30 Ιανουαρίου 2016

Τ(ρ)όποι Λατρείας

Το σημερινό σημείωμα το είχα στο νου μου να το γράψω από πολύν καιρό. Ο τίτλος που είχα δώσει ήταν "Χώροι Λατρείας". Τον είχα βάλει κι έμενε κι αυτός στον αέρα, κάποια στιγμή να βρεθεί η διάθεση για εξομολογήσεις (γιατί βασικά έτσι ήταν το σχέδιο). Στις αρχές του μήνα όμως είδα τον τίτλο "Τ(ρ)όποι Λατρείας" για μια φωτογραφική έκθεση που υπήρχε στο μουσείο Μπενάκη. Η έκθεση ήταν να τελειώσει στις 10 του μήνα αλλά είχε ήδη από τότε δοθεί παράταση μέχρι αύριο. Τώρα που κάθομαι και γράφω είναι μάλλον αργά για να το προτείνω για επίσκεψη. Κι όμως είναι μια καταπληκτική δουλειά που πολύ θα μ' άρεσε να την είχα κάνει κι εγώ.

28 Ιανουαρίου 2016

Εκμέκ (ξανά)

Τρίτο αυτό το εκμέκ. Μετά το δήθεν και της Φωτεινής, να βάλω και το τρίτο που έχω για να ολοκληρωθεί η παρουσίαση. Ποιο απ' όλα προτιμώ; Δύσκολη απάντηση, η ευκολία του δήθεν ακαταμάχητη, αλλά κι η τέχνη της Φωτεινής ασύγκριτη. Εν πάση περιπτώσει, καθένας δοκιμάζει και αποφασίζει! Βασικά η διαφορά είναι στην κρέμα. Στην περίπτωση αυτή είναι λιγότερη αναλογικά και λείπει η σαντιγί.

26 Ιανουαρίου 2016

Τηγανόψωμο

Συνήθως ετοιμάζω το υλικό για δημοσίευση αρκετές μέρες πριν. Όμως τελευταία έχω στεγνώσει. Μ' έπιασε κι ένα κρύωμα και ξέμεινα τελείως. Η δεξαμενή των συνταγών όμως είναι μεγάλη και δίνει λύσεις της τελευταίας στιγμής. Πόσο μάλλον που το τηγανόψωμο το είδα πρόσφατα σε άλλη εκδοχή, στριφτό, αλλά δεν θυμάμαι πού να βάλω λίνκι :)

24 Ιανουαρίου 2016

Για το προσφυγικό και πάλι

Πάλι; Γιατί πάλι. Τι έχει συμβεί στις λιγότερο από μέρες απ' την προηγούμενη δημοσίευση που πρέπει να επανέρθω; Πολλά και διάφορα θα έλεγα.Οι σχετικές ειδήσεις πληθαίνουν είτε μιλούν για αφίξεις παρά την κακοκαιρία (που καθημερινά σημειώνονται νέα ρεκόρ), είτε για πνιγμούς (βοηθάει η κακοκαιρία που λέγαμε) είτε για το πώς εγκλωβίζονται οι πρόσφυγες στη διαδρομή τους προς την κεντρική Ευρώπη (αφού κακά τα ψέματα, αυτός είν' ο προορισμός τους) και τα παιχνίδια που παίζονται στη διαδρομή τους αυτή. Συγχρόνως πληθαίνουν και τα βίντεο-ντοκουμέντα της διαδρομής. Όμως, δεν είν' αυτοί οι λόγοι που γράφω ξανά σήμερα. Ο λόγος είν' η Νίκη, Και κάποιες φωτογραφίες που ανέβασε στο φέισμπουκ (ΦΒ) και τις οποίες "έκλεψα" και μεταφέρω εδώ.

22 Ιανουαρίου 2016

Εκμέκ Κανταΐφι (Φωτεινής)

Μιας και μπήκε το σαν εκμέκ γλυκό (αν και, εκμέκ στα τούρκικα πάει να πει ψωμί και το τι υλικό ακριβώς θα μπει σαν ψωμί είναι σχετικό, το τσουρέκι πιο κοντινό είναι) είπα να βάλω σήμερα και τη συνταγή για εκμέκ κανταΐφι που μου είχε δώσει η (χρυσοχέρα) Φωτεινή :)

20 Ιανουαρίου 2016

Εκμέκ από πολίτικο τσουρέκι

Η Ειρήνη μας παρουσίασε μια συνταγή που γεύτηκε από μια συνάδελφό της και μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Τις προσεχείς ημέρες θα την φτιάξω γιατί μ αρέσει πολύ αυτό το γλυκό. Τόφτιαξα δυο φορές! Το κακό στη συνταγή είναι πως οι αναλογίες δεν είναι ακριβώς αλλά στο περίπου. Ας πούμε, εγώ δεν βάζω ολόκληρο το τσουρέκι στο ταψί μου. Επίσης, ανάλογα με το πόσο γλυκό είναι προσαρμόζεται η ζάχαρη. Αλλά και πόση ώρα θα μείνει στο φούρνο εξαρτάται από το πόσο στεγνό είναι.

18 Ιανουαρίου 2016

Τροκαντερό και Φλοίσβος

Προχτές με τη μεγάλη νοτιά, πήγα απ' την απέναντι πλευρά της παραλίας Ν. Φαλήρου - Μοσχάτου που συμπτωματικά έγραφα την ίδια μέρα! Στη μαρίνα Φλοίσβου και στα πέριξ. Είχε διαβολεμένο αέρα, αλλά καταφέραμε και κάναμε τη βόλτα μας. Πρώτη στάση, στο Τροκαντερό, εκεί που είναι τα πλοία του (μελλοντικού) Μουσείου Ναυτικής Παράδοσης. Με ιδιαίτερα πλοία που υπάρχουν εκεί.

16 Ιανουαρίου 2016

Παραλία Μοσχάτου

Πολλές φορές μας αρέσει ν' αράζουμε στην παραλία του Μοσχάτου, ανάμεσα στις εκβολές των ποταμών Κηφισού και Ιλισού. Ανάμεσα στο ΣΕΦ, το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και το γήπεδο του Τάε Κβο Ντο. Ακριβώς απέναντι έχεις το Τροκαντερό με τον Αβέρωφ και τα υπόλοιπα. Δύσκολη η πρόσβαση, πρέπει να ξέρεις για να πας μέχρις εκεί. Κι εμείς το ξέρουμε από σπόντα, κάποτε δούλευε ο πεθερός μου εκεί, τα πολύ παλιά χρόνια. Καλά, η φωτογραφία που έχω παραπάνω δείχνει κάτι το μαγευτικό, αν πας όμως από κοντά τα πράγματα αλλάζουν κατά πολύ. Αλλά εμείς απτόητοι, ειδικά αν ο καιρός είναι περίεργος και δεν βολεύει για περπάτημα, βάζουμε το αυτοκίνητο με θέα τη θάλασσα κι απολαμβάνουμε το καφεδάκι μας μέσ' απ' τη θαλπωρή που προσφέρει ο κλειστός χώρος!

14 Ιανουαρίου 2016

Κοινωνικά δίκτυα

Σήμερα κλείνουν έξι χρόνια που ασχολούμαι με τα μπλογκ. Το παλιό, τα "Γράμματα από τη Γερμανία" που κράτησε τρία χρόνια κι αυτό που κρατάει άλλα τρία. Απίστευτο μου φαίνεται. Η σχέση μου με το ίντερνετ πάει πάρα πολύ παλιά. Στα 1994, μετά από κάτι χρόνια οριακής δουλειάς και ανεργίας άρα και οικονομικής στενότητας, αρχίσαμε να δουλεύουμε πολύ. Το πολύ σημαίνει πως βγάζαμε τέσσερα μεροκάματα τα δύο άτομα. Όταν δουλεύεις πολύ υπάρχουν δύο θέματα: αφενός βγάζεις πολλά λεφτά (αν και αυτό είναι λίγο σχετικό) και αφετέρου δεν έχεις χρόνο μετά να τα φας. Έτσι λοιπόν και εμείς λεφτά βγάζαμε. Απ' αυτά δώσαμε πάρα πολλά για την τεχνολογία. Ενισχύσαμε την πρόοδο της τεχνολογίας αγοράζοντας προϊόντα αιχμής. Τα πληρώσαμε αρκετά παραπάνω απ’ όσο αν τα παίρναμε 1 – 2 χρόνια αργότερα, πληρώνοντας το τίμημα της εξέλιξης. Έτσι είναι η πρωτοπορία :)

12 Ιανουαρίου 2016

Μετέωρα

Με αφορμή τον Βενέτικο, έγραφα τις προάλλες και για την περίπτωση των Μετεώρων. Ως γεωλογικό φαινόμενο. Γιατί τα Μετέωρα είναι σύνθετη περίπτωση. Εκτός απ' τους βράχους είναι και τα μοναστήρια. Έτσι κι αλλιώς θα περνάγαμε από Καλαμπάκα κι είχαμε στο πρόγραμμά μας να τα δούμε. Βέβαια, την ώρα που θα φτάναμε, μάλλον θα ήταν κλειστά τα μοναστήρια για να τα επισκεφτούμε, αλλά θα μπορούσαμε να πάρουμε μια γεύση απέξω.

10 Ιανουαρίου 2016

Περιοδικά δρόμου

Όταν ήμουν στη Γερμανία έβλεπα πολλές φορές κάποιους που πουλάγανε ένα περιοδικό. Biss το λέγανε. Συνήθως ήταν στους σταθμούς του τρένου ή του μετρό. Προσπαθούσα να καταλάβω τι περιοδικό ήταν αυτό. Γιατί δεν το έβλεπα κάπου αλλού να το πουλάνε. Απ' την άλλη, οι πωλητές του στεκόντουσαν στο πόστο τους ακίνητοι και περίμεναν να τους πλησιάσει κάποιος ν' αγοράσει. Μου θύμιζαν του γιαχωβάδες αλλά απ' την άλλη, το στυλ του περιοδικού δεν έμοιαζε με τη Σκοπιά ή κάτι τέτοια που ήξερα από δω. Το είχα ψιλοψάξει στο ίντερνετ, αλλά δεν έβγαλα άκρη. Κι έφυγα απ' τη Γερμανία με την απορία.

08 Ιανουαρίου 2016

Προσφυγικός τουρισμός, μέρος β'

Το καλοκαίρι, γυρίζοντας απ' τη Μυτιλήνη, έγραφα για τους πρόσφυγες που είχαν κατακλύσει το νησί. Ξαναπήγα όμως εκεί πρόσφατα, να κάνω Χριστούγεννα με τη μάνα μου κι έτσι λέω να γράψω πώς είδα τα πράγμα τώρα. Τι έχει αλλάξει αυτούς του μήνες. Γιατί όντως έχουν αλλάξει πολλά.

06 Ιανουαρίου 2016

Αγία Φωτεινή Σμύρνης

Με τη θρησκεία έχω κόψει τις σχέσεις από το Μάη του 1976, 40 χρόνια τώρα. Μέχρι τότε ήμουν τακτικός στον εκκλησιασμό κι όχι μόνο αυτό, αλλά ήμουν το δεξί χέρι του παπά (και πιο μπροστά έλεγα να γίνω και παπάς, μην πω και δεσπότης). Από τότε, σπάνια πάω σε εκκλησία, συνήθως το Πάσχα (εκτός από γάμους - κηδείες - βαφτίσεις) αν και πάντα μ' αρέσει ν' ακούω τις ψαλμωδίες, ειδικά τα ιδιόμελα. Όμως, όταν είμαι στο εξωτερικό, δεν ξέρω γιατί, αλλά θεωρώ πως πρέπει να επισκεφτώ τους εκεί ελληνορθόδοξους ναούς. Επίσκεψη, όχι για να τους δω σαν μνημεία, αλλά για να τους δω σαν εκκλησίες. Και μάλιστα, να παρακολουθήσω και ακολουθίες.

04 Ιανουαρίου 2016

Τρούλοι στη Λέσβο

Οι τρούλοι των εκκλησιών είναι συνήθως επιβλητικοί. Και συνηθίζονται όχι μόνο στις μεγάλες και τις στολιστές αλλά και σε μικρές κι απομονωμένες εκκλησιές. Το κακό είναι πως οι περισσότεροι έχουν μια ομοιομορφία απελπιστική. Ειδικά σε εκκλησίες που φτιάχνονται σήμερα ή που επισκευάζονται. Δεν ξέρω ποιος είναι αυτός που τα κανονίζει αυτά, αλλά συνήθως είναι μια αντιγραφή από ένα ιδεατό "βυζαντινό" μοντέλο. Αντίθετα, στη Μυτιλήνη οι τρούλοι έχουν ένα δικό τους σχέδιο και χρώμα: κόχες και βαμμένοι γκρι - μπλε. Χωρίς κεραμίδια.

02 Ιανουαρίου 2016

Ομελέτα με πατάτες ραπέ

Για ομελέτα με λουκάνικα και πατάτες έχω ήδη βάλει συνταγή. Αυτή, που είναι παραλλαγή, την είδα στο σάιτ της Ελένης και την δοκίμασα (και την προσάρμοσα). Εκεί την έλεγε "με λουκάνικο και τυρί κρέμα". Για μένα το ιδιαίτερο, αυτό που την διαφοροποιεί, είναι είναι όμως ο τρόπος που είναι φτιαγμένες οι πατάτες! Κι όσο για το τι τυρί, γιατί να είναι τυρί κρέμα κι όχι ένα κλασσικό γευστικό τυρί; Ορίστε λοιπόν η ιδέα μου: