24 Ιουλίου 2016

Συγκοινωνίες για Λήμνο

Η Λήμνος είναι ένα νησί στη μέση του Βόρειου Αιγαίου, το δεύτερο σε μέγεθος του παλαίποτε νομού Λέσβου (ακόμα είναι μια εκλογική περιφέρεια). Με κακή συγκοινωνία με την Αθήνα αλλά και με την πρωτεύουσα του νομού, τη Μυτιλήνη. Απ' τα παλιά χρόνια. Κάποτε υπήρχε η ΝΕΛ και ξεκίνησε δρομολόγια για Θεσσαλονίκη με ενδιάμεση στάση στη Μύρινα (την πρωτεύουσα της Λήμνου). Μετά προστεθήκανε κι από άλλες εταιρίες (π.χ του Αγούδημου) δρομολόγια από Ρόδο μέχρι Αλεξανδρούπολη με στάση σε πολλά ανατολικά νησιά κι αργότερα η ΝΕΛ έβαλε δρομολόγιο προς Καβάλα με την Λήμνο ενδιάμεσα. Όλ' αυτά χωρίς να φεύγει τίποτα από Αθήνα (εκτός κι αν υπολογίσει κανένας το Πειραιάς - Χίο - Μυτιλήνη - Λήμνο - Θεσσαλονίκη σαν τέτοιο). Το πιο κοντινό σημείο για Λήμνο ήταν από Κύμη. Αργότερα μετακινήθηκε προς Άγιο Κωνσταντίνο, πιο βολικά αλλά και πάλι μακριά.

Το τελευταίο διάστημα μπήκε δρομολόγιο από Λαύριο με στάση και στον Αη-Στράτη ( και προορισμό την Καβάλα) ενώ με Μυτιλήνη η σύνδεση άλλαξε, το δρομολόγιο από Ρόδο κόπηκε αλλά μπήκε στη θέση του άλλο από Σάμο προς Καβάλα με τις ενδιάμεσες στάσεις (και επιδότηση από το κράτος).

Πριν τρία χρόνια θαρρώ, προγραμμάτισαν να πάνε διακοπές από Μυτιλήνη στη Λήμνο. Τότε ακόμα η ΝΕΛ εκτελούσε δρομολόγια κι ήταν αυτή που έκανε το συγκεκριμένο. Αλλά τα βαπόρια της είχαν αρχίσει να λιγοστεύουν. Είχαν βάλει θαρρώ το "Θεόφιλος" που είχε ήδη χτυπηθεί στις Οινούσσες και σερνότανε. Είχαν κανονίσει να φύγουν Παρασκευή πρωί και να επιστρέψουν το βράδυ της Δευτέρας. Είχαν κλείσει και τα σχετικά δωμάτια κι όλα ήταν έτοιμα όταν μαθαίνουν πως το πλοίο είχε πρόβλημα κι έτσι δεν θα έφευγε στις 6 το πρωί αλλά στις 12 το μεσημέρι. Έκαναν την καρδιά τους πέτρα, θα έχαναν κάποιες ώρες, αλλά τι να γίνει και τα απρόοπτα είναι στο πρόγραμμα.

Πριν ξεκινήσουν για Μυτιλήνη, παίρνουν τηλέφωνο και μαθαίνουν πως η αναχώρηση αναβάλλεται για τις 6 το απόγεμα, μετά για τις 6 το άλλο πρωί και πιο μετά στις 10. Αλλά οι τόσες αναβολές άρχισαν να επηρεάζουν και το ταξίδι της επιστροφής. Δεν θα μπορούσαν να φύγουν τη Δευτέρα το βράδυ αλλά την Τρίτη το πρωί. Αλλά η κράτηση στο ξενοδοχείο ήταν αλλιώτικη. Ρώτησαν για τροποποίηση, αλλά τελευταία στιγμή και καλοκαίρι κάτι τέτοιο ήταν αδύνατον. Έτσι, ακύρωσαν τα εισιτήριά τους και το ταξίδι τους ματαιώθηκε.

Ούτε εγώ είχα επισκεφτεί τη Λήμνο ποτέ. Γενικά, ενώ την ηπειρωτική Ελλάδα την έχω γυρίσει, τα νησιά τ' αποφεύγω γιατί τα έξοδα είναι ανεβασμένα κι έχω ήδη κάθε χρόνο ένα ταξίδι σε νησί (στη Μυτιλήνη). Κάποτε, πριν πολλά χρόνια, όταν ταξίδευα από Διδυμότειχο προς Μυτιλήνη, σταμάτησε για λίγο το βαπόρι στο λιμάνι της Μύρινας κι έτσι είχα δει τη Λήμνο από μακριά για να μαρτυράω αλλά μέχρις εκεί.

Στα μέσα Μάη, η Μαρία διαβάζει κάπου για τα δρομολόγια από Λαύριο προς Λήμνο. Βασικά ήταν πως τα τρία δρομολόγια που υπήρχαν μέχρι τότε θα γινόντουσαν τέσσερα, αλλά τότε πρωτομάθαμε πως υπήρχε εκκίνηση από Λαύριο. Έτσι, αποφασίσαμε το ταξίδι για Μυτιλήνη να το κάνουμε μέσω Λήμνου. Θα φεύγαμε Τρίτη πρωί από Λαύριο και Σάββατο βράδυ από Μύρινα. Μας βόλευαν οι μέρες, κάπως έτσι είχα στο νου μου το να δει κανείς τη Λήμνο, κλείσαμε τα εισιτήρια, κλείσαμε και ξενοδοχείο κι όλα καλά.

Όλα; Σιγά που θα πήγαιναν όλα καλά. Όντως φύγαμε Τρίτη πρωί με το "Εξπρές Πήγασος". Είχε αέρηδες, είχαμε κόντρα τον καιρό κι έτσι φτάσαμε με μια ώρα και κάτι καθυστέρηση. Μικρό το κακό. Κάναμε τις βόλτες μας, βγάλαμε τις φωτογραφίες μας και έτοιμοι για αναχώρηση. Ξαφνικά, Σάββατο απόγεμα, πέφτει τηλεφώνημα απ' τη ναυτιλιακή. Το "Νήσος Ρόδος" που θα μας έπαιρνε είχε πάθει αβαρία (χάλασε η μια του μηχανή) κι έτσι ήταν ακόμα στη Μυτιλήνη. Κι αντί για τις 23:50 (δηλ. πριν λίγο) θα φύγουμε Κυριακή μεσημέρι στις 12. Με την προϋπόθεση βέβαια να έχει προλάβει να φτιαχτεί το βαπόρι, η πρόβλεψη εκείνη τη στιγμή ήταν πως θα τα είχε καταφέρει μέχρι τις 10 το βράδυ, κάτι που όμως δεν βλέπω να έχει γίνει μέχρι τώρα (μόλις περάσαν τα μεσάνυχτα).

Το πρόβλημα ήταν πού θα μείνουμε. Ευτυχώς, στο ξενοδοχείο που μέναμε θα ερχόντουσαν άλλοι με το πλοίο αυτό μάλλον κι έτσι ακύρωσαν την πρώτη τους βραδιά οπότε βρήκαμε δωμάτιο. Το ερώτημα είναι τι θα γίνει παραπέρα. Πληρώσαμε μια νύχτα ακόμα. Αλλά θα έρθει αύριο το πλοίο να μας πάρει; Ή θα μείνουμε αμανάτι; Και μέχρι πότε θα βρίσκουμε κατάλυμα; Υπάρχει περίπτωση ν' αναγκαστούμε να κοιμηθούμε σε πάρκο; Ποιος ξέρει.

Πολλές φορές συζητώντας για το ποιο είναι το πιο δύσκολο μέρος για κάποιον να μένει μόνιμα (ως εκπαιδευτικός, βασικά, που αναλαμβάνει υπηρεσία σ' ένα απομονωμένο μέρος) έχω υποστηρίξει πως το δυσκολότερο δεν είναι το Καστελόριζο που είναι το πιο μακρινό νησί αλλ' ο Αη-Στράτης. Που μπορεί να βρίσκεται στη μέση του Αιγαίου, αλλά η μόνη του συγκοινωνία είναι (ήταν τότε κι ακόμα είναι το χειμώνα) μόνο με τη Λήμνο που κι αυτηνής η συγκοινωνία με την ηπειρωτική Ελλάδα είναι δύσκολη. Κι οι καταστάσεις που βιώνω το επιβεβαιώνουν.

Κι όταν παραπονιούνται οι Λημνιοί πως το νησί τους είναι αποκομμένο συγκοινωνιακά οι αρμόδιοι σφυρίζουν αδιάφορα.

1 σχόλιο:

  1. Τελικά το βαπόρι έφυγε το πρωί στις 6 από τη Μυτιλήνη και τώρα είναι καθοδόν. Η πρόβλεψη είναι πως θα φύγουμε κατά τις 7 και κάτι το απόγεμα. Για να δούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.