31 Μαρτίου 2015

Σάτιρα σε γερμανικό κανάλι

Το ZDF είναι το δεύτερο κρατικό κανάλι της Γερμανίας. Σαν να λέμε η ΕΡΤ2 στα (παλιά) ελληνικά τηλεοπτικά δρώμενα. Την περασμένη βδομάδα λοιπόν, παρουσίασε ένα σκετσάκι ας πούμε χιουμοριστικό στην πολιτικοσατιρική (όπως οι ίδιοι τη χαρακτηρίζουνε) εκπομπή Die Anstalt. Μέσα σ’ ένα τεταρτάκι, παρουσιάζει στην αρχή το τι σημαίνει η επιβολή των οικονομικών όρων στην Ελλάδα και πώς οι όροι αυτοί είναι στραγγαλιστικοί για την ελληνική οικονομία. Με ένα απλό παράδειγμα που να γίνεται εύκολα κατανοητό απ' τους Γερμανούς. (Δεν είμαι σίγουρος αν έχει ήδη γίνει η προβολή της εκπομπής. Κάπου γράφτηκε πως προβλήθηκε το Σάββατο, αλλά έχω την εντύπωση πως το συγκεκριμένο σκετσάκι θα παιχτεί στην σημερινή εκπομπή, στις 23:15 ώρα Ελλάδας - προς το τέλος δηλ, λίγο πριν τα μεσάνυχτα. Ήταν για την περασμένη Τρίτη, αλλά λόγω της πτώσης του αεροπλάνου αναβλήθηκε. Να θυμηθούμε να το τσεκάρουμε, αν και, δεν θα έχει υπότιτλους :) ).

30 Μαρτίου 2015

Κοινωνική και φυλετική καταγωγή πρωταγωνιστών της Επανάστασης του '21

Μερικά ενδιαφέροντα για το θέμα (αναδημοσίευση).
Οι πιο ισχυρές, και από οικονομικής και από πολιτικής απόψεως οικογένειες, που υπήρχαν στην Ελλάδα και πριν και κατά και μετά την Επανάσταση, ήταν αυτές των Αρβανιτών Κουντουριωτών και Μιαούληδων της Ύδρας. Ο Λάζαρος Κουντουριώτης, πανίσχυρος εφοπλιστής, διέθεσε τα ¾ της περιουσίας του υπέρ του αγώνα και έγινε αυτομάτως ήρωας χωρίς να κάνει τίποτα άλλο. Όμως το ¼ που κράτησε για τον εαυτό του ήταν τόσο μεγάλο σε απόλυτους αριθμούς, που έφτανε και περίσσευε για να ελέγχει τα πράγματα στην Ελλάδα, μετά την Επανάσταση.

29 Μαρτίου 2015

Το Νησί

Κι αφού έγραψα για τη Λίμνη, πρέπει να γράψω και για το νησί της αλλά και το Νησί. Με κεφαλαίο Ν όταν αναφερόμαστε στον οικισμό που υπάρχει πάνω στο νησί της λίμνης και που δεν έχει ξεχωριστό όνομα. Κι αφού είναι νησί θέλει σύνδεση με τη στεριά. Υπάρχει ένα πέραμα που περνάει αυτοκίνητα όταν χρειάζεται (των κατοίκων του βασικά) αλλά ο υπόλοιπος κόσμος πηγαινοέρχεται με καραβάκια. Και το θέμα είναι πως τα καραβάκια δεν έχουν αλλάξει από τον καιρό εκείνο. Όπως αυτό της φωτογραφίας. Τα χρόνια που ήμουνα εγώ είχαν έρθει κάποια καινούρια, αλλά υπήρχαν και τα παλιά όπως αυτό. Κι ακόμα κυκλοφορεί!

27 Μαρτίου 2015

Τζαμάλες στα Γιάννενα

Τζαμάλες λέγονται οι φωτιές που ανάβουνε στα Γιάννενα την τελευταία Κυριακή της αποκριάς. Η παράδοση θέλει ν' ανάβονται σε κάθε γειτονιά της πόλης και μια φωτιά. Και στα χωριά γύρ' απ' τα Γιάννενα, δεν ξέρω μέχρι πόσο μακριά φτάνει το έθιμο. Γύρ' απ' τη φωτιά στήνεται γλέντι. Παίζει μουσική, υπάρχει κρασί και μεζές (συνήθως πίτες) και βέβαια χορός.

25 Μαρτίου 2015

Κιμαδόπιτα

Άλλο ένα φαγητό που φτιάχτηκε εξαιτίας της Ειρήνης. Είχε βγάλει η Μαρία κιμά να φτιάξει μπιφτέκια κι η Ειρήνη κόλλησε: αντί μπιφτέκια να γίνει κιμαδόπιτα. Κι επειδή δεν φτιάχτηκε τόπε κάμποσες φορές. Νάταν κιμαδόπιτα... Πέρασαν κάμποσες μέρες και λέω πως θα φτιάξω πατατόπιτα. Δεν είπε τίποτα, αλλά ο Δημήτρης που το 'μαθε σχολίασε πως πάει η κιμαδόπιτα της Ειρήνης. Κι η δική μου αντίδραση ήταν, γιατί να μην φτιάξουμε και τα δυο. Αμ έπος, αμ έργο. Πρώτη δουλειά, γκούγκλης. Η πρώτη συνταγή που άνοιξα μ' άρεσε αρκετά, τόσο που δεν πήγα παρακάτω. Αλλά άνοιξα και τα κιτάπια μου κι είδα πως είχα ήδη μια συνταγή. Κρεατόπιτα την έγραφα μεν, με κιμά ήταν δε. Έτσι δεν είχα παρά να παντρέψω τις δυο συνταγές και να εφαρμόσω το συνδυασμό τους. Το αποτέλεσμα με ικανοποίησε και το παρουσιάζω.


23 Μαρτίου 2015

Παλίρροιες

Αντιγράφω απ' το παλιό μου ιστολόγιο την εισαγωγή που είχα κάνει όταν είχα βάλει μια ανάρτηση για την Παλίρροια: Για το θέμα της παλίρροιας έχω διαβάσει πολλά και διάφορα. Είτε επιστημονικά είτε από τα μυθιστορήματα της Αγκάθα Κρίστι που αρκετές φορές την αναφέρει. Το θέμα το δίδαξα κιόλας, στα πλαίσια του μαθήματος της Αστρονομίας για τα φαινόμενα που προκαλεί η βαρυτική επίδραση της σελήνης στη γη. Όμως το έλεγα χωρίς να το έχω πλήρως συνειδητοποιήσει. Γιατί μπορεί τα «τρελά» νερά της Χαλκίδας να δίνουν μια αίσθηση του φαινομένου, αλλά άλλο αυτό κι άλλο να βλέπεις τη στεριά να χάνεται από μπροστά σου. Κι αυτό το είδα στο Σεν Μαλό που είχαμε πάει (κι η Αγγλία της Κρίστι είναι ακριβώς απέναντι, μόνο η Μάγχη μας χώριζε). Αναφορά στην παλίρροια είχε εκτός απ' το Σεν Μαλό και στην ανάρτηση για το Μον Σεν Μισέλ. 4 άρθρα για ένα θέμα δεν φτάνουν θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς. Εξαρτάται. Άμα η επικαιρότητα το φέρνει στην επιφάνεια, όλο και κάτι καινούριο θα υπάρξει :)

21 Μαρτίου 2015

ΚΑ' Φεβρουαρίου στα Γιάννενα


Πέρασ' ένας μήνας από τότε που έφτασα στα Γιάννενα κι είχα κανονίσει να συναντηθώ με κάποιους απ' τους παλιούς φίλους που είχα να τους δω χρόνια. Φύγαμε Παρασκευή μεσημέρι οπότε φτάσαμε νύχτα πια. Πέφτει τηλέφωνο απ' τη Βάσω που είναι κάπου στο κέντρο. Μια ανάσα να ηρεμήσουμε απ' το ταξίδι (κάπου 6 ώρες μας βγήκανε) και ραντεβού στο ρολόι. Βρισκόμαστε, κάνουμε μια βολτίτσα και - η ώρα το καλεί - πάμε για κάνα κρασί. Η επιλογή ήταν ένα σουβλατζίδικο στο κέντρο. Καθίσαμε και τα είπαμε κι ήταν σαν να μην είχαν περάσει 30 και βάλε χρόνια αλλά κάποιες μέρες (άντε μήνες). Και καθώς προχωράει η κουβέντα λέει πως την επόμενη είναι όλα κλειστά, λόγω αργίας. Κι εκεί συνειδητοποιούμε πως η επόμενη μέρα είναι η ΚΑ' Φεβρουαρίου.

19 Μαρτίου 2015

Αναθέσεις μαθημάτων

Στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση (στα δημοτικά σχολεία δηλ), μέχρι πριν κάποια χρόνια, όλα τα μαθήματα τα έκανε ένας άνθρωπος: ο δάσκαλος της τάξης. Αντίθετα, στη δευτεροβάθμια (γυμνάσια και λύκεια) ο κάθε εκπαιδευτικός είχε συγκεκριμένο αντικείμενο. Κάποια στιγμή μπήκαν κι άλλα μαθήματα στα δημοτικά, πέρ' απ' τα κλασικά, οπότε μπήκαν κι εκεί άνθρωποι με ειδίκευση. Κι ενώ παλιότερα τη γυμναστική την έκανε ο δάσκαλος τώρα την κάνει ο γυμναστής. Όμως όπου υπάρχουν πολλές ειδικότητες πρέπει να υπάρχει κι ένας οδηγός του ποιος διδάσκει τι. Ποιος είν' ο αρμόδιος για το κάθε μάθημα. Και στο μεν δημοτικό τα πράγματα είναι(; ) ξεκάθαρα. Όπου υπάρχει εκπαιδευτικός ειδικότητας αυτός κάνει το μάθημα: ο ξενόγλωσσος τις ξένες γλώσσες, ο γυμναστής τη γυμναστική, ο μουσικός τη μουσική, ο πληροφορικός την πληροφορική. Δεν είν' εύκολο να μπερδευτούνε (αν και, πάντα υπάρχουν κι εκεί διαφωνίες). Αλλά στη δευτεροβάθμια;

17 Μαρτίου 2015

Μυδοπίλαφο

Την Καθαροδευτέρα που λείπαμε εμείς στη βόλτα μας κατά Γιάννενα μεριά, η Ειρήνη ήταν μόνη στο σπίτι. Και την κάλεσε η Μαίρη για φαγητό. Όταν γυρίσαμε λοιπόν μας λέει πως κι αυτή μόλις μπήκε γιατί κλπ και συμπληρώνει: "Και που να δείτε τι ωραίο τραπέζι είχε στρώσει η κα Μαίρη. Κι είχε εξαιρετικά πράγματα. Αυτό, εκείνο, τ' άλλο και μυδοπίλαφο". Μιας και τα μύδια είναι των ημερών αποφάσισα να της φτιάξω κι εγώ μυδοπίλαφο κι ας μην ήταν τόσο ευπαρουσίαστο σαν της Μαίρης. Είχα πολλά χρόνια να φτιάξω. Ούτε θυμόμουν πώς το είχα φτιάξει τότε. Ήμασταν στη Σαλαμίνα, βρήκαμε μπροστά μας φρέσκα μύδια, πήραμε και φτιάξαμε, αλλά τη διαδικασία δεν την θυμάμαι ούτε αν είχα ρωτήσει κανέναν. Αυτή τη φορά θα ήταν πιο εύκολα. Απλά να γκουγκλίσω (ή να γκουγκλάρω; δεν είμαι σίγουρος :) ). Βέβαια, πιο εύκολο θάταν νάπαιρνα τη Μαίρη τηλέφωνο. Δεν το έκανα, άρα μπορεί να υπάρξει κι η δική της εκδοχή!

15 Μαρτίου 2015

Ρίο - Αντίρριο

Για να πάω στα Γιάννενα πήγα από Πελοπόννησο μεριά κι έτσι πέρασα κι εγώ τη γέφυρα "Χαρίλαος Τρικούπης" (για όποιον δεν το ξέρει, αυτό είναι το όνομα της γέφυρας που απ' το 2004 ενώνει το Ρίο με το Αντίρριο). Την είχα δει και την είχα φωτογραφήσει σε προηγούμενες εξορμήσεις μου κατά Πάτρα μεριά, αλλά να περάσω από πάνω της δεν είχε τύχει.

13 Μαρτίου 2015

Γιάννενα 2

Να συνεχίσω σήμερα με τα Γιάννενα. Που κάποιες φορές λέγονται ημιλόγια Γιάννινα, ως πιο σωστό απ' το επίσημο Ιωάννινα που μόνο στα χαρτιά υπάρχει. Γιάννενα και Γιαννιώτες υπάρχουν. Ας είναι όμως. Συνεχίζω. Όχι πως θα τελειώσω μ' αυτό. Έχω διάφορες φωτογραφίες, αλλά φτιάχνουν ξεχωριστά υποθέματα, ενώ το σημερινό έχει να κάνει με την πόλη. Όχι πως κάποιες απ' τις σημερινές φωτογραφίες δεν θα μπορούσαν να ενταχθούν σ' αυτά. Αλλά έτσι μου ήρθε η ομαδοποίηση. Πάμε λοιπόν. Η εξέδρα "κυρα-Φροσύνη" στην λίμνη. Εμβληματικό σημείο της πόλης, απέναντι από ένα παλιό καφενείο που σήμερα έχει επεκταθεί κι έχει αποκόψει την προβλήτα με τραπεζοκαθίσματα που είναι και σκεπασμένα. Στο βάθος Στρούνι. Αμφιθέα το επίσημον.

11 Μαρτίου 2015

Γιάννενα

Ο δολοφόνος, λένε, ξαναγυρνάει στον τόπο του εγκλήματος. Εγώ δολοφόνος δεν είμαι, ούτε έκανα έγκλημα σ' αυτόν τον τόπο αλλά είν' ένα μέρος που γυρίζω και ξαναγυρίζω. Τα Γιάννενα είναι η δεύτερή μου πατρίδα. Πέρασα εκεί πάνω από πέντε χρόνια όταν ήμουν φοιτητής. Τ' αγάπησα. Και τα επισκέπτομαι όποτε βρίσκω ευκαιρία. Και μου έκανε μεγάλη εντύπωση όταν άκουσα άλλους συμφοιτητές της εποχής πως δεν έχουν ξαναπάει μετά από τόσα χρόνια ούτε μια φορά. Στην φωτογραφία της αρχής φαίνεται η πόλη από το νησάκι (γιατί τα Γιάννενα έχουν λίμνη και ένα κατοικήσιμο νησάκι). Διακρίνεται η περιοχή του Κάστρου αλλά και πίσω τα χιονισμένα βουνά προς Σούλι μεριά.

09 Μαρτίου 2015

Η σκεπή του σταθμού του Μονάχου

Πάνε πάνω από 5 χρόνια που έβαλα αυτή τη φωτογραφία στο παλιό μου μπλογκ. Είναι από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό του Μονάχου (Hauptbahnhof). Μια εικόνα που την έβλεπα τακτικά τους χειμώνες,όλα τα χρόνια που κυκλοφορούσα στο σταθμό. Να πέφτουν νερά απ' την οροφή όταν έβρεχε αρκετά και να υπάρχουν πέρα δώθε κουβάδες για να τα μαζεύουν. Και μπορεί να φαίνονται τρεις αλλά απ' την άλλη μεριά υπήρχαν κι άλλοι. Προχθές, λοιπόν, η Μαρία διάβασε στη Ζιντόιτσε Τσάιντουνγκ πως το καλοκαίρι αρχίζουν έργα επιδιόρθωσης της σκεπής που θα κοστίσουν 15 εκατομμύρια και θα κρατήσει 4 χρόνια. Βέβαια, παράλληλα ψάχνονται και για καινούριο σταθμό. Να διευκρινίσω πως τα 4 χρόνια είναι το αρχικό πλάνο. Τον πραγματικό χρόνο θα τον μάθουμε όταν με το καλό τελειώσει. Γιατί το νέο αεροδρόμιο του Βερολίνου που ήταν να παραδοθεί το 2010, ακόμα δεν έχει ξεκινήσει (και, όχι δεν άλλαξε τίποτα από το καλοκαίρι που είναι το άρθρο).
Για να μην λέμε πως τέτοια γίνονται "μόνο στην Ελλάδα".

07 Μαρτίου 2015

"Πράσσειν άλογα" και (άλλα) πράσινα άλογα

Είναι μέρες που θέλω να γράψω γι' αυτό το θέμα. Από την Τσικνοπέμπτη. Που είχαμε μαζευτεί κάποιοι φίλοι και εν μέσω τσικνίσματος συζητούσαμε για πολλά και διάφορα ενώ παράλληλα ακούγαμε και μουσική. Από το ραδιόφωνο. Που είναι συντονισμένο μόνιμα (σχεδόν) στο Δεύτερο Πρόγραμμα. Όχι το παλιό, της ΕΡΤ, που εξακολουθεί να εκπέμπει αλλά μόνο ιντερνετικά. Αλλά για το καινούριο της ΝΕΡΙΤ ξεκίνησε τελευταία και εκπέμπει κι αυτό ιντερνετικά βέβαια, αλλά και από τους πομπούς στις παλιές του συχνότητες. Με ελάχιστο ζωντανό πρόγραμμα (απ' τις 8 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ τις καθημερινές) και το υπόλοιπο ετοιματζίδικο αλλά ενδιαφέρον. Με δίωρο περίπου ο κάθε παραγωγός μιλάμε για 6-7 άτομα. Κάποιοι παλιοί που τους εκτιμώ ιδιαίτερα (π.χ. Πρίντεζης ή Τσάμπρας), άλλοι που δεν τους εκτιμώ τόσο και κάποιοι καινούριοι όπως η Λίτσα Τόσκα.

05 Μαρτίου 2015

Κέικ με ταχίνι και μέλι Φωτεινής

Ένα ιδιαίτερο κέικ μου έφερε την Κυριακή η Φωτεινή. Πεντανόστιμο. Και της ζήτησα τη συνταγή που την παρουσιάζω παρακάτω. Τι το ιδιαίτερο είχε; Πως δεν είχε ζάχαρη αλλά μέλι. Γιατί η Φωτεινή και η οικογένειά της προσπαθεί να αποφύγει οτιδήποτε ακούγεται πως είναι επικίνδυνο. Έχουν π.χ. κήπο με διάφορα φρούτα ώστε να είναι αράντιστα κι αλίπαστα. Κι αν δεν είναι η εποχή των δικών τους φροντίζουν να βρίσκουν. Στα πλαίσια αυτά έχουν αντικαταστήσει (λένε) τη ζάχαρη με μέλι. Σε όλα. Δεν ξέρω τι γίνεται με άλλα γλυκά ή φαγητά. Αλλά σ' αυτό το κέικ η αντικατάσταση ήταν σίγουρα πετυχημένη. Το κακό είναι πως δεν έβγαλα καμιά φωτογραφία πριν το καταναλώσουμε :)

03 Μαρτίου 2015

Οι μπάρες του Αβραμόπουλου

Ποιος δεν θυμάται τις μπάρες του Αβραμόπουλου; Τότε που ήταν δήμαρχος Αθήνας, Που είχαν μπει σε πολλά κεντρικά σημεία της πόλης με σκοπό να εμποδίζουν την είσοδο αυτοκινήτων σε πεζόδρομους εκτός από ορισμένα που είχαν λόγο (να ξεφορτώσουν π.χ.). Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε, ο Αβραμόπουλος άλλαξε ξανά και ξανά πόστα αλλά οι μπάρες που έβαλε (και πλήρωσαν οι δημότες, βεβαίως) ουδέποτε λειτούργησαν. Ή μάλλον είχαν προβλήματα, ψιλοφτιάχτηκαν, λειτούργησαν κάποιες μέρες, υπήρξαν αντιδράσεις και για την κακή λειτουργία τους κι αφέθηκαν στην τύχη τους. Κάπου μένουν οι κεφαλές τους και τα λείψανά τους. Στην Τουρκία πάλι, λειτουργούν κανονικά...

01 Μαρτίου 2015

Τουρκία: Αστυνομοκρατία

Με ζαπτιέδες, Τζανταρμάδες και πολίς (αστυνομικοί) η αστυνόμευση καλά κρατεί. Όπου πας κι όπου σταθείς θα δεις κι έναν ένστολο. Τη μια βδομάδα που κυκλοφόρησα στην Τουρκία με σταμάτησαν δυο - τρεις φορές στο δρόμο για έλεγχο του αυτοκινήτου. Κάτι που δεν έχει αλλάξει από το '97 που είχα πρωτοπάει. Που ήμασταν μεν σε λεωφορείο αλλά μας είχαν σταματήσει 3 φορές για έλεγχο. Και τόση εντύπωση έκανε στην Ειρήνη (μικρή τότε) που όταν λίγους μήνες αργότερα κοιμόταν στ' αυτοκίνητο και μας σταμάτησαν για έλεγχο στη Μάντρα (Έβρου). Ξύπνησε, δεν μίλησε αλλά φεύγοντας ρωτάει: "Πότε μπήκαμε στην Τουρκία" :)