό βίντεο του χωριού μου ). Κα...

Ποια Πλαγιά; Μα το χωριό μου, η Πλαγιά Πλωμαρίου Μυτιλήνης για την οποία έχω βάλει μερικά πράγματα πριν πολλά χρόνια. Τον Μάη του 1990 απο...

Η ιδέα για το σημερινό μούρθε όταν έγραφα για τη χαρτοπαιξία . Που γινόταν στους καφενέδες. Στο χωριό πρόλαβα τους καφενέδες, πριν γίνουν κ...

Οι μέρες αυτές είναι μέρες που συνηθίζεται η χαρτοπαιξία λίγο παραπάνω απ' ό,τι σ' άλλες εποχές. Έτσι είπα να θυμηθώ  τι κάναμε με ...

Στο χωριό το κατεξοχήν φαγητό ανήμερα τα Χριστούγεννα ήταν (είναι) το σελινάτο. Που εγώ το προσάρμοσα σε πρασοσέλινο, προσθέτοντας και πρά...

Χορεύει ο πεντάχρονος τότε ξάδερφός μου. Η μουσική που διακρίνεται πίσω δεν είναι της Πλαγιάς, αυτή έπαιζε στο από κάτω καφενείο. Όταν στο ...

Εγώ δικιά μου βάρκα δεν είχα ποτέ. Κι αν στην παραπάνω φωτογραφία φαίνομαι να κρατάω το διάκι της εξωλέμβιας, αυτό έγινε για τις ανάγκες τη...

Έβαλα προχτές αυτήν τη φωτογραφία όπου πρωταγωνιστεί ένα ακορντεόν. Κι άρχισα να σκέφτομαι τη μακριά του ιστορία. Γράφοντας για τις εκδρομέ...