29 Απριλίου 2015

Στις Δαλματικές ακτές

Τις μέρες του Πάσχα αποφασίσαμε και κάναμε ένα μεγάλο ταξίδι στις Δαλματικές ακτές. Το ταξίδι τέλειωσε, τα 3,8 χιλιάδες χιλιόμετρα βγήκαν, κάποια προβλήματα που υπήρξαν με το αυτοκίνητο ευτυχώς αντιμετωπίστηκαν και νάμαστε πάλι πίσω στο σπίτι. Οι εντυπώσεις είναι ανεπεξέργαστες ακόμα, το ζόρικο είναι το ξεδιάλεγμα από φωτογραφίες. Όμως. αποφάσισα να κάνω έναν συνολικό απολογισμό αλλά και παρουσίαση για το κάθε μέρος που είδαμε. Τέτοιον απολογισμό συνολικό δεν έχω ξανακάνει, συνήθως παρουσιάζω το κάθε μέρος ανεξάρτητα, Αλλά υπάρχουν μερικά γενικότερα πράγματα που έχουν να κάνουν με το σύνολο της εκδρομής κι έτσι αλλάζω συνήθειες :) Επίσης, αρχίζω ανορθόδοξα, από τον τελικό απολογισμό. Θα υπάρξουν όμως και τα επιμέρους...

27 Απριλίου 2015

Το πανηγύρι του Ταύρου

Στα χωριά της βορειοανατολικής Λέσβου υπάρχει το έθιμο του Ταύρου. Εντάξει, όχι σε όλα. Βασικά εγώ ήξερα αυτό το έθιμο στην Αγιαπαρασκευή που έχει και το θρύλο του για το πώς ξεκίνησε. Μετά έμαθα για το Μανταμάδο κι αργότερα για την Πηγή (απ' όπου και το παραπάνω βίντεο του 1996) και τα Μιστεγνά. Σε άλλο δεν θυμάμαι, αν και κάποια κομμάτια απ' το όλο δρώμενο υπάρχουν και σ' άλλα χωριά. Π.χ. το κεσκέτς μοιράζεται σε διάφορα πανηγύρια (ας πούμε στην Πέτρα) ενώ χοροί με αλόγατα για να τιμηθεί ο άη Χαραλάμπης (θεωρείται προστάτης των ζώων και των αγωγιατών) γίνονται ακόμα και στο Πλωμάρι. Κι αυτό το έθιμο αποφασίστηκε φέτος να απαγορευθεί με εισαγγελική παρέμβαση ή να μπουν νέοι όροι για το πώς θα γίνεται για να είναι σύμφωνα με τους κανόνες (ποιους και από ποιον είν' άλλο θέμα).

25 Απριλίου 2015

Και πίνω μπίρες

Ποιες είναι οι μπίρες κάθε χώρας; ποιες ειν' οι προτιμήσεις στον κόσμο; Ένας ενδιαφέροντας χάρτης που δείχνει ποια μπίρα θεωρείται η εθνική παραγωγή της κάθε χώρας δημοσιεύτηκε πριν λίγο καιρό στο vinepair και αναδημοσιεύτηκε στο news247. Βέβαια, τόσο το αγγλόφωνο όσο και το ελληνικό άρθρο μιλάνε για τις πιο δημοφιλείς μπίρες, όμως δεν νομίζω πως στην Ελλάδα η Μύθος ανήκει σ' αυτήν την κατηγορία.

23 Απριλίου 2015

ΜΜΕ

Τις τελευταίες μέρες διάβασα το βιβλίο "Η χαμένη τιμή της Κατερίνας Μπλουμ" (ή πώς γεννιέται η βία και πού μπορεί να οδηγήσει). Παλιό βέβαια, 40 χρονών, αλλά ψάχνοντας στην Πρωτοπορία για κάνα βιβλίο νάχω για διάβασμα, το είδα, γνωστό ήτανε, οπότε το πήρα. Το βιβλίο είναι του 1974 μεν, αλλά το θέμα που πραγματεύεται είναι επίκαιρο ακόμα και σήμερα: πώς ο "κίτρινος" τύπος μπορεί να καταστρέψει ανθρώπους κι ακόμα περισσότερο  αυτούς που προσπαθούν να τον αντικρούσουν κρατώντας την αξιοπρέπειά τους. Συγγραφέας του, ο Γερμανός Χάινριχ Μπελ

21 Απριλίου 2015

Ξηρός

Ψηφίστηκε, λέει η ειδησεογραφία, το νομοσχέδιο του υπουργείου δικαιοσύνης, απ τα πρώτα της νέας κυβέρνησης. Σ' αυτό περιλαμβάνεται η κατάργηση των φυλακών τύπου Γ αλλά επίσης υπάρχει η πρόβλεψη πως οι φυλακισμένοι με αναπηρία άνω του 80% μπορούν να μη βρίσκονται στη φυλακή αλλά σε κατ' οίκον περιορισμό. Στην κατηγορία αυτή είναι δυο κρατούμενοι αυτή τη στιγμή, ο ένας απ' τους οποίους είναι ο Σάββας Ξηρός. Κι ενώ χρόνια και ζαμάνια ακολουθείται η πρακτική, όταν κάποιος κρατούμενος αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας να αφήνεται ελεύθερος με δικαστική απόφαση (η λεγόμενη ανήκεστος βλάβη) κάτι που έχει χρησιμοποιηθεί και καταχρηστικά αλλά και σε καραμπινάτες περιπτώσεις (μέρα που είναι να θυμηθώ τον Παττακό που βγήκε για σοβαρά προβλήματα υγείας το 1990 κι 25 χρόνια μετά ακόμα ζει).

19 Απριλίου 2015

Τουρκία: Παπούτσια στα σπίτα

Όταν πας σ' ένα τούρκικο σπίτι είναι απαραίτητο να βγάλεις τα παπούτσια σου πριν μπεις μέσα. Τα σπίτια είναι συνήθως στρωμένα με κιλίμια, χαλιά, κουρελούδες και ότι άλλο οπότε το να πατήσεις με τις παπούτσες σου δεν είναι το καλύτερο. Απ' την άλλη, είναι τόσο τυπωμένο στο μυαλό τους πως δεν μπορείς να μπεις σε σπίτι με παπούτσια που ακόμα και στα ξενοδοχεία έχουν παντόφλες για να κυκλοφορεί άνετα στο δωμάτιό του ο ένοικος. Βέβαια, επειδή κι εγώ θέλω την άνεσή μου και κάτι τέτοιο δεν συνηθίζεται σε άλλα μέρη, έχω τις δικές μου (παρόμοιες) παντούφλες στα ταξίδια μου.

17 Απριλίου 2015

Τουρκία: Το ψωμί

Καιρό έχω να βάλω θέμα απ' την Τουρκία κι έχω πολλά ακόμα. Σήμερα λοιπόν λέω ν' αναφερθώ στο ψωμί. Το ψωμί στην Τουρκία (χρόνια τώρα) φτιάχνεται από μεγάλες αρτοβιομηχανίες και πουλιέται όπου λάχει. Ακόμα κι οι φούρνοι, τις περισσότερες φορές είναι στην πραγματικότητα πρατήρια. Έτσι, δεν είναι περίεργο που για ν' αγοράσεις ψωμί πας στο σουπερμάρκετ, σε ψιλικατζίδικα ή και σε κιόσκια. Το θέμα είναι πως στα μικρά μέρη υπάρχει και μικρή ποικιλία. Το πιο συνηθισμένο είναι το άσπρο ψωμί, τελείως της πλάκας.

15 Απριλίου 2015

Γκρίνουιτς, το σημείο 0

Στο Γκρίνουιτς είχα πάει και στο προηγούμενο ταξίδι μου στο Λονδίνο οπότε έχω ξαναγράψει. Έτσι εδώ δεν θα κάνω επανάληψη απ' τα ίδια πράγματα, δεν έχει νόημα. Αλλά τότε δεν είχα κινητό με δυνατότητα να δείχνει γεωγραφικές συντεταγμένες όπως τώρα. Που δείχνει 0,0Ε δηλαδή 0 γεωγραφικό πλάτος (το Ε και το W δηλαδή το ανατολικό και το δυτικό εναλλάσσονταν ανάλογα τη μικρομετακίνηση). Το θέμα είναι πως δεν ήξερα πώς να πάρω στιγμιότυπο της οθόνης οπότε το έβγαλα φωτογραφία. Πάντως, το 0 στο GPS δεν ταυτίζεται με τη γραμμή που υπάρχει στη περιοχή και δείχνει πώς ορίζεται το ανατολικό και το δυτικό ημισφαίριο.

13 Απριλίου 2015

Δρόμοι του Λονδίνου

Για τους δρόμους στο Λονδίνο είχα γράψει και στο παλιό μου μπλογκ και μάλιστα διάφορα σχετικά σημειώματα: Για τη σήμανση (που όμως εξακολουθεί να με εντυπωσιάζει και γι' αυτό πήρα αφορμή να ξαναγράψω) για το πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα λόγω κυκλοφοριακού. για τους ποδηλατόδρομους (που πληθαίνουν, όπως και τα ποδήλατα που κυκλοφορούν). Σήμερα για αρχή θα αναφερθώ στα πεζοφάναρα. Που αρκετά (τα καινούρια) βρίσκονται στο ύψος του ματιού του ανθρώπου (και μάλιστα διπλά για πιο κοντούς και πιο ψηλούς; ). Το ένα με κουμπί για να πιέσεις να περάσεις και το άλλο σκέτο.

11 Απριλίου 2015

Τρόποι διορισμού εκπαιδευτικών στην ΕΕ

Η κάθε χώρα έχει δικό της σύστημα διορισμού γενικά στο δημόσιο τομέα αλλά και ειδικότερα για τους εκπαιδευτικούς.  Σε άρθρο στον ενημερωτικό ιστοχώρο news.gr υπάρχει ένας πίνακας που δείχνει τι σύστημα χρησιμοποιείται πού. Τα στοιχεία προέρχονται από έκθεση του δικτύου Ευριδίκη για το 2013. Υπάρχουν στην πραγματικότητα τρία συστήματα και κάθε χώρα χρησιμοποιεί ή έν' απ' αυτά ή κάποιο συνδυασμό τους. Οι εξετάσεις υπάρχουν σε Ελλάδα, Γαλλία, Ισπανία και Μάλτα. Λίστα σε Κύπρο (που ετοιμάζει νέο σύστημα) και Λουξεμβούργο. Ανοιχτή προκήρυξη στις περισσότερες ενώ σε Βέλγιο, Ιταλία και Πορτογαλία υπάρχει κάποιος συνδυασμός.

Καλή Ανάσταση.

09 Απριλίου 2015

Καθαρή Δευτέρα στον Τίρναβο

Μετά τα Γιάννενα, είχαμε αποφασίσει να περάσουμε από ακόμα ένα δρόμο που δεν είχαμε ξαναπεράσει: την Εγνατία οδό, στο αρχικό της κομμάτι. Εν τω μεταξύ μας λέει ο Νίκος πως θα πήγαινε απ' τον Τύρναβο για την Καθαροδευτέρα. Μεγάλη παράκαμψη δεν ήταν, αποφασίσαμε να περάσουμε κι εμείς από κει, που ήξερα για τις σχετικές εκδηλώσεις που γίνονται τη μέρα εκείνη. Βράζουν, λέει, το μπουρανί, ενώ υπάρχουν και φαλλικές γιορτές (και γι' αυτές γίνεται η συζήτηση)! Ο Νίκος τελικά δεν μπόρεσε να ρθει, φροντίσαμε όμως να βρεθούμε με άλλους. Το μπουρανί αυτό καθαυτό είναι ένα είδος χορτόσουπα. Παλιότερα το φτιάχνανε κανονικά ενώ τώρα μόνο σαν απομεινάρι υπάρχει, σ΄έναν τζέτζερι στη μέση με μια υποτιθέμενη φωτιά από κάτω, κουβέντα να γίνεται.

07 Απριλίου 2015

Μύδια σαγανάκι

Όταν έψαχνα για συνταγή για το μυδοπίλαφο, σ' αυτή που βρήκα πιο κοντά στα γούστα μου είχε και παραπομπή για μύδια σαγανάκι. Η ιδέα παρόμοια με τις γαρίδες σαγανάκι (που πολύ μ' αρέσουνε), μόνο που εδώ έχει και κρεμμύδι (αλλά θέλει προσοχή, να μην του πέσει πολύ). Το έφερα λοιπόν στα μέτρα μου και το έφτιαξα.

05 Απριλίου 2015

Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

Το σημερινό θέμα είναι στενάχωρο για μένα. Γιατί δεν θα αναφερθώ στο σημερινό κτίριο του πανεπιστημίου Ιωαννίνων αλλά σ' αυτό που πήγαινα εγώ. Σήμερα το Πανεπιστήμιο στεγάζεται σε κτίρια που όταν ήμουν εγώ φοιτητής δεν υπήρχαν. Το κεντρικό κτίριο ήταν στις παρυφές της πόλης (στην οδό Δόμπολη) όπως ήταν διαμορφωμένη τότε. Τα πράγματα έχουν αλλάξει, μιας και η λειτουργία του Πανεπιστημίου στον καινούριο χώρο έφερε μια τεράστια εξάπλωση της πόλης προς τα εκεί. Εγώ τα πρώτα δυο χρόνια έκανα μαθήματα στη Δόμπολη και τα υπόλοιπα σε νοικιασμένες αίθουσες στο κέντρο της πόλης, στο μέγαρο Τιτάνια, ακριβώς δίπλα στη Νομαρχία, ενώ η Ιατρική έκανε μαθήματα σ' ένα θέατρο, το Καμπέρειο.

03 Απριλίου 2015

Το ποντικάκι

Στα Γιάννενα είχα βρεθεί όπως είπα πολλές φορές. Μια απ 'αυτές ήταν και το 1990. Ο Δημήτρης, που έχει σήμερα γενέθλια (χρόνια πολλά Δημήτρη), τότε ήταν ακόμα μικρός. Και πήγαμε στα Λιθαρίτσια. Με το όνομα αυτό είναι γνωστό ένα κομμάτι πίσω από το στρατηγείο της 8ης Μεραρχίας, που αποτελείται από πάρκο, μια μεγάλη αλάνα και ένα καφεστιατόριο που πάντα ήταν γκουρμεδιάρικο. Από τότε που ήμασταν φοιτητές μας άρεσε ένα ιδιαίτερο γλυκό, πάστα: το ποντικάκι. Τα υπόλοιπα τα δείχνει η εικόνα...

01 Απριλίου 2015

Παμβώτιδα

Τα Γιάννενα είναι στενά συνδεμένα με τη λίμνη. Έτσι λοιπόν, μιλώντας για τα Γιάννενα δεν μπορεί παρά να αναφερθείς και σ' αυτήν. Εξάλλου, τους Γιαννιώτες τους λένε παγουράδες, ακριβώς απ' αυτή τους τη σχέση (σύμφωνα με τον αστικό μύθο που μάλλον άλλοι έφτιαξαν, είδαν το φεγγάρι να καθρεφτίζεται στη λίμνη και βάλθηκαν να την αδειάσουν με τα παγούρια τους για να το σώσουν). Πολλές φορές τη λέμε απλά λίμνη Ιωαννίνων (έτσι, καθαρευουσιάνικα) όμως η συγκεκριμένη λίμνη έχει δικό της όνομα. Παμβώτιδα τη λένε. Κι είναι πανέμορφη. Μια βόλτα δίπλα της σ' αναζωογονεί.