Δαρδανέλια

Το να περνάς τα Δαρδανέλια, το γνωστό μας Ελλήσποντο είναι μια ιδιαίτερη αίσθηση. Ακόμα κι οι στενοί κόλποι της Μυτιλήνης φαίνονται πλατείς σε σχέση με τα στενά αυτά.Κι έχει μπόλικα χιλιόμετρα που πας παράλληλα με τα στενά. Τα καράβια που πάνε παράλληλα με σένα πότε σε προσπερνάνε και πότε τα προσπερνάς, έτσι κι αλλιώς λόγω στενών η ταχύτητες είναι χαμηλές.

Ένθεν κακείθεν των στενών υπάρχουν διάφορες πόλεις. Απ' τις γνωστές είν' η Καλλίπολη (Gelibolu σήμερα στα τούρκικα) που έχει δώσει και το όνομά της στη χερσόνησο που δίνει το πάνω μέρος των στενών κι είναι στην πραγματικότητα ένα μικρό και αδιάφορο χωριό που όμως έμεινε στην ιστορία απ' την ομώνυμη μάχη της Καλλίπολης που έγινε κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο κι ο Ατατούρκ που λέγαμε υπερασπίστηκε  με επιτυχία την περιοχή.

Απ' την Καλλίπολη ξεκινάνε και φέριμποτ που ενώνουν την ευρωπαϊκή με την ασιατική πλευρά. Η μια απ' τις τρεις γραμμές. Οι άλλες δυο είναι λίγο παρακάτω και πάνε στο Τσανάκαλε (Çanakkale) τα γνωστά Δαρδανέλια, τη μεγάλη πόλη της περιοχής. Το όνομα απ' τα τσανάκια, τα πήλινα που φτιάχνονταν στην περιοχή, στο χωριό τα τσανακλιώτικα τσανάκια έχουν ακόμα όνομα.

Στην περιοχή περίφημος είν' ο τυρένιο χαλβάς, Όμως η μεγάλη τους ατραξιόν είναι η ύπαρξη της Τροίας μερικά χιλιόμετρα πιο μακρυά από δω. Ο Δούρειος ίππος κυριαρχεί σήμερα στα τουριστικά τους. Έχουν κι αυτόν που έπαιξε στην σχετική ταινία.