30 Σεπτεμβρίου 2014

Κωνσταντινούπολη του 1900

Μου ήρθε προχθές μια συλλογή καρτών με επιχρωματισμένες φωτογραφίες από την Κωνσταντινούπολη του περασμένου αιώνα (αν και οι τρεις πρώτες είναι της Προύσας). Μ' άρεσε πολύ κι είπα να τη μοιραστώ σήμερα μαζί σας. Το μόνο πρόβλημα είναι πως οι περιγραφές είναι τυπωμένες στις κάρτες και δεν διαβάζονται εύκολα. Πάντως, παρά τα όσα έχουν αλλάξει μέσα σε έναν αιώνα (από το ίδιο το καθεστώς της πόλης μέχρι τα κτίρια και τη ζωή γενικότερα) εγώ μπορώ να περηφανευτώ πως αναγνώρισα τα περισσότερα. Απολαύστε τις.

28 Σεπτεμβρίου 2014

Επίσκεψη στο Πατριαρχείο

Κυριακή πρωί ήμασταν στην Κωνσταντινούπολη. Θρήσκος δεν είμαι, αλλά μιας και βρισκόμαστε στην Πόλη τέτοια μέρα πρέπει να επισκεφτούμε το Φανάρι, να λειτουργηθούμε στο Πατριαρχείο. Υπάρχουν αρκετές εκκλησίες να διαλέξουμε, όμως νομίζω πως ενδείκνυται ο Άγιος Γεώργιος που είναι ο πατριαρχικός ναός. Από μακρυά δεν φαίνεται καν πως υπάρχει εκκλησία εκεί. Σαν μοναστήρι περιτειχισμένο, πρέπει να βρεις την είσοδο και να μπεις στην αυλή για να πας στην εκκλησία. Καμιά μεγαλοπρέπεια, τίποτα το λαμπρό όπως π.χ. η Αγια-Τριάδα στην Ταξίμ. Βέβαια, βρίσκεται σε χώρα που η ορθόδοξη πίστη είναι μειοψηφία, αλλά περίμενα λίγο μεγαλύτερη μεγαλοπρέπεια.

26 Σεπτεμβρίου 2014

Πλατεία Ταξίμ

Η πλατεία Ταξίμ στην Κωνσταντινούπολη είναι κάτι σαν την δική μας πλατεία Συντάγματος. Είναι η κεντρική πλατεία της πόλης, απ' αυτή ξεκινάει ένας ιδιαίτερα εμπορικός δρόμος, εδώ γίνονται οι μεγάλες διαδηλώσεις. Η διαφορά είναι πως στο κέντρο της δεσπόζει ένα μνημείο. Και αυτό το μνημείο είναι για την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας αλλά και για την νίκη των Τούρκων εναντίον των Ελλήνων το Σεπτέμβρη του 1922 :( (με ό,τι μνήμες μπορεί να ξυπνάει στους Έλληνες).

25 Σεπτεμβρίου 2014

Φαγητά και γλυκά της Ευρώπης

Η Κατερίνα μου έστειλε μερικές διευθύνσεις από ένα σάιτ με φωτογραφίες από διάφορες χώρες της Ευρώπης (με την ευρεία έννοια - ακόμα κι απ' το Καζακστάν έχει :) - ε, όχι και Ευρώπη το Καζακστάν). Μεταξύ αυτών έχει και φαγητά αλλά και γλυκά, κάτι που ενδιαφέρει το μπλογκ. Ένα από κάθε χώρα, (στα γλυκά έχει και περιγραφή - στα αγγλικά - από κάτω). Αλλά να βγάζει και Αζέρικα τα ντολμαδάκια;
Άλλα θέματα που μ' άρεσαν είναι τα λεωφορεία, το μετρό και το τραμ σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις αλλά και με τα τρένα.

24 Σεπτεμβρίου 2014

Τουρκία: Ποτά του δρόμου

Έγραφα για το φαγητό του δρόμου, ας δούμε και το τι μπορεί κανείς να πιει όταν περπατάει στην Κωνσταντινούπολη. Η ποικιλία σαφώς μικρότερη, αλλά όχι πως δεν υπάρχουν αρκετές επιλογές. Στην Τουρκία δεν υπάρχουν γαστριμαργικοί μονόδρομοι :)

22 Σεπτεμβρίου 2014

Κωνσταντινούπολη: Φαγητό του δρόμου

Όταν περπατάει κανείς στους δρόμους της Αθήνας, τι πάγκο μπορεί να βρει για να αγοράσει να φάει κάτι; Βασικά με κουλούρια. Σε καμιά βόλτα (και βραδάκι) μπορεί να βρεθεί κάποιος με καλαμπόκια ψητά ή μαλλί της γριάς. Το χειμώνα ίσως με κάστανα. Γενικά οι πάγκοι εξαφανίζονται. Μόνο σε εκδηλώσεις μπορεί να δεις επιπλέον σουβλάκι (το λεγόμενο βρώμικο). Αντίστοιχα στο Μόναχο θυμάμαι πως μόνο καστανάδες ήταν στο δρόμο (κι αυτοί σε σπιτάκια, όχι έτσι χύμα). Αντίθετα στην Κωνσταντινούπολη βρήκαμε μεγάλη ποικιλία και κάθε ώρα. Πολλές επιλογές για φαγητό πρόχειρο ή και πιο ουσιαστικό.

20 Σεπτεμβρίου 2014

Αλλαγές του ποδαριού

Στη φύση δεν αρέσουν τα κενά. Όταν κάπου μένει ένα κενό, κάτι γίνεται και καλύπτεται από τα διπλανά. Έτσι, συνήθως τα όποια κενά δημιουργούνται δεν τα παίρνουμε χαμπάρι. Αλλά αυτό δεν γίνεται μόνο στη φύση. Το ίδιο συμβαίνει καθημερινά γύρω μας. Ποιας για παράδειγμα παίρνει χαμπάρι καθώς οδηγεί (ή περπατάει) στην Αθήνα, ότι έφυγε απ' τη Βασιλέως Κωνσταντίνου και μπήκε σε άλλο δρόμο, π.χ. στη Βασιλίσσης Σοφίας προς τα βόρεια ή στην Αρδηττού προς τα νότια; Ή αντίστοιχα από την Εγνατία στην Καραμανλή στη Θεσσαλονίκη, από την Αβέρωφ στη Δωδώνης στα Γιάννενα (στο χάρτη βλέπω και μια Ελευθερίου στη μέση, καινούρια θα είναι) κι ο καθένας θα ξέρει κάποια τέτοια περίπτωση απ' την περιοχή του.

18 Σεπτεμβρίου 2014

Μανιτάρια αλά κρεμ


Τον τελευταίο καιρό έχω γράψει αρκετά για την Τουρκία κι έχω πολλά ακόμα (έχω ανεβάσει πάνω από 200 φωτογραφίες μέχρι στιγμής και τις έχω ταξινομήσει σε καμιά 80αριά αναρτήσεις :) ), αλλά χρειάζεται πότε πότε και καμιά αλλαγή. Έτσι, είπα να κάνω ένα διάλειμμα, ευκαιρία σήμερα να βάλω καμιά συνταγή πάλι, να κάνουμε και κάνα γευστικό ταξίδι :). Και λέω να βάλω ένα μεζεδάκι που έφτιαξα προχθές: μανιτάρια αλά κρεμ. Πολλές φορές τα είχα φάει (ειδικά σε μια πιτσαρία, τα χρόνια εκείνα που έμενα στον Πύργο) και πάντα είχα απορία πώς γίνεται κι είναι έτσι κρεμώδη. Τελικά το μυστικό ήταν το τυρί. Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, ναι, χρειάζεται και τυρί.

16 Σεπτεμβρίου 2014

Τουρκία: Κάπνισμα; Απαγορεύεται.

Πολλές φορές, όταν μιλάμε για το κάπνισμα λέμε πως εμείς (οι Έλληνες δηλ.) κι οι Τούρκοι είμαστε θεριακλήδες και πως το κάπνισμα είναι κάτι που δεν το περιορίζουμε εύκολα. Κι όσον αφορά τους Έλληνες πράγματι το τσιγάρο είναι δείγμα μαγκιάς, αλλά και αντίστασης. Του Έλληνος ο τράχηλος, ζυγόν δεν υπομένει. Μπορεί να του κόβουν τα μιστά και να μην αντιδράει, αλλά το τσιγάρο δεν δέχεται να του το κόψουν. Κι όταν προσπαθήσουν κάτι τέτοιο αντιστέκονται όλοι μαζί. Καπνιστές και μη καπνιστές Κι οι μαγαζάτορες από κοντά, γιατί λέει, οι καπνιστές δεν θα πηγαίνουν για καφέ ή φαγητό κλπ αν δεν τους επιτρέπουν να καπνίζουν. Κι έτσι, παρά την ύπαρξη σχετικών απαγορευτικών νόμων, όλοι τους παραβιάζουν.

14 Σεπτεμβρίου 2014

Τουρκία: Ο ναργιλές

Ο ναργιλές είναι κάτι που το απολαμβάνουν άνδρες και γυναίκες. Αλλά η ετοιμασία θέλει δουλειά. Κόστος 20 - 25 λίρες. Κι όποτε χρειάζεσαι, έχεις ενίσχυση από κάρβουνα. Σε ανοιχτούς χώρους πάντα, αλλά έχει πέραση:)

12 Σεπτεμβρίου 2014

Η σχέση μου με το τυρί

Σήμερα λέω να το παίξω Κάκτος - Γς. Αυτός που τα σχόλιά του στου Σαραντάκου τα μεταφέρει και στο μπλογκ του. Εντάξει, όχι όλα, αυτά που έχουν σαν θέμα τις προσωπικές του ιστορίες. Για σήμερα λοιπόν αποφάσισα να μεταφέρω κι εγώ ένα σχόλιο που έκανα πριν λίγες μέρες. Μόνο που εδώ θα υπάρξει μια διαφοροποίηση: το κείμενο θα είναι ξαναδουλεμένο κι όχι σκέτο κοπιπάστι!

10 Σεπτεμβρίου 2014

Τουρκία: Υποχρεωτική τήρηση μονόδρομου

Κι όποιος τολμά ας μπει ανάποδα στο μονόδρομο. Περνάγαμε και είδαμε αυτά τα καρφιά και σχολιάζαμε πως μ' αυτόν τον τρόπο κανένα αυτοκίνητο δεν περνάει από πάνω τους. Κι εκείνη την ώρα έρχεται ένα αυτοκίνητο και περνάει ωραία και καλά. Προβληματισμός. Τι γίνεται και τι νόημα έχουν αυτά τα σίδερα; Τα βλέπω καλύτερα και καταλαβαίνω. Αν θέλει το αυτοκίνητο να βγει, τα δόντια διπλώνουν και περνάει χωρίς πρόβλημα. Αν όμως θελήσει να μπει, κοντράρουν κι ο επίδοξος παραβάτης θα σκίσει τα λάστιχά του. Απλό και λειτουργικό.

09 Σεπτεμβρίου 2014

Διαφορές μισθών

  1. Η είδηση: Υπάρχουν ακόμα υπάλληλοι που αμείβονται περισσότερο από άλλους
  2. Η προτεινόμενη λύση: Νέο μισθολόγιο που θα είναι πραγματικά ενιαίο κλπ και θα απαλείψει τις διαφορές.
  3. Η πραγματική συνέπειά της: Έρχονται νέες μειώσεις μισθών σε όλους. Η ψαλίδα θα κλείσει κάπως (μπορεί και τελείως) αλλά θα υπάρξουν διάφορες παρεμβάσεις που θα την ξανανοίξουν. Οπότε θα πάμε πάλι στο 1 :)
Κι ούτω καθεξής. Κάθε δυο τρία χρόνια θα γίνεται αυτός ο κύκλος. Πότε θα σταματήσει και πού; Δεν μπορώ να προβλέψω.
Κάτι πρέπει να γίνει και να σπάσει αυτός ο κύκλος. Νισάφι πια.

08 Σεπτεμβρίου 2014

Τουρκία: Τιμές εισιτηρίων στα καραβάκια

Για να πάω στ' Αϊβαλί (και να ξεκινήσω την εκδρομή μου στην Τουρκία) έβγαλα τα εισιτήρια (είχα και κάποιες περιπέτειες, αλλά ας μην πιάσω τη γκρίνια) μετάβασης και επιστροφής. Κόστος; 10€ το άτομο. 5 να πας και 5 να γυρίσεις. Μόνο. Μαζί με τα δικά μου εισιτήρια, έβγαλα και της Ειρήνης που θα ερχόταν αεροπορικά. Πάλι 10€. Γιατί δεν περίμενα να τα βγάλω απ' την Τουρκία; Γιατί από κει το κόστος είναι 30€. Μα θα ήταν μονή διαδρομή (κι όχι με επιστροφή); Δεν έχει σημασία. Είτε έτσι είτε αλλιώς οι τιμές είναι αυτές. 10 από Μυτιλήνη, 30 από Αϊβαλί είτε για απλή διαδρομή είτε με επιστροφή!!!

06 Σεπτεμβρίου 2014

Νοσοκομεία και σεκούριτι

Τα θέματα υγείας δεν έχουν τελειωμό. Όχι με την κατάσταση της υγείας τη δική μου ή κάποιου άλλου αλλά με την κατάσταση που επικρατεί στον χώρο παροχής υπηρεσιών υγείας. Κυρίως όσον αφορά τον ΕΟΠΠΥ. Κι είναι τόσο που όλο λέω να καταπιαστώ με κάποια απ' αυτά κι όλο το αναβάλω. Έτσι σήμερα αποφάσισα να ασχοληθώ με κάτι που άπτεται του θέματος αλλά είναι λίγο διαφορετικό. Πρόσφατα νοσηλεύτηκα για δυο μέρες σ' ένα νοσοκομείο. Με το που μπήκα, η γραμματέας της κλινικής αφού έγραψε τα στοιχεία μου σε 4 - 5 χαρτιά - παραπεμπτικά, μου έδωσε κι ένα χαρτάκι για να έχω μόνιμα ένα συνοδό. Το γιατί χρειαζόταν αυτό το χαρτάκι το κατάλαβα καλά τις αμέσως επόμενες ώρες.

04 Σεπτεμβρίου 2014

Τουρκία: Ισοτιμία λίρας

Η Τουρκία, όπως έγραφα τις προάλλες, έχει για νόμισμά της τη λίρα. Η καλύτερα την τούρκικη λίρα όπως είναι η επίσημη ονομασία της ή και τη νέα τούρκικη λίρα όπως λέγεται η σημερινή, μικρή διαφορά έχει αυτό, απλά υπενθυμίζει το κόψιμο των μηδενικών που έγινε το 2005. Μιας και η λίρα είναι εθνικό νόμισμα, μπορεί να παίζει με την ισοτιμία όπως θέλει και ανάλογα πώς τη βολεύει. Κι όταν λέμε να παίζει εννοούμε πως η ισοτιμία αλλάζει κάθε στιγμή. Στη φωτογραφία ένα στιγμιότυπο που πετύχαμε την καλύτερη ισοτιμία ευρώ - λίρας, όταν ένα ευρώ έδινε 2,906 λίρες. Η μέση τιμή που πέτυχα ήταν 2,85 ενώ η πρώτη μου αλλαγή (κι η μεγαλύτερη) έγινε με 2,8. Μικροδιαφορές, αλλά αν έχεις να αλλάξεις αρκετά ευρώ σου βγαίνει κάνας καφές ή κάνα φαΐ στο έτσι :)

02 Σεπτεμβρίου 2014

Τυροχαλβάς

Πριν ξεκινήσουμε για την Τουρκία έψαξα και βρήκα οτιδήποτε σχετικό είχα. Χάρτες, φυλλάδια κλπ. Μεταξύ αυτών και δυο ΝτιΒιΝτι από την εκπομπή της Μάγιας Τσόκλη "Ταξιδεύοντας" που το έδινε με ένα ταξιδιωτικό περιοδικό που έβγαλε για λίγον καιρό. Το ένα για τα Μικρασιατικά παράλια και τ' άλλο για την Κωνσταντινούπολη. Στο πρώτο ξεκίναγε το οδοιπορικό της απ' το Τσανάκαλε και έλεγε πως είδε κι έπαθε να βρει τυροχαλβά (peynir helvasi - πεϊνίρ χαλβασί), την τοπική σπεσιαλιτέ.