Άγιος Στέφανος, Μπούντβα

Δεύτερη μέρα της εκδρομής μας και ξεκινάμε για το Κότορ. Το πρόγραμμα λέει πως θα διανυκτερεύσουμε λίγο πριν κι απλά ίσως πεταχτούμε να το δούμε τη νύχτα που είναι όμορφο όπως το είδα και στη φωτογραφία που βρήκα στο πανοράμιο. Αναλυτικά θα το δούμε την τρίτη μέρα, για σήμερα θα δούμε τον Άγιο Στέφανο (όχι αυτόν απ' τον οποίο ξεκινήσαμε) και την Μπούντβα. Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας, 300 χλμ "μόνο" αλλά 6 ώρες λέει, βάλε και τα σύνορα. Κι οι ώρες πληθαίνουν μιας κι οι δρόμοι της Αλβανίας μας άφησαν κατάλοιπα. Από ένα σημείο και μετά το αυτοκίνητο δυσκολεύεται. Πρώτη ιδέα πως φταίει το γκάζι. Ή σαν γκάζι ή σαν ποιότητα. Το γυρίζουμε στη βενζίνα (γι' αυτό και κάψαμε και τόσα λίτρα) αλλά βελτίωση καμιά. Απώλεια ισχύος.

Περνάμε τα σύνορα και στο Μαυροβούνι (ή Μοντενέγκρο - Montenegro - ή Τσέρνα Γκόρα - Црна Гора / Crna Gora - στην τοπική γλώσσα που είναι παραλλαγή απ' τα σέρβικα κι ακολουθεί τη διπλή γραφή σε κυριλλικό και λατινικό αλφάβητο με το πρώτο να υποχωρεί) σταματάμε σε συνεργείο που μας λέει πως ο νο 2 κύλινδρος έχει πρόβλημα και πάμε με του υπόλοιπους 3. Μας προτείνει να περάσουμε την επόμενη το πρωί για να το ανοίξει και να δει τι φταίει αλλά χρόνο για κάτι τέτοιο δεν έχουμε. Το βράδυ στο ξενοδοχείο παίρνω τηλέφωνο τον Δημήτρη και το Χρήστο. Μου λέει να δω για τα μπουζοκαλώδια, αλλά στο αυτοκίνητο τα μπουζί δεν φαίνονται, ούτε τα καλώδιά τους. Βλέπω και πως στο Ντουμπρόβνικ έχει αντιπροσωπεία της Όπελ οπότε και ησυχάζω κάπως. Στόχος να φτάσουμε μέχρις εκεί που θα μείνουμε και κάμποσες μέρες οπότε κάτι θα γίνει ελπίζω.

Τον Άγιο Στέφανο τον είδαμε από μακρυά. Δεν είναι και τίποτα το ιδιαίτερο. Ένα νησάκι με ένα ξενοδοχειακό συγκρότημα σε στιλ κάστρου ή μοναστηριού. Όμορφο το είδαμε, όχι όμως και να κατέβουμε μέχρις εκεί.

Φτάνουμε στη Μπούντβα μια από τις παλαιότερες πόλεις της Αδριατικής (3500 ετών) γνωστή για τις υπέροχες ακτές και την κοσμοπολίτικη ζωή, μια πόλη με έντονο Ελληνικό, Ρωμαϊκό και Βενετσιάνικο στοιχείο και γνωρίζουμε από κοντά ένα από τα μαργαριτάρια της Αδριατικής στις Δαλματικές ακτές.

Η Μπούντβα θεωρείται η μητρόπολη του τουρισμού του Μαυροβουνίου όχι μόνο για τις φυσικές ομορφιές, τις παραλίες, αλλά και για τον πλούτο των ιστορικών της μνημείων. Πρόκειται για μια ιστορική πόλη στα παράλια της Αδριατικής, η οποία θεωρείται από τους αρχαιότερους οικισμούς στην περιοχή. Σύμφωνα με την ιστορία οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν έντονη παρουσία στη Μπούτβα, ενώ αισθητή ήταν και η παρουσία των Ρωμαίων.

Η Μπούντβα μικρή και πανέμορφη. Η παλιά πόλη δηλαδή (παντού την παλιά πόλη κυνηγάμε, οι καινούριες όλες ίδιες είναι) που είναι κλεισμένη μέσα στο κάστρο.

Πετύχαμε και ορθόδοξη εκκλησία και σταθήκαμε λίγο για την ακολουθία του Νυμφίου.

Από δίπλα η καθολική μόλις τέλειωνε κι έκλεινε.

Εντύπωση μου κάνει που εδώ απαγορεύεται η φωτογράφιση και στις δυο. Όχι μόνο την ώρα της ακολουθίας αλλά γενικά. Το ίδιο θα δούμε και τις υπόλοιπες μέρες.

Στο κάστρο ψηλά κυματίζει η μοντενέσκικη σημαία. Η άκρη αυτή είναι επισκέψιμη με μια παρουσίαση που θυμίζει κάπως το "ήχος και φως"!

Και μια απ' τις πορτοκαλιές που λέγαμε. Φυτεμένη σε αυλή που βρίσκεται ψηλότερ' απ' το δρόμο.