Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα κεφτές. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα κεφτές. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

10 Αυγούστου 2020

Κεφτέδες στη σχάρα

Δημοσιεύσεων αρχείου συνέχεια αλλά και κεφτέδων συνέχεια. Άλλη εκδοχή η σημερινή, πιο ελαφριά αφού είναι στη σχάρα κι όχι στο τηγάνι κι ας λέει για τόσο βοδινό πάχος. Θα λυώσει στη σχάρα και θα πέσει (ή τουλάχιστον έτσι ελπίζουμε) αλλά θα κάνει τον κιμά να μην στεγνώσει.

08 Αυγούστου 2020

Κεφτέδες 2

Ο μπακάλης σαν φτωχύνει τα παλιά τεφτέρια πιάνει, ξεκίναγε το (ημερήσιο) άρθρο του ο Νίκος ο Σαραντάκος πριν μερικές μέρες. Την παροιμία δεν την ήξερα αλλά μου άρεσε. Ο Νίκος, το έγραφε αυτό γιατί παρουσίαζε ξανά ένα παλιό άρθρο του, που όμως όπως συνήθως κάνει σε τέτοιες περιπτώσεις το παρουσίαζε ξαναδουλεμένο. Εγώ ούτε κάθε μέρα ανεβάζω (το πρώτο πεντάμηνο της χρονιάς ανέβηκε μονοψήφιος αριθμός δημοσιεύσεων) ούτε έχω υλικό που να το ξαναδουλέψω και να το παρουσιάσω (σε "νέα έκδοση ανανεωμένη - επηυξημένη" όπως έλεγαν κάποια βιβλία παλιά όταν κάναν επανέκδοση). Τότε πώς κολλάει η παροιμία; Ε, να. Αφού από τον Ιούνη άρχισα και γράφω κάθε δεύτερη μέρα κάτι είπα να μην χαλάσω τη συνήθεια. Όμως δεν προλαβαίνω να γράψω αυτά που θέλω. Απ' την άλλη έχω κάποιες "συνταγές για δημοσίευση" από τη συλλογή συνταγών που είχα μαζέψει. Συνταγές που δεν φτιάχνω καθόλου ή φτιάχνω πολύ σπάνια. Ε, ας βάλω καμιά απ' αυτές! Για αρχή κεφτέδες σε νέα παραλλαγή απ' αυτούς που ήδη υπάρχουν.

21 Ιουλίου 2018

Ντοματοκεφτέδες Σαντορίνης

Διαβάζοντας καθημερινά ένα σάιτ το alfavita.gr που κατά κύριο λόγο αναφέρεται σε ειδήσεις του εκπαιδευτικού κλάδου, ανακάλυψα αυτή τη συνταγή που έχει ενδιαφέρον. Επειδή μ' αρέσουν οι ντοματοκεφτέδες που τους έχω δοκιμάσει στη Σαντορίνη, σκέφτηκα πως ανεβάζοντας την εδώ,  θα μπορέσω να την έχω σε όποιο μέρος θέλω. Αυτή είναι η τεχνολογία, σε αρκετά πράγματα μας βοηθάει, σε άλλα μας γεμίζει σκοτούρες.

01 Μαρτίου 2018

Φακοκεφτέδες

Κεφτέδες υπάρχουν λογιώ λογιώ. Κι εδώ έχω περιγράψει διάφορους. Πριν λίγες μέρες δοκίμασα σε μαγαζί αγκιναροκεφτέδες (που δεν μ' εντυπωσιάσανε). Και λίγο μετά βλέπει η Μαρία σ' ένα σάιτ κεφτέδες από φακές και μου το στέλνει. Μ' άρεσε η ιδέα κι είπα να την πραγματοποιήσω, μόνο που δεν μ' άρεσε η σύνθεσή τους. Έτσι τους προσάρμοσα στα δικά μου (και τους άλλαξα τελείως) βάζοντας υλικά που μου ταιριάζουνε αλλά και που μ' αρέσουν. Κι η Ειρήνη που τους δοκίμασε να διαμαρτύρεται πως δεν έχουν αρκετό ξύδι (που στην αρχική συνταγή δεν υπήρχε).

09 Αυγούστου 2016

Κολοκυθοκεφτέδες

Μια επίσκεψη στο θείο μου ήταν η αφορμή να φτιάξω κολοκυθοκεφτέδες. Που μας φίλεψε με ένα κολοκύθι. Ένα και μοναδικό, αλλά πάνω από κιλό! Που βέβαια, αφού ήταν παραγωγής του ήταν φρεσκότατο, δροσινό και γλυκό. Αλλά κολοκύθια είχαμε ήδη φάει κάνα δυο φορές εκείνες τις μέρες. Σκέφτηκα πως για σφουγγάτο ήταν μπόλικο κι έτσι αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε να φτιάξουμε και κολοκυθοκεφτέδες. Τους θέλαμε στο φούρνο (το τηγάνι το αποφεύγω όταν μπορώ). Συνδύασα απ' τις πρώτες δυο τρεις συνταγές που είδα και έφτιαξα. Έτσι κι αλλιώς τα υλικά μοιάζουν αρκετά με το σφουγγάτο άρα ήταν στη λογική μου!

07 Απριλίου 2016

Μπροκολοκεφτέδες

Πριν δυο - τρεις μέρες η Ειρήνη (όχι η κόρη μου) ανέβασε στο φέισμπουκ (ή αλλιώς ΦατσοΒιβλίο, ΦΒ) ένα βιντεάκι για κυλινδράκια μπρόκολου. Δεν ξέρω πού και πώς το ανακάλυψε, ειδικά που είναι σε ρώσικο χώρο, όμως μου άρεσε σαν ιδέα και λέω να το φτιάξω. Βέβαια, δεν σκέφτομαι ναφτιάξω κυλίνδρους αλλά να το κάνω σε κεφτέδες, όμως το θέμα είναι πώς φτιάχνει κανείς το μείγμα. Και καλό το βιντεάκι, ένα λεπτό όλο κι όλο, αλλά επειδή δεν είναι εύκολο να το βλέπεις και να φτιάχνεις, χώρια που πρέπει να βρεις εκ των προτέρων τα υλικά, είπα να κάνω μια μεταγραφή σε τυπική μορφή συνταγής.

27 Φεβρουαρίου 2016

Κεφτεδάκια με σάλτσα κάρυ

Μια συνταγή απ' τα παλιά. Μια φορά θαρρώ πως τις έχω κάνει πριν από πάρα πολλά χρόνια (χωρίς τις πίκλες βέβαια!). Το κάρυ το έχω για ινδικό μπαχαρικό (και είναι) και συνήθως το χρησιμοποιώ στο πιλάφι. Η σάλτσα κάρυ, απ' την άλλη, ήταν η αγαπημένη σάλτσα των Γερμανών για τα λουκάνικα. Λουκάνικα ψητά, με σάλτσα κάρυ, σε χάρτινο βαθύ πιατάκι συν ίσως και πόμες φρίτες (πατάτες τηγανητές δηλ.) ήταν ο παραδοσιακός μεζές.

21 Δεκεμβρίου 2015

Πατατοκεφτέδες

Ένα ιδιαίτερο φαγητό. Παραδοσιακό, απ' το χωριό μου, φαίνεται από τα υλικά που είναι χειμωνιάτικα: καυκαλίδες (καυκαλήθρες) που είναι ένα αρωματικό φυτό που δεν ξέρω πώς το λένε αλλού και οι κοτσινάδες που ούτε αυτό ξέρω κοινό όνομα. Θα μου πήγαινε στο νου πως είναι κοκκινάδες, αλλά δεν έχουν κάτι κόκκινο πάνω τους, αλλά τουλάχιστον σ' αυτές υπάρχουν εναλλακτικές :)

09 Αυγούστου 2015

Μελιτζανοκεφτέδες

Πολλές φορές είχα δοκιμάσει μελιτζανοκεφτέδες σε μαγαζιά, για μεζέ. Κάποια στιγμή αποφάσισα να τους φτιάξω. Είχα συνταγή. Την ακολούθησα (μαζί με τη Μαρία βέβαια) και τους έφτιαξα και στο σπίτι. Υπέροχοι βγήκανε.

10 Ιανουαρίου 2015

Ρεβιθοκεφτέδες (Φαλάφελ)

Τους ρεβιθοκεφτέδες τους είχα δοκιμάσει παλιά. Μ' άρεσαν, είχα πάρει τη συνταγή, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν τους είχα φτιάξει ποτέ μέχρι τώρα. Προχτές σκέφτηκε η Μαρία να φτιάξουμε μερικούς για το βράδυ της γιορτής μου. Αναζήτησα την (ξεχασμένη) συνταγή, έψαξα και στο ιντερνέτι, έκανα ένα πάντρεμα και το αποτέλεσμα βγήκε εξαιρετικό. Βασικά τους συνδύασα με ρεβίθια σούπα, αφού μέχρις ένα σημείο η διαδικασία είναι κοινή. Τα έβρασα με λιγότερο νερό και χωρίς να έχω προσθέσει κρεμμύδια κλπ. Πήρα τα ρεβίθια που ήθελα, τα ανακάτεψα για τους κεφτέδες, πρόσθεσα στα υπόλοιπα τα υλικά που λείπανε και τους έριξα το τελικό βράσιμο ενώ τηγάνισα και τους κεφτέδες μου. Και βέβαια το επόμενο βήμα ήταν να το παρουσιάσω εδώ. Ιδού λοιπόν:

22 Αυγούστου 2013

Σουτζουκάκια

Ένα παραδοσιακό φαγητό. Συνήθως λέγονται και σμυρνέικα, αν και δεν ξέρω να έχουν κάτι παραπάνω απ' αυτά που βάζω εγώ. Είναι ένα φαγητό που θέλει το χρόνο του για την προετοιμασία αλλά και στο μαγείρεμά του (αφού γίνεται σε δυο φάσεις) κι έτσι δεν είναι απ' αυτά που φτιάχνω ταχτικά. Μοιάζει με τους κεφτέδες, αλλά έχει και μερικές διαφορές (πέρα απ' το τελικό βράσιμο στη σάλτσα): χρησιμοποιώ κρασί αντί για ούζο και το κύμινο που βάζουμε είναι λιγότερο ενώ το σκόρδο (πολύ) περισσότερο.

05 Ιουνίου 2013

Κεφτέδες

Κεφτές και δεν φταις. Λογοπαίγνιο για του κεφτέδες. Που είναι καινούρια λέξη, μιας και παλιότερα στο χωριό μου τα "κρεατοσφαιρίδια" (να υπήρχε κι αυτή η λέξη στην καθαρεύουσα) τα λέγανε "π'τάρια" (= πιτάρια μιας και φτιάχνονταν πλακουτσωτοί). Κι αν βάλει κανείς με το μυαλό του πως τότε ο κιμάς κοβόταν με δυο μαχαίρια χιαστί, το κρεμμύδι επίσης με το μαχαίρι, άρα και τα δυο είχαν ένα σχετικό μέγεθος, το εξωτερικό τους ήταν τραχύ. Επίσης δεν έβαζαν πολύ ψωμί στο μείγμα. Με μπόλικο ψωμί (που το προτιμώ γιατί γίνονται πιο αφράτοι) και ομοιόμορφοι και σε σφαιρικό σχήμα ήταν τα κεφτεδάκια που σέρβιραν στο καφενείο μαζί με το ούζο (για μεζέ). Κι ακόμα θυμάμαι να είμαστε καθισμένοι σ' ένα καφενείο μεγάλοι και παιδιά κι ένας μικρός τα χρόνια εκείνα να λέει στη μάνα του "εγώ θέλω π'τάρια, δεν θέλω κεφτέδες". Η λέξη σήμερα έχει χαθεί. Σήμερα όλοι τρώμε κεφτέδες μιας και η ελληνική αυτή λέξη αντικατέστησε το βαρβαρισμό "π'τάρια". Όπως και η άλλη, το ντουλάπι που πήρε τη θέση απ' τ' "αρμάρ'" (=ερμάριο). Κούνια που μας κούναγε δηλαδή. Αλλά για κεφτέδες ξεκίνησα και για τα γλωσσολογικά τους γράφω. Καιρός να μπούμε και στη συνταγή για τους κεφτέδες καθαυτούς.