04 Δεκεμβρίου 2014

Νίκος Ρωμανός

Τέτοιες μέρες πριν 6 χρόνια δυο νεαρά παιδιά, ηλικίας 14 - 15 χρονών έκαναν τη βόλτα τους στα Εξάρχεια. Σίγουρα περίεργο να κυκλοφορούν δυο παιδιά αυτής της ηλικίας μόνα τους και μάλιστα σε μια περιοχή που έχει κακό όνομα. Απ' την άλλη, ακριβώς αυτό το όνομα θα μπορούσε από μόνο του να λειτουργήσει σαν μαγνήτης για να τους φύγει η περιέργεια τι το ιδιαίτερο υπάρχει εκεί. Πηγαίνοντας προς τα κει βρήκαν στο δρόμο τους κακό μπελά. Απέναντί τους ένα υπηρεσιακό πιστόλι που εκπυρσοκρότησε. Η σφαίρα βρήκε τον έναν. Αλέξης Γρηγορόπουλος το όνομα. Νεκρός. Η σφαίρα βρήκε καίριο στόχο. Την καρδιά. Ο άλλος επέζησε. Νίκος Ρωμανός το όνομα.

Επέζησε. Αλλά (προφανώς) τα γεγονότα τον επηρέασαν. Συλλαμβάνεται μερικά χρόνια αργότερα για απόπειρα ληστείας. Κακοποιείται κατά τη σύλληψη. Κατηγορείται για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση. Μέσα από τη φυλακή που βρίσκεται προφυλακισμένος αποφασίζει να συμμετάσχει στις πανελλαδικές εξετάσεις για τα ΑΕΙ - ΤΕΙ. Το σύστημα όχι μόνο του το επιτρέπει αλλά τον ενθαρρύνει κιόλας. Κι όταν βγαίνουν τ' αποτελέσματα είναι μέσα σ' αυτούς που έχουν περάσει. Το σύστημα τον επιδοκιμάζει. Ο κος υπουργός αυτοπροσώπως τον επισκέπτεται και τον βραβεύει.

Γίνεται η δίκη του. Καταδικάζεται σε 15 και κάτι χρόνια φυλακή. Και μεταφέρεται σε φυλακές υψίστης ασφαλείας. Κι όσοι είναι σε τέτοιες φυλακές δεν μπορούν να παίρνουν άδεια για να παρακολουθούν μαθήματα και τέτοια. Κάποιος άλλος φυλακισμένος που είχε πάρει άδεια, δεν γύρισε. Έτσι αλλάζει ο νόμος και οι άδειες περιορίζονται. Κι ο βραβευμένος Ρωμανός δεν μπορεί να πάρει άδεια για να "απολαύσει" αυτό για το οποίο βραβεύτηκε. Κι αρχίζει απεργία πείνας. Διεκδικώντας αυτό και μόνο. Να του επιτραπεί να σπουδάσει.

Χρόνια και ζαμάνια μας μαθαίνουν στα σχολειά πως όπου ανοίγει ένα σχολείο κλείνει μια φυλακή. Κατ' επέκταση, όποιος πάει στο σχολείο γίνεται καλύτερος άνθρωπος και "σωφρονίζεται" πολύ καλύτερα απ' το να είναι στη φυλακή. Όμως το σύστημα δεν ασχολείται με τέτοια. Αντίθετα. Κάτι τέτοια δεν τα θέλει παρά μόνο όσο το εξυπηρετούν. Σκληρός νόμος αλλά νόμος έλεγαν οι Ρωμαίοι. Άρα δεν μπορεί να γίνει κάτι. Όμως ο νόμος άλλαξε στο ενδιάμεσο. Σαν να ήταν στο κρεβάτι του Προκρούστη κι αφού βρέθηκε πως ήταν εντάξει και τον άφησε ο Προκρούστης να φύγει, κάνει μια έτσι, το μικραίνει το κρεβάτι και τον ξαναφωνάζει. Και τώρα τα πόδια του περισσεύουν. Άρα πρέπει να κοπούν! (Κάτι ανάλογο έχει γίνει και με τους δυσλεκτικούς στρατιωτικούς που θέλω να γράψω και γι' αυτό. Αλλά προς το παρόν μπορεί και περιμένει). Άρα αυτό μόνο για δικαιολογία στέκει. Υπάρχουν πολλές λύσεις:

Πρώτα πρώτα, λένε, πως δεν δικαιούται άδεια γιατί είναι σε φυλακή κατηγορίας Γ. Ε, ας τον πάνε σε άλλης κατηγορίας που να δικαιούται. Απλούστατον. Απ' την άλλη, θα μπορούσε να υπάρξει ειδική νομοθετική ρύθμιση, ακόμα και φωτογραφική: Σ' όποιον δόθηκε η δυνατότητα και πέρασε, μπορεί να συνεχίσει. Αλλά είπαμε. χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση άρα πολιτική βούληση. Και πράγματι. Μετά από 20 και κάτι μέρες απεργίας πείνας κι ενώ ο Νίκος Ρωμανός έχει δηλώσει πως δεν την σταματάει με τίποτα παραμόνο αν γίνει δεκτό το αίτημά του κι ενώ τα αρμόδια συμβούλια το έχουν επανειλημμένα απορρίψει ανακοινώνεται ότι η κυβέρνηση ΘΑ κάνει τη σχετική νομοθετική ρύθμιση. Πότε; Όταν το πολιτικό παιχνίδι το επιτρέψει.

Γιατί τώρα η κυβέρνηση πιέζεται κυρίως απ' το ότι έχει μπροστά της την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Και προσπαθεί να εξασφαλίσει τα 180 κουκιά. Γιατί αν δεν τα βρει πάμε για εκλογές και οι δημοσκοπήσεις λένε πως θα τις χάσει. Και ποια κυβέρνηση θέλει να χάσει; Χώρια που στους προϊστάμενούς της (την τρόικα δηλ.) δεν θα άρεσε καθόλου μια τέτοια εξέλιξη. Κι έτσι κάνουν ό,τι μπορούν για να τους βγουν οι 180. Για παράδειγμα για τα μέτρα που ετοιμάζουν για να βγούμε απ' το μνημόνιο(!!!) σκοπεύουν να τα περάσουν με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. Το έχουν κάνει και ξανακάνει στο παρελθόν. Κι όχι μια φορά. Ώστε να ψηφιστούν αργότερα. Αφού βγει ο νέος πρόεδρος (αν βγει). Άσε να μαζέψουμε τους 180 τώρα και αργότερα βλέπουμε για τους 151. Θα τα βολέψουμε.

Τώρα, για την περίπτωση Ρωμανού που η κατάσταση πιέζει δεν θα μπορούσε να βγει μια ΠΝΠ; Αλλά αυτό θα ήταν αν η κυβέρνηση ήθελε. Αλλά αυτό που θέλει είναι οι πόντοι στο πολιτικό παιχνίδι. Και με την εξαγγελία πιστεύει πως θα τους κερδίσει: Αν ο Ρωμανός σταματήσει την απεργία πείνας η κυβέρνηση βγαίνει δικαιωμένη. Κάποια στιγμή στο μέλλον ίσως, Θα δούμε. Θα το μελετήσει η αρμόδια επιτροπή. Θα φτιαχτεί η ρύθμιση. Θα έρθει στη βουλή. Και βλέπουμε. Πολλά τα "θα"¨. Ένα μόνο απ' αυτά είναι σίγουρο. Πως ο καιρός θα περάσει. Και δεν είναι εύκολο να ξαναρχίσει πάλι απεργία πείνας.

Αν δεν σταματήσει την απεργία. Και η κατάσταση φτάσει στο απροχώρητο. Κι ο Ρωμανός πεθάνει. Θα βγει η κυβέρνηση να πει πως εμείς είχαμε υποσχεθεί πως το πρόβλημα θα λυθεί αλλά ο ίδιος δεν συμφώνησε. Άρα αυτός φταίει. Άρα πάλι έχουμε άλλοθι για αυτούς που το θέλουν για να ψηφίσουν για πρόεδρο. Πιθανώς να γίνουν και κάποιες ταραχές. Ήδη ξεκίνησαν κάποιες. Αλλά κι αυτές θα τις εκμεταλλευτούν πολιτικά. Κι εξάλλου Δεκέμβρης είναι. Θα έρθουν οι γιορτές. Θα σταματήσουν. Και με το νέο χρόνο βλέπουμε.

1 σχόλιο:

Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.