31 Δεκεμβρίου 2014

Τουρκία: Λούστροι

Κάποτε στην Ελλάδα ήταν πολύ συνηθισμένο το επάγγελμα του λούστρου. Και το ταπεινό κασελάκι έδινε ψωμί σε κάμποσο κόσμο κι αυτό αποθανατίστηκε και στον ελληνικό σινεμά. Μέχρι πριν μερικά χρόνια συναντούσα κάναν ξεχασμένο στο κέντρο αλλά σήμερα δεν μου τυχαίνει να συναντήσω κανέναν. Δεν ξέρω αν υπάρχουν. Όπως και σε άλλες χώρες και πόλεις τις Ευρώπης που γύρισα. Δεν συνάντησα λούστρους. Όμως στην Τουρκία το επάγγελμα εξακολουθεί. Στην παραπάνω φωτογραφία είναι ένας απ' τους πολλούς που είδα. Κι είναι σε στενό, όχι στα κεντρικά μέρη (που είναι πιο συνηθισμένο).

29 Δεκεμβρίου 2014

Τουρκία: Τα τρένα

Κάποτε τα τρένα στην Τουρκία γνώριζαν ανάπτυξη. Αλλά δυστυχώς από τότε πρέπει να έχουν περάσει πολλά χρόνια. Τουλάχιστον στην ευρωπαϊκή μεριά. Οι γραμμές σκουριασμένες, Κι ενώ μέναμε σχεδόν δίπλα στις γραμμές δεν ακούσαμε ούτε ένα τρένο να περνάει. Βέβαια, απ' ότι λένε άλλα μπλόγκια, σ' άλλες περιοχές μπαίνουν τρένα υψηλών ταχυτήτων (όπως ICE), αλλά στην Πόλη;

27 Δεκεμβρίου 2014

Κωνσταντινούπολη: Καθαριότητα στους έξω χώρους

Πολλές φορές έχ' ακούσει το ότι οι Έλληνες είμαστε βρομιάρηδες ενώ οι Ευρωπαίοι είναι καθαροί και προσεκτικοί. Όχι για τον εαυτό μας τόσο, όσο για τον περιβάλλοντα χώρο. Πρόσφατα ας πούμε, είχε έρθει η κουβέντα για άλλη μια φορά στο θέμα αυτό κι η Ελένη μου έφερνε για παράδειγμα τους οδηγούς που στην εθνική πετάνε τ' άδειο τους πακέτο απ' το παράθυρο του αυτοκινήτου. Κι εκεί τη ρώτησα σε ποια κατηγορία βάζει τους Τούρκους. Η άποψή της (χωρίς βέβαια αντίστοιχες γνώσεις, απ' τα στερεότυπα και μόνο) πως αντίστοιχα θα συμβαίνουν και στην Τουρκία. Κι όμως. Όπου πήγαμε κι όπου σταθήκαμε, είτε στην τουριστική Κωνσταντινούπολη είτε σε μη τουριστικά μέρη οι δρόμοι τα πάρκα κι όλοι οι έξω χώροι ήταν πεντακάθαροι.

25 Δεκεμβρίου 2014

Καλούα στιλ

Καλούα (kahlua) είναι μια μάρκα λικέρ με καφέ. Με προέλευση από κει που υπάρχει καφές και επιτρέπονται τα οινοπνευματώδη :) από τη Λατινική Αμερική δηλαδή. Συνήθως πίνεται κρύο (ως παγωμένο) αλλά με ποτά ασχολούμαστε τώρα που χειμωνιάζει! Και πρόσφατα η Ελένη έβαλε μια συνταγή για καλούα και μ' άρεσε. Και η ιδέα και η συνταγή. Κι είναι κι εύκολο. Έτσι αποφάσισα να δοκιμάσω. Βέβαια εκεί ήταν για μεγάλη ποσότητα, έτσι την κατέβασα ώστε να χωράει σ' ένα μπουκάλι 0,7 λίτρων που είναι το συνηθισμένο από ούζο κλπ. Κατά τα άλλα επεμβάσεις δεν έκανα (εκτός απ' τη βανίλια που την άλλαξα σε σκόνη μιας και βαριόμουνα να πάω να πάρω ολόκληρη εκείνη την ώρα). Α! επίσης εγώ προτίμησα να βάλω τσίπουρο (εννοείται χωρίς γλυκάνισο). Επίσης, όπως γράφει η Ελένη, θα μπορούσε να μπει και απλή ζάχαρη αντί για τις καραμέλες που όμως του προσθέτουν το κατιτίς τους (αλλά φτιάχνουν και ίζημα). Ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί (θέλουν το χρόνο τους τα λικεράκια για να δέσουν τα υλικά τους) αλλά δοκιμές κάναμε. Και το δοκίμασε και επαγγελματίας σεφ και είπε καλά λόγια. Αυτό μέτρησε για μένα να το παρουσιάσω από τώρα!

23 Δεκεμβρίου 2014

Υγραεριοκίνηση αυτοκινήτου

Έγραφα πριν κάποιο καιρό για την υγραεριοκίνηση των αυτοκινήτων στην Τουρκία. Κι είχα αναφέρει πως κι εγώ έχω βάλει γκάζι στο αυτοκίνητό μου (autogas το λένε) και πως τα συμπεράσματά μου θα τα είχα στο τέλος του χρόνου, να έχει δουλευτεί λίγο. Το γκάζι σαν ιδέα μου πρωτομπήκε πριν κάνα χρόνο. Δηλαδή το είχα ακούσει από παλιότερα, στη Γερμανία είχε γκάζι στα πρατήρια αλλά δεν είχα δώσει σημασία. Μου φαινόταν κάτι το ξεχωριστό και το ιδιαίτερο που δεν ήταν για μένα. Πέρυσι λοιπόν, ήμασταν στην Κερατέα και κάποιος με ρώτησε για ένα συνεργείο στην περιοχή μου τι έχω ακούσει, να έρθει να βάλει γκάζι. Μου φάνηκε περίεργο και το άρχισα να ψάχνω. Αλλά το παράτησα πάλι. Τον Ιούνιο μια φίλη μας έλεγε πως πάει Αθήνα - Τολό με τα μισά λεφτά κι είναι πολύ ευχαριστημένη κλπ. Άλλο ένα κλικ, αλλά σκεφτόμουνα πως στη Μυτιλήνη που θα είμαι και θα κάνω χιλιόμετρα δεν έχει γκαζάδικο. Κι ήταν ανασταλτικός παράγοντας. Μέχρι που ο Δημήτρης αντέτεινε πως αφού διαφημίζουν τοποθέτηση υγραερίου στη Μυτιλήνη, θα έχει και πρατήριο. Μπήκα στη σελίδα με τις τιμές καυσίμων του υπουργείου και μου βγάζει πως έχει ένα στη Γέρα. Μα όταν είμαι στο νησί, από κει περνάω τακτικά (είναι στο δρόμο Μυτιλήνη - Πλωμάρι) άρα θα με βόλευε. Ο κύβος ερρίφθη.

21 Δεκεμβρίου 2014

Κωνσταντινούπολη, το κέντρο του κόσμου

Ξέρετε πού βρίσκεται το κέντρο του κόσμου; Μα πού αλλού απ' την Κωνσταντινούπολη! Είναι παράδοση σε πολλές πόλεις να έχουν ένα σημείο που είναι η αρχή της μέτρησης των αποστάσεων. Συνήθως σε πρωτεύουσες. Είναι ένα κολονάκι απ' το οποίο ξεκινάει η μέτρηση για τις αποστάσεις της χώρας. Κι αν θέλουν να το κάνουν πιο ιν, βάζουν γύρω γύρω και πινακίδες που λένε σε πόση απόσταση και προς πια κατεύθυνση βρίσκεται η τάδε μεγάλη πόλη ή το τάδε γεωγραφικό σημείο. Κι αν αυτό γίνεται σε πρωτεύουσα, πόσο μάλλον σε βασιλεύουσα. Έστω κι αν πάψει να έχει τον τίτλο τα σημάδια μένουν. Και η Κωνσταντινούπολη ήταν κέντρο για πολλού πολλούς αιώνες. Έτσι, απέναντι απ' την Αγιασοφιά υπάρχει μια τέτοια κολόνα. Μπορεί με τα χρόνια να μπαζώθηκε κάπως η περιοχή αλλά είχα αρκετό ύψος ώστε να φαίνεται ξεκάθαρα ακόμα. Και βέβαια και με τη σχετική τουριστική προβολή.

20 Δεκεμβρίου 2014

Έργα σε πρόοδο

Παλιότερα, όταν κάπου γίνονταν έργα βλέπαμε πινακίδες που μας προειδοποιούσαν: "Προσοχή έργα". Έτσι γενικά. Και καταλαβαίναμε μια χαρά. Ήρθαν όμως οι αγγλοσπουδαγμένοι και το διόρθωσαν. Κατέβαινα χτες προς Πειραιά και βλέπω μπροστά μου μια ταμπέλα «έργα σε πρόοδο». Ευτυχώς αποκάτω είχε και τη πρωτότυπη φράση «Works in progress» να καταλαβαινόμαστε. Και να σκεφτεί κανείς πως ακόμα και το γκουγκλομεταφραστήρι «Έργα σε εξέλιξη» βγάζει (άντε και «εν εξελίξει» για τους νεοκαθαρευουσιάνους που όλο και πληθαίνουν τελευταία).

19 Δεκεμβρίου 2014

Τουρκία: Καθόμαστε έξω

Δεν ξέρω τι γίνεται τώρα το χειμώνα, αλλά το καλοκαίρι ο κόσμος στην Τουρκία συνηθίζει να κάθεται έξω. Στους δρόμους και στις πλατείες υπάρχουν παγκάκια ή καρεκλάκια κλπ για να μπορούν να κάθονται. Αλλά εκτός από τους δημόσιους χώρους συγκέντρωσης, υπάρχουν κι οι ιδιωτικοί: Έξω από τα σπίτια ή τα μαγαζιά στήνονται καρέκλες, καφάσια, τελάρα, οτιδήποτε τέλοσπάντων μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καθίσει κάποιος.

17 Δεκεμβρίου 2014

Ο Πύργος του Γαλατά

Ο Πύργος του Γαλατά είναι απ' τα εμβληματικά σημεία της Πόλης. Βρίσκεται (πού αλλού;) στο Γαλατά, στη βόρεια πλευρά του Κεράτιου και ξεχωρίζει όταν κοιτάς προς τα εκεί απ' απέναντι. Δυστυχώς, εγώ δεν κατάφερα να φτάσω μέχρις εκεί. Είναι σε κάτι στενά κι είναι δύσκολο να παρκάρεις. Για να πας με τη συγκοινωνία, άσε καλύτερα.

15 Δεκεμβρίου 2014

Τουρκία: Καραβάκια

Οι Τούρκοι εκμεταλλεύονται για καλά τις θαλάσσιες συγκοινωνίες. Όπου έχουν θάλασσα χρησιμοποιούν τα καραβάκια. Αλλά όχι μόνο για συγκοινωνία. Το καλοκαίρι, ας πούμε, στο Αϊβαλί εκτός απ' τα καραβάκια που πηγαινοέρχονται Μυτιλήνη υπάρχουν κι άλλα για τα Μοσχονήσια αλλά και δεκάδες ακόμα που παίρνουν τουρίστες να τους κάνουν μια βόλτα. Να τους πάνε για μπάνιο. Ή για ψάρεμα. Εκεί λίγο πριν το μεσημέρι γίνεται χαμός απ' τους κράχτες στο κορδόνι. Και κατά τη μία έχουν φύγει όλα για να γυρίσουμε πριν νυχτώσει. Αυτά ήταν πράγματα που τα ήξερα καλά απ' τις προηγούμενες φορές που είχα πάει προς τα εκεί.

13 Δεκεμβρίου 2014

Δυσλεξία και στράτευμα

Όταν πρόκειται να καταταχθεί κάποιος στο στρατό περνάει από κρίση για το τι δουλειές μπορεί να κάνει. Αυτό λέγεται σωματική ικανότητα και είναι 5 βαθμίδων. Ι1 αυτός που δεν έχει κανένα πρόβλημα με Ι5 αυτόν που έχει τόσα και τέτοια προβλήματα που δεν μπορεί να υπηρετήσει στο στρατό. Οι πρώτες δυο κατηγορίες Ι1 και Ι2 αναλαμβάνουν όλες τις υπηρεσίες ενώ οι Ι3 και Ι4 συνήθως λέγονται βοηθητικοί και οι υπηρεσίες είναι μόνο άοπλες, δεν παίρνουν όπλο κατά τη διάρκεια της θητείας τους. Αν τώρα κάποιος θέλει να γίνει αξιωματικός, προφανώς θα πρέπει να είναι της κατηγορίας Ι1 ή έστω και Ι2, με κάποιους περιορισμούς.

11 Δεκεμβρίου 2014

Τουρκία: Τα χαμάμ

Η μυρωδιά απ' το ανθρώπινο σώμα δεν είναι εύκολα αποδεκτή απ' τους υπόλοιπους ανθρώπους. Για να μην γίνεται αισθητή, στη δύση, στα Παρίσια βρήκαν τα αρώματα. Και τα εξελίξανε σημαντικά. Στην ανατολή αντίθετα προτιμούσαν να καλοκαθαρίζονται. Σε πρώτη φάση να πλένουν χέρια, πόδια και πρόσωπο κι έτσι βάλανε βρύσες έξω από κάθε τζαμί. Κι ο κάθε μουσουλμάνος, πριν μπει στο τζαμί να κάνει το ναμάζι του (παναπεί την προσευχή του) καλοκαθαρίζει όσο μπορεί τα μέρη του σώματος που δεν είναι ντυμένα (καθώς και τα πόδια του, αφού στο τζαμί μπαίνει ξυπόλητος). Και τ' αυτιά του, ν' ακούσει το λόγο του Αλλάχ. Επειδή όμως θέλει καθάρισμα και το υπόλοιπο σώμα φτιάχτηκαν δημόσια λουτρά, τα χαμάμ. (Παρόμοια στη βόρεια Ευρώπη είχαν τη σάουνα και μάλιστα απ' την καυτή σάουνα βουτάνε στη διπλανή παγωμένη λίμνη - που πάντα υπάρχει :) - εξού και η φράση "σκωτσέζικο ντουζ").

09 Δεκεμβρίου 2014

Τουρκία: Νυχτερινή αγορά

Είχαμε πάει βόλτα στο Βόσπορο και το καραβάκι μας άφησε δίπλα στη γέφυρα του Γαλατά. Περασμένα μεσάνυχτα. Και πέφτουμε σε μια μεγάλη υπαίθρια αγορά που είχε στηθεί στο κορδόνι. Φαγητά, ρούχα, παπούτσια, τσάντες και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Κόσμος και ντουνιάς να σουλατσάρει και να ψωνίζει για να φάει, ε και να ρίχνει και καμιά ματιά στα εμπορεύματα και όλο και κάποιος να αγοράζει (αλλιώς βέβαια, δεν θα στηνόταν και το παζάρι).

07 Δεκεμβρίου 2014

Λαχματζούν

Το λαχματζούν (ή λεχματζούν) το πρωτοδοκίμασα πριν πολλά πολλά χρόνια στον Πειραιά. Ήταν δυο μαγαζιά στο Πασαλιμάνι που πούλαγαν αυτή τη λιχουδιά (φαίνεται στις φωτογραφίες του γκούγκλη. Δεκέμβρης 2017 που πέρασα και κοίταξα, τα βρήκα και τα δυο στην ίδια θέση). Τα βλέπαμε όποτε κάναμε τη βόλτα μας από κει (και την κάναμε τακτικά) και κάποτε πήραμε την απόφαση να τη δοκιμάσουμε. Αλλά από τότε πέρασαν χρόνια και ξαναβρήκαμε λαχματζούν στη Γερμανία. Αραβικής καταγωγής το λαχματζούν, συνήθως τα τούρκικα κεμπαπτζίδικα είχαν κι απ' αυτό, αν και λίγες φορές πήρα, απ' τον κιμά (που είναι η γέμιση) προτιμούσα τον γύρο. Μέχρι πρόσφατα που έβαλε τη συνταγή η Ελένη.

06 Δεκεμβρίου 2014

Η Κωνσταντινούπολη του Αρά Γκιουλέρ

Για τον Αρά Γκιουλέρ είχα ακούσει από την Μάγια Τσόκλη, σε ένα οδοιπορικό στην Πόλη που είχε. Πρόσφατα μου έστειλαν ένα λίνκι με κάμποσες φωτογραφίες του μαζεμένες και μιας και γράφω για την πόλη τώρα τελευταία, είπα να το παρουσιάσω κι από δω (στο τέλος έχει και πληροφορίες για τον ίδιον).

05 Δεκεμβρίου 2014

Παρκάρισμα ποδηλάτου

Πού ήταν αυτό; Σε συρμό του μετρό της Αθήνας. Γενικά, υπάρχουν δυσκολίες για τα ποδήλατα στο μετρό (καλά, για τα λεωφορεία δεν το συζητώ). Και κάποιος σκέφτηκε να τις μεγαλώσει: πάρκαρε το ποδήλατό του σ' ένα βαγόνι. Το έβαλε, το κλείδωσε κι έφυγε. Τώρα, πώς θα βρει τον συγκεκριμένο συρμό ξανά, δεν ξέρω.

04 Δεκεμβρίου 2014

Νίκος Ρωμανός

Τέτοιες μέρες πριν 6 χρόνια δυο νεαρά παιδιά, ηλικίας 14 - 15 χρονών έκαναν τη βόλτα τους στα Εξάρχεια. Σίγουρα περίεργο να κυκλοφορούν δυο παιδιά αυτής της ηλικίας μόνα τους και μάλιστα σε μια περιοχή που έχει κακό όνομα. Απ' την άλλη, ακριβώς αυτό το όνομα θα μπορούσε από μόνο του να λειτουργήσει σαν μαγνήτης για να τους φύγει η περιέργεια τι το ιδιαίτερο υπάρχει εκεί. Πηγαίνοντας προς τα κει βρήκαν στο δρόμο τους κακό μπελά. Απέναντί τους ένα υπηρεσιακό πιστόλι που εκπυρσοκρότησε. Η σφαίρα βρήκε τον έναν. Αλέξης Γρηγορόπουλος το όνομα. Νεκρός. Η σφαίρα βρήκε καίριο στόχο. Την καρδιά. Ο άλλος επέζησε. Νίκος Ρωμανός το όνομα.

03 Δεκεμβρίου 2014

Ελληνική γλώσσα

Πρέπει να φτάσετε νωρίτερα απ' την ώρα που προγραμματίζετε να φτάσετε! Πώς γίνεται αυτό; Δεν μπορώ να το φανταστώ. Και το χειρότερο είναι πως η συγκεκριμένη ανακοίνωση βρίσκεται στην πύλη των δικαστηρίων της Αθήνας, στην Ευελπίδων. Και καλά, αυτός που το έγραψε, "μπαμπά του γλώσσα, δεν μιλάει"; Και περνάνε από κει δικηγόροι, δικαστικοί κλπ που (υποτίθεται) χειρίζονται τη γλώσσα καλά. Δεν βρέθηκε κανένας να το βάλει σε απλά και στρωτά ελληνικά; Αλλά έτσι είναι, όταν προσπαθεί κάποιος να γράψει στην νεοκαθαρεύουσα που δεν την ξέρει, ε, τουλάχιστον ας ρωτήσει πρώτα. Αλλά γιατί όχι πιο απλά: "Παρακαλούμε όταν προγραμματίζεται το χρόνο σας, να παίρνετε υπόψη σας πως μπορεί να καθυστερήσετε στην είσοδο λόγω των ελέγχων που υπάρχουν". Απ' την άλλη, ακόμα κι αυτό, έχει νόημα να υπάρχει εκεί; Όταν φτάσεις εκεί, η συγκεκριμένη ανακοίνωση τι μπορεί να σε ωφελήσει; Θα εξυπηρετούσε αν υπήρχε σε κάποιο σάιτ ή αν την έδινε ο δικηγόρος προς τον πελάτη του κλπ. Αλλά όταν φτάσεις εκεί; Για την επόμενη φορά; Γιατί, είν' ανάγκη να υπάρξει και επόμενη;

02 Δεκεμβρίου 2014

Ομίχλη

Πριν από μερικές μέρες είχα βάλει την πρώτη φωτογραφία. Αρκετά κλειστό το κάδρο, λίγα αφήνει να φαίνονται από γύρω, αλλά αυτό ήταν από επιλογή. Στη δεύτερη φωτογραφία πάλι λίγα φαίνονται από τα γύρω αλλά αυτή τη φορά όχι από δική μου επιλογή. Από την ομίχλη που είχε το πρωί! (Κι είναι φανερό το πέρασμα του χρόνου: τα φύλλα έχουν αραιώσει κατά πολύ).

01 Δεκεμβρίου 2014

Τουρκία: Κατανάλωση αλκοόλ

Ή μάλλον θα έπρεπε να γράψω "Μη κατανάλωση αλκοόλ". Γιατί, είσαι στην Τουρκία και θες να καταναλώσεις αλκοολούχο; Όπως έγραφα με άλλη ευκαιρία, είναι δύσκολα τα πράγματα. Και δεν μιλάω για αλκοολούχα με υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ. Ακόμα κι αυτή η ταπεινή μπίρα δύσκολα προσφέρεται. Στην Προύσα για παράδειγμα δεν βρήκαμε ν' αγοράσουμε σε κάνα δυο μαγαζάκια που πούλαγαν ό,τι ήθελε εκτός από αλκοόλ. Το ίδιο και στην Πόλη. Ζήταγες μπίρα και σε κοίταζαν με αποτροπιασμό και δήλωναν εμφατικά πως αυτοί δεν πουλάνε αλκοόλ.