Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ψάρι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ψάρι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

06 Ιανουαρίου 2021

Σάντουιτς με τόνο


Το σχέδιο της παλιάς πόλης. Μπήκαμε απ' την Ελληνική πύλη (εκεί που είναι το σήμα "βρίσκεστε εδώ" και βγήκαμε από την άλλη κοντά στην αστυνομία, που δεν έχει όνομα!

Καλή χρονιά. Ας βάλω ένα άρθρο για φαγητό στο ξεκίνημα της χρονιάς, αλλά να το διανθίσω και με μερικές τουριστικές πληροφορίες! Δύο σε ένα.
Τις παλιές καλές μέρες, τότε που μπορούσαμε να κάνουμε και καμιά βόλτα, τότε που η Ryanair μας μετέφερε σε διάφορους προορισμούς, πήγαμε και στη Μάλτα. Μέσα στα άλλα επισκεφτήκαμε και τη Μντίνα, την παλιά πρωτεύουσα του νησιού. Η παλιά πόλη είναι όλη περιτειχισμένη, μέσα σε κάστρο. Με τα παλιά κτίρια και εκκλησίες και λοιπά. Η κυκλοφορία γίνεται σχεδόν αποκλειστικά με τα πόδια, σ' ελάχιστους δρόμους επιτρέπεται να κυκλοφορήσουν αυτοκίνητα και σε κάποιους ακόμα άμαξες.

15 Οκτωβρίου 2018

Τουρκία: τρώμε ψάρι (έξω)

Τις προηγούμενες μέρες έγραφα για τον κιουνεφέ. Εκτός απ' τη συνταγή έβαλα και την ιστορία του πώς δοκίμασα κιουνεφέ στην Τουρκία (που ίσως πρέπει να τα ξεχωρίσω) και για να είμαι σίγουρος του τι έχω γράψει παλιότερα έκανα μια αναδρομή στα γραμμένα και δημοσιευμένα αλλά και στα ετοιμασμένα και αδημοσίευτα ακόμα. Όπως έχω ξαναγράψει, ειδικά για την Τουρκία είχα ετοιμάσει αρκετά άρθρα αλλά υπάρχουν καμιά 20αριά που δεν τα ολοκλήρωσα ποτέ (και για να πω την αλήθεια, δεν θυμάμαι καλά καλά και τι ήθελα να γράψω). Βρήκα λοιπόν πως έχω ανεβάσει για το φαγητό του δρόμου, αλλά όχι για το φαγητό των εστιατορίων, ειδικά για τα ψαρομάγαζα που το είχα ξεκινήσει. Κι έτσι σήμερα αποφάσισα να διορθώσω.

14 Ιουλίου 2016

Σαρδέλες στο κληματόφυλλο

Οι σαρδέλες είναι ψάρι για όλο σχεδόν το χρόνο και μάλιστα ιδιαίτερα ωφέλιμο αφού έχει τα περίφημα Ω3 λιπαρά. Όμως το καλοκαίρι τρώγονται ένα παραπάνω. Τα κληματόφυλλα πάλι, τα βρίσκουμε την άνοιξη άντε αρχές καλοκαιριού οπότε προλαβαίνει κανείς ακόμα για το συγκεκριμένο μεζέ. Όχι δηλαδή πως δεν τρώγονται και σαν κανονικό φαγητό. αλλά μιας και το κληματόφυλλο δίνει ένα ιδιαίτερο ξυνούτσικο τόνο, είναι και νοστιμότατος μεζές :)

12 Ιουνίου 2016

Τονοσαλάτα με ντομάτα

Έγραφα για την τονοσαλάτα κι ότι τελευταία την εντάξαμε στο διαιτολόγιό μας. Κι όπως έγραφα, η συνταγή είχε μαρούλι. Που όμως το καλοκαίρι και δεν βρίσκεται εύκολα και είναι ένα χάλι γευστικά όταν βρεθεί. Κι είχαμε δίλημμα τι να κάνουμε. Μέχρι που δοκίμασα να βάλω ντομάτα στη θέση του μαρουλιού. Και βγήκε κάτι πολύ όμορφο και το καθιερώσαμε. Ντοματούλες ώριμες, να έχουν και λίγο ζουμάκι... Μμμμμμμ.

10 Ιουνίου 2016

Τονοσαλάτα (με μαρούλι)

Κι όπως έταξα προχτές, καιρός να πραγματοποιήσω την υπόσχεσή μου και να βάλω την τονοσαλάτα. Και μάλιστα διπλό. Γιατί την τονοσαλάτα την φτιάχνω σε δυο παραλλαγές: με μαρούλι το χειμώνα και με ντομάτα το καλοκαίρι. Η αρχική συνταγή ήταν αυτή με το μαρούλι. Που την φτιάχναμε αραιά και πού. Αλλά ήταν μέσα στις προτάσεις για βραδινό τότε που προσέχαμε ιδιαίτερα τη διατροφή μας. Όταν το μεσημεριανό ήταν όσπρια ή ζυμαρικά και τέτοια, το βράδυ η πρόταση έλεγε για ζωική πρωτεΐνη κι έτσι την εντάξαμε πιο σοβαρά στο διαιτολόγιό μας.

23 Μαΐου 2016

Πέρκα (ψάρι) φούρνου

Για πέρκα λέει η συνταγή αλλά κι άλλα ψάρια μπορούν να γίνουν κάπως έτσι. Αρκεί να έχουν κάποιο μέγεθος. Και συνήθως να μην είναι με ιδιαίτερη δικιά τους γεύση. Ακόμα και γόπες.

24 Μαρτίου 2016

Σολομός ποσέ

Πόσο καιρό έχω να το φτιάξω έτσι! Το είχα σχεδόν ξεχάσει, όταν ψάχνοντας τι να γράψω σήμερα το είδα. Να το βάλω στο πρόγραμμα για τις επόμενες μέρες!
Ο σολομός είναι ένα περίεργο ψάρι, που δεν θέλει και πολλά. Ποσέ γίνεται και σκέτος, σε λίγο νερό μόνο. Η παραλλαγή αυτή τον κάνει πιο μυρωδάτο, αν αρέσει έτσι. Δεν είναι συνηθισμένο ψάρι για μας, ό,τι βρίσκεται είναι ιχθυοτροφείου και μας έρχεται απ' το εξωτερικό, ενώ υπάρχει και καταψυγμένος. Θυμάμαι σ' ένα ταξίδι στη Σκανδιναβία που είχε σολομό πρωί, μεσημέρι και βράδυ! Είναι ένα ψάρι πλούσιο σε Ω3, καλά λιπαρά δηλαδή, που όμως στην Ελλάδα τα βρίσκουμε και στις ταπεινές σαρδελίτσες :)

25 Αυγούστου 2015

Σαρδέλα, το ελληνικό σούσι

Το σούσι σύμφωνα με τη Βικιπαίδεια είναι γιαπωνέζικο φαγητό και αποτελείται από ρύζι και ψάρι βασικά ωμό. Και συνήθως αυτό το τελευταίο έχουμε στο νου μας όταν μιλάμε για σούσι οι μη ειδήμονες: το ωμό το ψάρι. Και στην Ελλάδα τέτοιο πράγμα συνηθίζεται. Ίσως όχι σ' όλη την Ελλάδα αλλά στη Μυτιλήνη σίγουρα. Πρόκειται για σαρδέλες που το καλοκαίρι αλατίζονται ένα πρωί και το βράδυ τρώγονται. Χωρίς άλλη επεξεργασία. Αποτελούν αγαπημένο ουζομεζέ.

29 Νοεμβρίου 2014

Ψάρεμα στον Κεράτιο

Ο Κεράτιος κόλπος χωρίζει την ευρωπαϊκή Κωνσταντινούπολη σε δυο κομμάτια, σαν ένα μεγάλος ποταμός. Απ' τη μια είναι η παλιά Πόλη, η πόλη με την Αγιασοφιά, το Μπλε Τζαμί, το Ατμεϊντάν, το Καπαλί Τσαρσί και γενικά η τειχισμένη βυζαντινή πολιτεία κι απ' την άλλη η (πρώτη) επέκτασή της, ο Γαλατάς, το Πέραν, τα Ταταύλα των Ρωμιών, η πλατεία Ταξίμ, το Ντολμάμπαξε και τα υπόλοιπα καινούρια (σχετικά) τμήματά της. Αυτή η καινούρια πλευρά είναι το σημερινό κέντρο της Πόλης κι ενώνεται με την παλιά πόλη με τρεις γέφυρες. Η πιο κοντινή στο Βόσπορο Είναι η γέφυρα του Γαλατά κι όποια ώρα και να περάσεις βλέπεις να υπάρχουν άνθρωποι που να ψαρεύουν εκεί.

20 Οκτωβρίου 2014

Τουρκία: Η παπαλίνα

Η παπαλίνα είναι ένα είδος σαρδέλας. Μικρότερη σε μέγεθος και με πιο μυτερό κεφάλι, είναι πιο νόστιμη απ' τη σαρδέλα, επαληθεύοντας την παλιά παροιμία που λέει πως "τα μικρά είναι νόστιμα, τα μεγάλα χορταστικά". Η περίφημη σαρδέλα Καλλονής στην πραγματικότητα είναι παπαλίνα, προτιμάει τα ζεστά νερά. Παπαλίνα έχει και στον άλλο (κλειστό) κόλπο της Μυτιλήνης, στον κόλπο της Γέρας. Και το καλοκαίρι συνήθως έχει μπόλικη παπαλίνα και στα δικά μας μέρη υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στη σαρδέλα και στην παπαλίνα με την τελευταία να είναι λίγο ακριβότερη.

22 Μαρτίου 2014

Μπιφτέκια μπακαλιάρου

Αυτή η συνταγή μου βγήκε από τύχη. Είχα αγοράσει μπακαλιάρο υγράλατο, τον παστό ή αλλιώς όπως τον συνηθίζω να τον λέω "ψάρα", για να τον φτιάξω του Ευαγγελισμού τηγανητό. Είχα αγοράσει κάμποσο, τώρα που τον βρήκα (ήταν και σε προσφορά) κι αφού τον ξαρμύρισα καλά καλά, τον χώρισα σε μερίδες να τον βάλω στην κατάψυξη μέχρι τη μεγάλη μέρα, αλλά και για επόμενες φορές. Διάλεξα τα μεγάλα και καλά κομμάτια, τα έβαλα σε σακουλάκια και μου έμειναν κάτι μικρά κομματάκια από το ξεκοκάλισμα. Προβληματιζόμουνα στο να φτιάξω άλλο σακούλι γιατί για τηγάνι δεν μου πολυάρεσαν, θα ήταν δύσκολα να τυλιχτούν σε χυλό. Απ' την άλλη είπα πως καλύτερα θα ήταν να τα φτιάξω για την επόμενη μέρα, τώρα που τα είχα, γιατί να τα παγώνω και να τα ξεπαγώνω, αλλά δεν με ενθουσίαζε και να βάλω τηγάνι δυο φορές τόσο κοντινές. Κι έτσι είπα να φτιάξω κροκέτες μπακαλιάρου, που είχα δοκιμάσει σε ταβέρνες, αλλά να τις κάνω σαν μπιφτέκια, στο φούρνο. Έριξα μια ματιά στα σχετικά σάιτ και δημιούργησα το δικό μου αποτέλεσμα. Βασικά την ιδέα που είχα δηλαδή, αλλά δεν είχα σκεφτεί το αυγό. Αλλά τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, ας παρουσιάσω τη συνταγή.

21 Ιανουαρίου 2014

Ψάρια τηγανητά

Το ψάρι φτιάχνεται με πολλούς τρόπους. Ψητό, τηγανητό, βραστό, στο φούρνο ή πλακί στην κατσαρόλα όρεξη να έχεις να το μαγειρεύεις. Βέβαια, δεν ταιριάζουν όλα τα ψάρια για όλα τα μαγειρέματα. Υπάρχουν κάποια που ταιριάζουν περισσότερο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ας πούμε τα πετρόψαρα (σκορπιοί και τέτοια) είναι για βραστά. Η τσιπούρα κι η σαρδέλα πάλι ταιριάζουν όπως και να τις φτιάξεις. Σήμερα θα πω πώς τηγανίζω τα απλά ψάρια, ο μπακαλιάρος ας πούμε έχει άλλη διαδικασία. Η ποσότητα διαφέρει αντιστρόφως ανάλογα με το μέγεθος: τα ψιλά (μαριδάκι, αθερίνα κλπ) είναι χορταστικά και δεν χρειάζεται μεγάλη ποσότητα. Ένα κιλό άνετα βγαίνει για 4 άτομα. Αντίθετα, τα χοντρά (π.χ. τσιπούρα) πρέπει να υπολογίζει κανείς γύρω στα 350 - 400 γρ. τη μερίδα.

06 Αυγούστου 2013

Ψάρια ψητά

Της μεταμορφώσεως του Σωτήρος σήμερα, να ευχηθώ χρόνια πολλά στους Σωτήρηδες που γιορτάζουν. Αλλά το θέμα μου σήμερα δεν είναι οι ευχές αλλά με την ευκαιρία της σημερινής γιορτής και μιας και σήμερα η παράδοση προβλέπει "κατάλυση ιχθύος" επιτρέπεται δηλ. η κατανάλωση ψαριών εν μέσω της νηστείας του δεκαπενταύγουστου (για όσους νηστεύουν βέβαια) που η κατάλυση έχει μεταφραστεί σε έθιμο να τρως ψάρι αυτή τη μέρα (το ίδιο ισχύει και στις 25 του Μάρτη και την Κυριακή των Βαΐων) να αναφερθώ σε ψάρια σήμερα. Και μιας και είχα ξεκινήσει με σκάρα, είπα να τα συνδυάσω αυτά τα δυο και ιδού: για σήμερα έχουμε ψητά ψάρια.

16 Μαΐου 2013

Γλώσσα στο φούρνο

Όχι. Δεν είναι σνίτσελ. Είναι γλώσσα στο φούρνο. Στα πλαίσια της δίαιτας, εεε, με συγχωρείτε, της διατροφής ήθελα να πω, προσπαθούσαμε να αποφύγουμε το τηγανιτό ψάρι. Έτσι έψαξα για καμιά ιδέα για να γίνει κάτι πιο ελαφρύ. Η ιδέα έπεσε απ' την Ειρήνη που πρότεινε να γίνει η γλώσσα στο φούρνο. Το έψαξα στο ιντερνέτι, βρήκα μια συνταγή, αλλά την προσάρμοσα στα μέτρα μου και την παρουσιάζω. Έγινε καταληκτική, να γλύφεις τα δάχτυλά σου. Να ομολογήσω πως εγώ σκόρδο δεν έβαλα. Δεν νομίζω πως χρειαζόταν κάτι επιπλέον. Η γλώσσα που χρησιμοποίησα ήταν κατεψυγμένη αλλά για να την μαγειρέψω την ξεπάγωσα καλά.

23 Μαρτίου 2013

Μπακαλιάρος τηγανητός

Εικοστή πέμπτη Μαρτίου μεθαύριο και η παράδοση απαιτεί ψάρι. Και το πιο συνηθισμένο ψάρι για κείνη τη μέρα είναι ο μπακαλιάρος. Με συνοδεία σκορδαλιάς συνήθως. Κι όταν λέμε μπακαλιάρος εννοούμε παστός μπακαλιάρος. Που για να τον μαγειρέψεις πρέπει πρώτα να τον ξαλμυρίσεις καλά. Κι όχι μόνο. Πρέπει και να τον καθαρίσεις απ' την πέτσα αλλά και τα κόκαλα (που των ψαριών εμείς στο χωριό μου τα λέμε άγανα κόκαλα έχει το κρέας). Γιατί με είχαν καλέσει κάποτε να μου κάνουν το τραπέζι μετά την παρέλαση κι ο μπακαλιάρος που σερβιρίστηκε δεν τρωγότανε. Είχε και τα τρία κακά!

16 Φεβρουαρίου 2013

Σως καπνιστού σολομού, Βίκη

Από τη Βίκη με αγάπη. Συνταγή από την Βίκη έχω ξαναγράψει. Της έχω ζητήσει όπως ξαναείπα να δίνει απευθείας συνταγές στο ιστολόγιο (και ξέρω πως ξέρει πολλές και καλές) αλλά διστάζει να το κάνει. Αλλά μου έστειλε σήμερα μία ειδικά για δημοσίευση. Με τη φωτογραφία της όπου φαίνεται πιστεύω πως πρόκειται για μερακλού μαγείρισσα! Ας απολαύσουμε τι προτείνει.