Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα οσπρια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα οσπρια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

29 Απριλίου 2022

Ρεβιθόψωμο

Υλικά

350 γρ. αλεύρι άσπρο
350 γρ. αλεύρι ολικής αλέσεως
250 γρ. ρεβίθια αλεσμένα
25 γρ. μαγιά νωπή
2 ½ κουταλάκια αλάτι
1 κουταλιά μέλι
1 κουταλάκι τζίντζερ
2 – 3 κουταλιές λάδι

Εκτέλεση

Βάζω τα τριμμένα ρεβίθια σε ζεστό νερό να μουλιάσουν για 4-5 ώρες ή μια νύχτα. (Μπορώ να τα κοπανίσει στο γουδί, οπότε θα είναι κάπως χοντροκομμένα). Ανακατεύω με το αλεύρι και ζυμώνω κανονικά. Ψήνω στο φούρνο για μια ώρα περίπου

27 Απριλίου 2022

Ρεβιθόρυζο

Το ρεβιθόρυζο είν' ένα φαγητό που μ' αρέσει πολύ. Κι ήμουν σίγουρος πως θα έχω ήδη βάλει συνταγή στο ιστολόγιο αλλά ψάχνοντας δεν βρήκα. Κι έτσι κατέφυγα στο θείο γκούγκλη. Που μούβγαλε κάμποσες συνταγές αλλά μόνο δυο ήταν κοντά σ' αυτό που σκεφτόμουνα. Το ένα από το γνωστό σάιτ του Πετρετζίκη (που κι άλλες φορές μούχει δώσει καλές λύσεις) κι ένα άλλο που δεν είχα δει ξανά. Η συνταγή μου είναι για 4 μερίδες, σε ισορροπία οι ποσότητες ρεβιθιών και ρυζιού.

01 Μαρτίου 2018

Φακοκεφτέδες

Κεφτέδες υπάρχουν λογιώ λογιώ. Κι εδώ έχω περιγράψει διάφορους. Πριν λίγες μέρες δοκίμασα σε μαγαζί αγκιναροκεφτέδες (που δεν μ' εντυπωσιάσανε). Και λίγο μετά βλέπει η Μαρία σ' ένα σάιτ κεφτέδες από φακές και μου το στέλνει. Μ' άρεσε η ιδέα κι είπα να την πραγματοποιήσω, μόνο που δεν μ' άρεσε η σύνθεσή τους. Έτσι τους προσάρμοσα στα δικά μου (και τους άλλαξα τελείως) βάζοντας υλικά που μου ταιριάζουνε αλλά και που μ' αρέσουν. Κι η Ειρήνη που τους δοκίμασε να διαμαρτύρεται πως δεν έχουν αρκετό ξύδι (που στην αρχική συνταγή δεν υπήρχε).

27 Μαρτίου 2017

Ρεβίθια φούρνου

Πριν κάνα μήνα και κάτι είχα πάει μια περιοδεία :) στη Βόρεια Ελλάδα. Δηλαδή μέχρι τη Θεσσαλονίκη πετάχτηκα, να μην τα παραλέω, αλλά εντάξει, πετάχτηκα και μέχρι την Έδεσσα, έκανα και μια στάση στη Λάρισα, ε, ας υπερβάλω κι εγώ λίγο. Τέλος πάντων, στη διαδρομή προς το βορρά είχαμε μπόλικο χρόνο (πολύ παραπάνω απ' ό,τι προβλέπαμε) κι έτσι κάναμε μια καλή στάση στην Αγία Παρασκευή στα Τέμπη (ίσως η τελευταία φορά που περάσαμε από κει αφού το Σάββατο δίνεται στην κυκλοφορία ο καινούριος δρόμος με τα τούνελ. Λάθος, πάει τη Δευτέρα αφού ο πρωθυπουργός είναι απασχολημένος άρα εγκαίνια αργότερα, ας κυκλοφορήσουμε ένα Σαββατοκύριακο ακόμα απ' τον παλιό). Εκεί, παραδοσιακά πουλάνε διάφορα πήλινα (και σε καλές τιμές) και πήραμε δυο για δώρο. Στην Έδεσσα η Κατερίνα μας είπε πόσο ωραία γίνονται τα ρεβίθια στη γάστρα. Στην επιστροφή πήραμε ακόμα μια για μας (είχα ήδη άλλες δυο!) και προχτές είπαμε να τα δοκιμάσουμε. Καλό το αποτέλεσμα και το παρουσιάζω εδώ.

23 Ιανουαρίου 2017

Χούμους

Το χούμους το πρωτάκουσα πριν από πολλά χρόνια απ' τον πατέρα του φίλου μου του Δημήτρη μαζί με τα φούλια. Είχαν γυρίσει απ' το Σουδάν (απ' το Βάος, το θυμήθηκα επιτέλους, μέρες προσπαθούσα) κι ανέφερε αυτά τα δυο παράξενα, για μένα,  σουδανέζικα φαγητά. Και τα μεν φούλια έμαθα γρήγορα πως ήταν είδος κουκιά μικρά, αλλά το χούμους μου είχε μείνει. Έμαθα επίσης πως αυτά είναι γενικότερα αραβικά φαγητά κι όχι αποκλειστικά του Σουδάν. Ειδικά το χούμους το είδα και στα κεμπαπτζίδικα της Γερμανίας αν και δεν έτυχε να το δοκιμάσω. Το δοκίμασα όμως στην Αίγυπτο (μας είχαν διάφορα τέτοια συμπληρωματικά στο φαγητό) και το βρήκα ενδιαφέρον, αν και συνταγή δεν είχα, ούτε από τι είναι φτιαγμένο.

01 Δεκεμβρίου 2015

Φακές σούπα

Σούπες έχω βάλει μερικές. Και για φακές έχω γράψει. Όμως αυτή τη συνταγή την είχα ξεχάσει. Έβαλα τις φακές σαλάτα που μόλις είχα μάθει και ξέχασα τη σούπα, όπως τις φτιάχνω χρόνια τώρα. Καιρός να επανορθώσω λοιπόν. Να σημειώσω εδώ πως το πόσο νερό θα έχει η σούπα είναι θέμα γούστου. Εμένα μ' αρέσει να έχει ζουμί, αντίθετα η Ειρήνη τη θέλει να είναι στεγνή!

27 Νοεμβρίου 2015

Φασόλια μαυρομύτικα (ή μαυρομάτικα)

Τα συγκεκριμένα μικρά και σκούρα φασόλια, επίσημα λέγονται μαυρομάτικα. Όμως στο χωριό μου τα λέμε μαυρομύτικα και τα αντιδιαστέλουμε όχι με τα άσπρα (κοινά) φασόλια αλλά με τα ασπρομύτικα, φασόλια που μοιάζουν μ' αυτά αλλά αντί για σκούρο καφέ στη μέση, είναι ένα πολύ ανοιχτό (και για τα οποία δεν βρίσκω φωτογραφία ούτε από τον γκούγκλη, μάλλον πρέπει να φροντίσω το επόμενο καλοκαίρι, αρκεί να το θυμηθώ :) ). Αυτά τέλος πάντων τα φασόλια είναι ένα πολύ εύκολο φαγητό. Δεν χρειάζονται καμιά προετοιμασία κι απ' τη στιγμή που τ' αποφασίσεις, σε λιγότερη από μισή ώρα είναι έτοιμα (στη χύτρα πάντα).

10 Ιανουαρίου 2015

Ρεβιθοκεφτέδες (Φαλάφελ)

Τους ρεβιθοκεφτέδες τους είχα δοκιμάσει παλιά. Μ' άρεσαν, είχα πάρει τη συνταγή, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν τους είχα φτιάξει ποτέ μέχρι τώρα. Προχτές σκέφτηκε η Μαρία να φτιάξουμε μερικούς για το βράδυ της γιορτής μου. Αναζήτησα την (ξεχασμένη) συνταγή, έψαξα και στο ιντερνέτι, έκανα ένα πάντρεμα και το αποτέλεσμα βγήκε εξαιρετικό. Βασικά τους συνδύασα με ρεβίθια σούπα, αφού μέχρις ένα σημείο η διαδικασία είναι κοινή. Τα έβρασα με λιγότερο νερό και χωρίς να έχω προσθέσει κρεμμύδια κλπ. Πήρα τα ρεβίθια που ήθελα, τα ανακάτεψα για τους κεφτέδες, πρόσθεσα στα υπόλοιπα τα υλικά που λείπανε και τους έριξα το τελικό βράσιμο ενώ τηγάνισα και τους κεφτέδες μου. Και βέβαια το επόμενο βήμα ήταν να το παρουσιάσω εδώ. Ιδού λοιπόν:

29 Μαΐου 2014

Φάβα παντρεμένη

Αφού έβαλα προχτές την κανονική τη φάβα, να βάλω σήμερα και την παντρεμένη :) . Δεν έχει κάτι περίεργο. Λέγεται έτσι απλά γιατί "παντρεύεται" με τσιγαρισμένο κρεμμύδι. Γίνεται ίσως λίγο πιο βαρύ, αλλά πολύ πιο νόστιμη!

27 Μαΐου 2014

Φάβα (Σαντορίνης)

Όταν λέγαμε στο χωριό μου φάβα, ήταν κουκιά καθαρισμένα. Τη φάβα την κανονική την πρωτοέφαγα όταν πήγα στη Σαντορίνη και έτσι την ονομάζω Σαντορίνης για να ξεχωρίζει πέρα απ' το ότι η Σαντορίνη είναι αυτή που βγάζει την καλύτερη φάβα στην Ελλάδα (αν και στο εμπόριο κυκλοφορούν πολλές που είναι εισαγωγής). Και στην κλασσική ελληνική ταινία "Έξω οι κλέφτες" ο δασκαλάκος Μακρής περηφανεύεται πως του έφεραν "όσπριο πολυτελείας, φάβα Σαντορίνης"! (στο 10:56 στο βίντεο)/
Η φάβα είναι ένα πεντανόστιμο φαγητό, που κάποτε στήριζε την ελληνική πείνα ενώ σήμερα συνήθως την προτιμάμε για μεζέ, για συμπλήρωμα! Τα 500 γρ είναι πολλά, η ποσότητα προσαρμόζεται αναλόγως.
Στη φωτογραφία κρεμμύδι δεν έχει, είχαν τελειώσει και ξέχασα να πάρω, αλλά αυτό δεν με πτόησε, μια χαρά έγινε και σκέτη: )

08 Μαρτίου 2014

Κουκιά

Τα κουκιά είναι ένα φαγητό που κάποτε δεν έλειπε ποτέ από το τραπέζι στο χωριό, Θυμάμαι πως στης θειας μου της Αμερισούδας, με το που θα σηκωνόντουσαν το πρωί, πρώτα θα "έστηναν" (όπως ήταν η έκφραση για τη συγκεκριμένη διαδικασία) ένα τσουκάλι κουκιά και μετά θα συζήταγαν τι θα μαγειρέψουν για το μεσημέρι. Τα κουκιά ήταν αυτονόητα. Στο χωριό βράζονται πάντα σε τσουκάλι και συνήθως στη φωτιά που μπαίνει με τα ξύλα, κι έτσι, πολλές φορές, όταν θα μπει φωτιά για κάποιο άλλο λόγο (από τραχανό μέχρι ψήσιμο κρέατος), θα υπάρχει και συμπλήρωμα ένα τσουκάλι κουκιά. ΚΑι βρασμένα σε σιγανή φωτιά ώστε να μην βγαίνει το υλικό τους από το ντύμα τους. Κι η μάνα μου πάντα επιμένει πως τα κουκιά δεν γίνονται στη χύτρα, αλλά εγώ έτσι τα μαγειρεύω.

31 Δεκεμβρίου 2013

Συμπλήρωμα νερού

Καλή πρωτοχρονιά. Δεν είχα στο πρόγραμμα να ανεβάσω κάτι σήμερα, αλλά μιας και χτες κάπου μου χρειάστηκε και το χρησιμοποίησα είπα να το κοινοποιήσω. Έχουμε και λέμε λοιπόν: Συνήθως, όταν μαγειρεύω, ειδικά που χρησιμοποιώ χύτρα ταχύτητας, μετράω το νερό, γι' αυτό και στις συνταγές δίνω το νερό μετρημένο. Αλλά υπάρχουν περιπτώσεις που κάτι τέτοιο δεν γίνεται. Πώς να μετρήσεις το νερό για μια σούπα; Κάπου μπορεί να ξεφύγει και να φανεί πως είναι λίγο. Πώς το συμπληρώνω; Έχουμε και λέμε λοιπόν: Ενώ σχεδόν τα πάντα μπαίνουν στη φωτιά με κρύο νερό, όταν χρειαστεί να συμπληρώσω, συμπληρώνω με βραστό για να μην κόψει ο βρασμός. Το βάζω σε βραστήρα ή σε άλλο μάτι, περιμένω ν' αρχίσει να βράζει και το ρίχνω. Τόσο απλά.
Καλή χρονιά και πάλι.

04 Δεκεμβρίου 2013

Φασολάδα

Το εθνικό μας φαγητό (λένε). Φασολάδα που θρέφει την Ελλάδα. Μπα. Ξέμεινε η παροιμία απ' τα παλιά. Τότε που τα όσπρια ήταν το πιο συνηθισμένο μενού. Σήμερα η φασολάδα έχει παραμεριστεί και μένει ταπεινή στην άκρη της. Κι όμως είναι ένα φαγητό πλούσιο σε πρωτεΐνη γι' αυτό και παλιότερα, που η αγορά και η κατανάλωση κρέατος ήταν απαγορευτική για τους περισσότερους και περιοριζόταν μόνο σε κάποιες ιδιαίτερες μέρες του χρόνου, η κύρια πηγή για πρόσληψη πρωτεΐνης ήταν τα όσπρια, που τότε ήταν φτηνά. Νοστιμότατο πιάτο, συνδυάζεται υπέροχα με τη φέτα αλλά και με παστό ψάρι (όπως σαρδέλα Καλλονής ή ρέγκα ή κολιό ή αντζούγιες) ή με σαλαμάκι.

26 Νοεμβρίου 2013

Φασόλια πιαζ

Ένα απλό και εύκολο πιάτο που μπορεί να καταναλωθεί και σαν μεζές ενώ άλλοι το αναφέρουν σαν σαλάτα. Πρόκειται για τα άσπρα φασόλια. Που λέγονται πιαζ που αυτό ακριβώς πάει να πει, αλλά στα τούρκικα. Beyaz (δηλ. μπεγιάζ) είναι το άσπρο. Και σε κάποια μέρη τα φασόλια αυτά λέγονται έτσι, "φασόλια μπεγιάζ" (αν και τα βρίσκει κανείς και με άλλες παραλλαγές με πιο συνηθισμένη αυτή του τίτλου: πιαζ).

24 Αυγούστου 2013

Φακές σαλάτα - η δική μου εκδοχή

Ε, όχι πως δεν θα δοκίμαζα τη συνταγή της Σοφίας. Και τη δοκίμασα και έφτιαξα τη δική μου εκδοχή. Που στην ουσία της δεν αλλάζει απ' αυτή που έστειλε η Σοφία, αλλά, είπα να βάλω και φωτογραφία το δικό μου πιάτο αλλά και να τη γράψω με την τυπική της μορφή. Έχουμε και λέμε λοιπόν:

11 Ιουλίου 2013

Γίγαντες φούρνου

Οι γίγαντες είναι ένα φαγητό αγαπημένο μεν, που το φτιάχνουμε σπάνια όμως μιας και θέλει κάμποση ώρα για να προετοιμαστούν. Καταρχάς πρέπει να το θυμηθείς απ' την προηγούμενη. Όχι πως δεν γίνεται και αυθημερόν, αλλά η ομαλή διαδικασία (και το καλύτερο αποτέλεσμα) γίνεται αν τους βάλεις και φουσκώσουν για μια νύχτα. Από και και πέρα πρέπει να τους βράσεις όπως όλα τα όσπρια, με την ίδια διαδικασία και μετά να τους μαγειρέψεις. Ε, δεν είναι πολλά όλ' αυτά; Αλλά το αποτέλεσμα σε αποζημιώνει. Βγαίνει ένα φαγητό το κάτι άλλο. Που φτουράει κιόλας. με 250 - 300 γραμμάρια γίγαντες τρώνε άνετα 4 άτομα.

03 Ιουλίου 2013

Φακές σαλάτα

Καλοκαίρι καιρός για περισσότερες σαλάτες. Συζητούσαμε με τη Σοφία πριν λίγο καιρό για το ότι στη διατροφή μου είχα ποικιλία από όσπρια και της έλεγα πως τώρα που καλοκαιριάζει οι φακές (που εγώ τις προτιμώ σούπα) θα φύγουν και μου υποσχέθηκε να μου στείλει μια συνταγή για καλοκαιρινές φακές. Σε ένα συνδυασμό φαγητού και σαλάτας. Πέρασε κάμποσος καιρός και όταν ξανασυναντηθήκαμε με ρωτάει αν μ' άρεσε η συνταγή που μου έστειλε. Που όμως δεν είχα προλάβει ν' ανοίξω το μέιλ και δεν είχα ιδέα! Μου την έδειξε λοιπόν πρόχειρα και μ' εντυπωσίασε γιατί δεν ήταν μόνο η συνταγή αλλά συνοδευτόταν κι από σχετικές φωτογραφίες (αυτές που υπάρχουν σήμερα εδώ) και μάλιστα σε δυο παραλλαγές: με ή χωρίς ρύζι. Πάει να πει πως τις έφτιαξε για όλους μας, τις φωτογράφησε και έστειλε τη συνταγή (γι' αυτό και η καθυστέρηση στην αποστολή)!

21 Φεβρουαρίου 2013

Ρεβίθια σούπα

Τα ρεβίθια είναι απ' τα όσπρια που μου αρέσουν πολύ αλλά τα τρώω σπάνια. Ο λόγος; Πρέπει να προγραμματίσεις την παρασκευή τους από πολύ νωρίς. Απ' την προηγούμενη μέρα βασικά. Κι άλλα όσπρια θέλουν να τα αφήσεις να μουσκέψουν όλη την νύχτα, αλλά κι αν τα ξεχάσεις πάλι βολεύεται η κατάσταση. Οι χύτρες ταχύτητας να είναι καλά. Τα ρεβίθια, όμως, με τίποτα. Θέλουν το χρόνο τους οπωσδήποτε. Κι όχι μόνο όταν τα φτιάχνεις σούπα αλλά σε κάθε συνδυασμό τους. Στη σούπα το μόνο που μπορεί να διαφέρει είναι το πόσο πηχτή θα είναι. Εμένα μου αρέσει η σούπα να έχει ζουμί. Οι υπόλοιποι της οικογένειας αντίθετα προτιμούν τις σούπες τους στεγνές, η Ειρήνη ειδικά να μην το βλέπει το ζουμί καθόλου. Αν γινότανε να τρώει τη σούπα με πιρούνι. Γούστα είν' αυτά.