Δημόσιες τουαλέτες

Πριν από μερικούς μήνες, το περιοδικό δρόμου Σχεδία, είχε ένα άρθρο για το δικαίωμα πρόσβασης σε τουαλέτα. Και βέβαια, λόγω θεματολογίας του συγκεκριμένου περιοδικού, εστίαζε κυρίως στην ανάγκη για χρήση τουαλέτας από τους άστεγους, αλλά έθιγε και τις ανάγκες ημών των υπολοίπων που όταν περπατάμε στους δρόμους χρειάζεται να κάνουμε κάπου την ανάγκη μας :). Δυστυχώς, το περιοδικό δεν υπάρχει ονλάιν (κι είναι σημαντική απώλεια γιατί έχει εξαιρετικά άρθρα) αλλά με το που το διάβασα, είπα πως αυτό το άρθρο έχει γραφτεί για μένα. Γιατί εδώ και πολλά χρόνια που είχα πρόβλημα με άμμο στα νεφρά, ο γιατρός μου είπε πως το φάρμακό μου είναι το να πίνω πολύ νερό. Το θεώρησα εύκολο και απλό φάρμακο και εφαρμόζω την νεροθεραπεία! Αλλά όταν πίνεις πολύ αφού κάνει τη δουλειά του και σε καθαρίσει χρειάζεται να το αποβάλλεις. Κι ο χώρος χρειάζεσαι γι' αυτό είν' η τουαλέτα. Κι όταν κυκλοφορείς στην Αθήνα (και γενικότερα στην Ελλάδα) το πράγμα είναι δύσκολο. Γιατί οι όποιες δημόσιες τουαλέτες υπήρχαν έχουν κλείσει. Το πρόβλημα καλείται να λυθεί με κάποιες που είχε αρχίσει να βάζει η Ντόρα Μπακογιάννη όταν ήταν δημαρχίνα που όμως δεν είναι αρκετές.

Το πρόβλημα αυτό δεν είναι καινούριο, και πάντοτε εντυπωσιάζομαι όταν βλέπω τουαλέτες στους δρόμους. Όπως για παράδειγμα στην Τουρκία (που ήρθε στην επικαιρότητα με την πρόσφατη απόπειρα πραξικοπήματος). Στο Βέλγιο που ήμουνα, οι τέτοιες τουαλέτες ήταν σπάνιες (στη Λιέγη τις είδα) και είναι επί πληρωμή. Απ' την άλλη, μπορείς να χρησιμοποιήσεις την τουαλέτα οποιουδήποτε καταστήματος πληρώνοντας το αντίστοιχο αντίτιμο (0,50€ συνήθως, αν είσαι πελάτης μπορεί και να μην είναι απαραίτητο να πληρώσεις, αλλ' αυτό δεν είναι σίγουρο, στα βενζινάδικα των αυτοκινητοδρόμων πληρώνεις αλλά μπορείς να εξαργυρώσεις την απόδειξη στο ταμείο αν αγοράσεις κάτι - μια πρακτική που ίσχυε και στην Ιταλία όταν πέρναγα αλλά και στη Γερμανία, εκεί προς το τέλος το είχαν αλλάξει: είχαν βάλει την είσοδο στα 0,70€ που όμως έπαιρνες πίσω τα 0,50€ αν ψώνισες).

Στην Ολλανδία (αλλά και στη Φλάνδρα που είναι συνέχειά της) το πρόβλημα το έχουν αντιμετωπίσει από χρόνια. Είναι και η μεγάλη κατανάλωση μπίρας. Και έχει αντιμετωπιστεί για τους άντρες μόνο. Με τα ουρινουάρ (ή πισουάρ όπως τα έχω δει σε άλλες γλώσσες). Τα ουρητήρια δηλαδή. Ένας ολίγον απομονωμένος χώρος με αποχέτευση για να ανακουφίζονται οι κύριοι. Το ολίγον απομονωμένος σημαίνει πως όποιος πάει εκεί είναι γενικά σε δημόσια θέα, άρα δεν μπορεί να κάνει άλλα πράγματα (π.χ να βανδαλίσεις).

Βέβαια, το πόσο καθαροί είν' αυτοί οι χώροι είναι πολύ σχετικό! Στη μια περίπτωση με νερό που τρέχει αυτόματα (και σε καταβρέχει και σένα άμα λάχει :) ) ενώ στην άλλη (που είναι κι η συνηθισμένη) δεν έχει τέτοιες πολυτέλειες.