16 Ιανουαρίου 2015

Μαγιονέζα

Τη μαγιονέζα την είχα συνηθίσει με το βραστό ψάρι. Όταν η μάνα μου είχε όρεξη έστρωνε πάνω από το ψάρι μια μαγιονέζα, τη στόλιζε και με κομμένα καρότα που είχαν βράσει μαζί, κι ήταν θαύμα ειδέσθαι. Από τότε κι εγώ, φτιαχτή μαγιονέζα για τέτοιες περιπτώσεις φτιάχνω (χωρίς τα πλουμιά). Αλλά χρησιμοποιώ έτοιμη για να συνοδέψω διάφορα φαγητά και σαλάτες. Στη Γερμανία (αλλά και στο Βέλγιο και τις άλλες χώρες της περιοχής) φοριέται πολύ η μαγιονέζα στις τηγανητές πατάτες, αλλά και στα λουκάνικα! Εγώ τη βάζω σε τονοσαλάτα ή συνοδεύω τηγανητό ψάρι και γενικά ψαρικά.

14 Ιανουαρίου 2015

Αρνάκι Λαδορίγανη στο Φούρνο

Υλικά

1½ κ. αρνί μπροστινό
1 φλιτζάνι λάδι
το χυμό από 1 – 2 λεμόνια
1 κουταλιά ρίγανη
αλάτι – πιπέρι

Εκτέλεση

Πλένω το κρέας, το αλατοπιπερώνω και το πασπαλίζω με τη ρίγανη. Το βάζω σε γιουβέτσι και το περιλούζω με το λάδι και το χυμό του λεμονιού. Το βάζω σε μέτριο φούρνο κι όταν αρχίσει να ψήνεται προσθέτω 1 φλιτζάνι νερό. Το αφήνω μέχρι να ψηθεί καλά.

12 Ιανουαρίου 2015

Πατάτες Oγκρατέν

Εγώ είχα γράψει για πατάτες γκρατέν. Η Ελένη έγραψε τις προάλλες για πατάτες ογκρατέν. Παρόμοια πράγματα είναι και στο περιεχόμενο και στην εκτέλεση. Αλλά και διαφορετικά. Εκτός από το ένα γράμμα, το δεύτερο πιάτο είναι πιο έντονο, έχει πιο πολλά και μπορεί να σταθεί και σαν κυρίως φαγητό. Όμως δεν χάνει τη θέση του και στους μεζέδες. Η αρχή του η ίδια που συνάντησα πολλές φορές: βράζουμε τις πατάτες και τις ψήνουμε μετά. Το θέμα είναι πώς τις συνοδεύεις στο ψήσιμο. Αποφάσισα λοιπόν να τις δοκιμάσω και με την καινούρια παραλλαγή κι όπως καθετί καινούριο που δοκιμάζω να παρουσιάσω εδώ (στη δική μου έκδοση, φυσικά).

10 Ιανουαρίου 2015

Ρεβιθοκεφτέδες (Φαλάφελ)

Τους ρεβιθοκεφτέδες τους είχα δοκιμάσει παλιά. Μ' άρεσαν, είχα πάρει τη συνταγή, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν τους είχα φτιάξει ποτέ μέχρι τώρα. Προχτές σκέφτηκε η Μαρία να φτιάξουμε μερικούς για το βράδυ της γιορτής μου. Αναζήτησα την (ξεχασμένη) συνταγή, έψαξα και στο ιντερνέτι, έκανα ένα πάντρεμα και το αποτέλεσμα βγήκε εξαιρετικό. Βασικά τους συνδύασα με ρεβίθια σούπα, αφού μέχρις ένα σημείο η διαδικασία είναι κοινή. Τα έβρασα με λιγότερο νερό και χωρίς να έχω προσθέσει κρεμμύδια κλπ. Πήρα τα ρεβίθια που ήθελα, τα ανακάτεψα για τους κεφτέδες, πρόσθεσα στα υπόλοιπα τα υλικά που λείπανε και τους έριξα το τελικό βράσιμο ενώ τηγάνισα και τους κεφτέδες μου. Και βέβαια το επόμενο βήμα ήταν να το παρουσιάσω εδώ. Ιδού λοιπόν:

08 Ιανουαρίου 2015

Λονδίνο, η γέφυρα του πύργου

 Η γέφυρα του πύργου του Λονδίνου (Tower Bridge) είναι εμβληματική για την πόλη. Θυμάμαι πως από παλιά όταν μιλάγαμε για Λονδίνο, αυτήν έβλεπα. Και πρόσφατα απέκτησε και γυάλινο πάτωμα ώστε κάποιος που την περπατάει να έχει τη δυνατότητα να βλέπει κάτω. Η είδηση κυκλοφόρησε πριν κάνα μήνα και μιας και είχα στο πρόγραμμα να πάω προς τα κει είπα να να δω το καινούριο επίτευγμα από κοντά. Αλλά τελικά δεν έγινε κάτι τέτοιο.

06 Ιανουαρίου 2015

Λονδίνο, 3 χρόνια μετά.

Τις μέρες της πρωτοχρονιάς βρέθηκα ξανά στο Λονδίνο. Είναι μια πόλη που την έχω επισκεφτεί πάρα πολλές φορές. Άμα έχεις ανθρώπους σ' ένα μέρος... Η προηγούμενη ήταν πριν τρία χρόνια και τις εντυπώσεις μου τις είχα βάλει στο παλιό το μπλογκ (κι είχα γράψει κάμποσα). Έτσι, αυτή τη φορά ούτε πολλές φωτογραφίες έβγαλα (ούτε μιάμιση χιλιάδα) ούτε πολλά να γράψω βρήκα. Θυμάμαι την άλλη φορά είχα μπλοκάκι και σημείωνα! Τώρα λέω να βάλω κάποια πράγματα που έχουν να κάνουν κυρίως με διαφορές απ' την προηγούμενη φορά. Για παράδειγμα, έγραφα τότε για τα ποδήλατα: πως υπάρχουν ποδηλατόδρομοι αλλά τα ποδήλατα που κυκλοφορούν είναι λίγα. Ε, τώρα τα ποδήλατα έχουν πληθύνει. Κι επειδή επιτρέπεται να χρησιμοποιούν τις λεωφορειολουρίδες (που είναι στενές), είναι συνηθισμένο να πηγαίνει μπροστά ένα ποδήλατο (συνήθως ποδηλατοταξί) και ν' ακολουθάει το λεωφορείο από πίσω ανάλογα με την ταχύτητα των ποδιών.

04 Ιανουαρίου 2015

Αστακομακαρονάδα

Η αστακομακαρονάδα έγινε της μόδας τις τελευταίες δεκαετίες. Αλλά πάντα ήταν φαγητό για τους έχοντες αφού ο αστακός δεν είναι απ' τα φτηνά εδέσματα, χώρια που αν θέλουν να φάνε κάμποσοι δεν φτάνει ο ένας. Κι επειδή ο αστακός δεν έχει αίμα είναι και νηστίσιμος άρα συνδυάζει όλες σε επίσημα γεύματα προς μητροπολίτες και λοιπούς αξιωματούχους της εκκλησίας. Μέχρι την παραμονή της πρωτοχρονιάς που βρέθηκα σε σπίτι που είχε αστακομακαρονάδα για το ρεβεγιόν (άλα της). Κι είδα κι έμαθα κι εγώ πώς γίνεται κι είπα να την παρουσιάσω κι εδώ.

02 Ιανουαρίου 2015

Βούτυρο

Καλή χρονιά. Το σκεφτόμουνα με τι να ξεκινήσω, δεν ήθελα να είναι οι εμπειρίες της Τουρκίας. Αλλά τις προάλλες έγραφε ο Σαραντάκος για τα γλυκά των ημερών, τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες. Από λεξιλογική πλευρά. Πώς βγήκαν αυτές οι λέξεις. Και για μεν τους κουραμπιέδες μάλλον η διαδρομή είναι περσικά - αραβικά - τούρκικα - ελληνικά, απ' το gülābiye, πάει να πει ροδοπαξίμαδο ή κάτι τέτοιο, στον κουραμπιέ (που κλίνεται κανονικότατα παρόλο που είναι ξένη λέξη - μπηχτή για τους φαν της ακλισιάς). Δεν ξέρω αν κάπου μπλέκει και το κουρού το τούρκικο που σημαίνει το σκληρό (βλέπε και τυροπιτάκια κουρού) κι ίσως από παρετυμολογία μπήκε πιο εύκολα στη γλώσσα. Απ' την άλλη για το μελομακάρονο αναζητείται πώς προέκυψε αυτό το πάντρεμα μελιού και μακαρονιού κι άκρη δεν βρέθηκε. Βέβαια, δεν ήταν τα λεξικολογικά που με κάνανε να γράψω σήμερα. Αλλά μια συζήτηση για τα βούτυρα.