05 Φεβρουαρίου 2016

Ζύμη για φύλλο πίτας με μηχανή

Στις πίτες που φτιάχνουμε συνήθως το φύλλο είναι αγοραστό. Παλιότερα έπαιρνα το "Χωριάτικο" από τη "Χρυσή Ζύμη". Τελευταία δεν το βρίσκω αυτό αλλά έχω βρει το "Ζαγορίσιο" που είναι κι αυτό σχετικά χοντρό κι έχει το καλό πως είναι κάθε φύλλο τυλιγμένο σε δική του ζελατίνα, αν και, αφού είναι καταψυγμένο και το αποψύχω, πρέπει να χρησιμοποιηθεί όλο. Ο Γιώργος, αντίθετα, φτιάχνει το δικό του φύλλο. Το έχει βολευτεί κι οι πίτες τους είναι με δική του ζύμη που όμως την ανοίγει με μηχανή. Όχι τίποτα πολύπλοκο, δυο κύλινδροι που προσαρμόζεις το πόσο μακρυά θα είναι ο ένας απ' τον άλλον και άρα και το πάχος του φύλλου.

Μ' άρεσε η ιδέα και πριν κάνα χρόνο αγόρασα μια παρόμοια μηχανή. Δυστυχώς οι προσπάθειες στέφθηκαν από παταγώδη αποτυχία. Μόνο κάτι λαζάνια φτιάξαμε με επιτυχία. Πήγαμε και στο Γιώργο και μας έκανε μια επίδειξη αλλά πάλι δεν γινόταν δουλειά. Και προσέχοντας λίγο παραπάνω τη μηχανή είδα πως δεν μπορούσε να γίνει δουλειά γιατί ήταν σπασμένη μια πλαστική λεπίδα που έπρεπε να οδηγεί τη ζύμη. Έτσι η μηχανή πετάχτηκε ως είχε. Αλλά μας είχε μπει η ιδέα. Έτσι, κάποια στιγμή πήραμε μια ίδια μηχανή. 28€ δώσαμε στο Μάκρο κι έμενε να τη δοκιμάσουμε, όταν διαπιστώσαμε πως εξάρτημα για λαζάνια δεν είχε κι έπρεπε να τ' αγοράσουμε πρόσθετα, αν το θέλαμε. Και δεν περνάει μήνας και φέρνει ξανά το Λιντλ μια συσκευή πλήρη με 20€! Πήραμε λοιπόν μια ακόμα :) φωνάξαμε και τον Γιώργο κι ήρθε σπίτι μας και φτιάξαμε δυο πίτες. Η παρακάτω αναλογία είναι για ένα ταψί 30 Χ 40.

Υλικά

4,5 φλιτζάνια αλεύρι σκηρό
1/2 κουταλάκι αλάτι
1/3 φλιτζάνι λάδι + 4 - 5 κουταλιές για από πάνω.
1,5 φλιτζάνι νερό (περίπου)

Εκτέλεση

Βάζω το αλεύρι με το αλάτι και τα υπόλοιπα και ζυμώνω πολύ καλά. Πρέπει να φτιαχτεί μια ζύμη σφιχτή, που καθώς τη διπλώνω για το ζύμωμα, πρέπει να σκάει. Καλό είναι να πετύχει η αναλογία με την πρώτη, αλλά αν δω πως δεν είναι όπως τη θέλω προσθέτω ελάχιστο νερό ή αλεύρι.
Χωρίζω τη ζύμη σε δυο κομμάτια σε αναλογία 3 : 2 και κάθε ένα απ' αυτά το ξαναχωρίζω σε τρία κομμάτια (δηλ. συνολικά στα 6).
Στερεώνω καλά τη μηχανή. Τη ρυθμίζω στο πιο χοντρό άνοιγμα των κυλίνδρων (7; ) Παίρνω ένα απ' τα μεγάλα κομμάτια τη ζύμη, τη δουλεύω στο χέρι να γίνει μακρόστενη μπάλα. Στο δούλεμα βλέπω προς ποια πλευρά τραβιέται πιο εύκολα, θα είναι η πλευρά που θα τη βάλω στη μηχανή. Φροντίζω η ζύμη να πιάνει όλο το άνοιγμα των κυλίνδρων. Γυρίζω το χερούλι και παίρνω ένα φύλλο χοντρό. Ρυθμίζω τη μηχανή στο μισό πλάτος (4; ) και ξαναπερνάω το φύλλο. Πρέπει να είναι τώρα στο πάχος που το θέλω. Το απλώνω στο ταψί έτσι που να καλύπτει και το πλαϊνό μέρος.
Επαναλαμβάνω τη διαδικασία με τη δεύτερη μεγάλη μπάλα που θα μου καλύψει το άλλο πλάι ενώ η τρίτη θα μπει στη μέση έτσι που να πατήσει πάνω στις δυο προηγούμενες λουρίδες.
Βάζω τη γέμιση της πίτας και αρχίζω τη διαδικασία για το σκέπασμα. Παίρνω την πρώτη απ' τις μικρές μπάλες που μου έχουν μείνει, τη δουλεύω στο χέρι, την περνάω απ' τη μηχανή απ' το χοντρό και το λεπτό και την απλώνω στη μια άκρη όπως προηγούμενα, μόνο που τώρα δεν χρειάζεται να πάει στο πλάι. Επαναλαμβάνω αντίστοιχα με τις άλλες δυο μπάλες κι η πίτα μου είναι σκεπασμένη.
Γυρίζω τις άκρες των φύλλων προς τα μέσα, ρίχνω μερικές κουταλιές λάδι από πάνω, την κόβω σε κομμάτια, την πασπαλίζω με σουσάμι ή ό,τι άλλο θέλω και την ψήνω στο φούρνο για καμιά ώρα.

2 σχόλια:

  1. η μηχανή χρειάζεται δυο άτομα για να βγάλει το φύλλο εύκολα. Ένας που γυρίζει τη μανιβέλα και ο άλλος που απλώνει τη ζύμη στην αρχή κατά μήκος της εγκοπής και μετά βάζει το χέρι του εκεί που βγαίνει το φύλλο και το μαζεύειστην παλάμη του μέχρι να το απλώσει στο ταψί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είστε άξιοι και οι δύο. Ξεχάσατε όμως κάτι βασικό. Εκτός από τα δύο άτομα που αναφέρει η Μαρία χρειάζονται σίγουρα στην παρέα και μερικά άλλα για τη συνέχεια, ώστε να βοηθήσουν στην ... κατανάλωση της πίτας. Και σας διαβεβαιώνω ότι αξίζει τον κόπο! Πάντα τέτοια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.