30 Ιανουαρίου 2013

Πατάτες Γκρατέν

Άλλο ένα φαγητό που μου ήρθε από περιοδικό. Το διάβασα και με εντυπωσίασε. Το ίδιο όμως και την κόρη μου. Το γκρατέν είναι γενικά το φαγητό που το πασπαλίζεις από πάνω με τυρί και το βάζεις στο φούρνο μέχρι να πάρει χρώμα. Και τα γκρατιναρισμένα φαγητά μας αρέσουν. Το δοκιμάσαμε λοιπόν κι η πρόβλεψή μας δικαιώθηκε. Οι πατάτες γκρατέν πήραν μια θέση στον κατάλογό μας!

28 Ιανουαρίου 2013

Κρεμμυδοκουλουράκια Δέσποινας

Η Δέσποινα είναι συνάδελφος. Και μια μέρα έφερε στο σχολείο κάτι να τσιμπήσει και μας έδωσε και σε μας. Τα δοκίμασα και ξετρελάθηκα. Μα γιατί μ' αρέσει το κρεμμύδι; Μα γιατί ήταν πραγματικά παννόστιμα; Μα γιατί τα είχε πετύχει; Δεν ξέρω. Και βέβαια, κατευθείαν εγώ να της ζητήσω τη συνταγή. Αλλά εκεί το πράγμα έμπλεξε. Δεν τα έφτιαξε βάση συνταγής. Ήταν έμπνευση της στιγμής. Μου έδωσε μια περιγραφή κι εγώ τώρα πρέπει να τα τυποποιήσω και να τα οργανώσω. Για να δούμε τι θα πετύχω.

26 Ιανουαρίου 2013

Τσιγάρισμα

Το καβούρντισμα, όπως αναφερόταν στην παλιά μαγειρική (τούρκικη λέξη, αναφέρεται στις συνταγές που ήρθαν από τη Σμύρνη, την Πόλη κλπ), έγινε αργότερα τσιγάρισμα (από τα ιταλικά μάλλον) και μετεξελίχθηκε σε σοτάρισμα (από τα γαλλικά;). Πάει να πει, βάζω σ' ένα κατσαρόλι ή τηγάνι λάδι να κάψει και κατόπιν ρίχνω στο καυτό λάδι κρέας ή λαχανικά και τα αφήνω σε δυνατή φωτιά, ώσπου να ροδίσουν, ανακατεύοντας. Βασικά, υπάρχουν μερικές μικροδιαφορές, το καβούρντισμα μπορεί να αναφέρεται και σε ξήρανση με θέρμανση (π.χ. του καφέ) ενώ το σοτάρισμα μπορεί να είναι σε νερό.

24 Ιανουαρίου 2013

Μπουγιουρντί


Το Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (ΛΚΝ) που υπάρχει και στο διαδίκτυο αναφέρει (αντιγράφω):
μπουγιουρντί το [bujurdí] Ο43 : 1. (ιστ.) έγγραφη διαταγή αξιωματούχου της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. 2. (οικ.) επίσημο έγγραφο, ιδίως διαταγή, συνήθ. με δυσάρεστο περιεχόμενο: Mου ΄ρθε το ~ της εφορίας. [τουρκ. buyurdι γ' εν. του ρ. buyur `διατάζω΄ (πρβ. μσν. μπουγιουρουλντί < τουρκ. buyrultu `επίσημη γραπτή διαταγή΄)]. Κουβέντα για τον σχετικό μεζέ. Αντίθετα, η Βικιπαίδεια είχε άλλη άποψη,
αλλά μπήκα και το διόρθωσα και τα συνδύασα (μιας και ο καθένας μπορεί να το κάνει αυτό), αν και, εδώ, γι' αυτό το μπουγιουρντί θα αναφερθώ (γαστρονομικό γαρ το θέμα) σήμερα, τη δική μου εκδοχή θα δώσω.

23 Ιανουαρίου 2013

Κουίζ

Και στο παλιό μπλογκ έβαζα πότε πότε κάνα κουίζ, σε περιπτώσεις σαν κι αυτή που κάτι με είχε εντυπωσιάσει. Για να μην χάνουμε τις καλές μας συνήθεις και μιας και το μπλογκ αυτό είναι κάτι σαν συνέχεια του άλλου με διαφορετικό κυρίως θέμα είπα να βάλω και σήμερα ένα κουίζ: Πόσο μου κόστισε το γεύμα της φωτογραφίας και ίσως σε ποιο μέρος; Μερικά στοιχεία: Είναι σε εστιατόρια επαρχιακής πόλης που κάποτε είχε σημαντικό πλούτο, αλλά τώρα τα έχει χάσει, αν και είδαμε και έργα να γίνονται ακόμα και τώρα (πέρα απ' τα κτίρια που δείχνουν το τι ήταν). Το γεύμα ήταν για δυο άτομα, περιλάμβανε ψωμί (που δεν φαίνεται, ίσα η άκρη από το καλαθάκι διακρίνεται στην κάτω δεξιά γωνία), μια καλή μερίδα φέτα, χόρτα του βουνού, γεμιστά (η επιλογή ήταν σε τομάτα - πιπεριά αλλά υπήρχε και δυνατότητα για μελιτζάνα) και κοτόπουλο αλά κρεμ - συνοδευτικό επιλέχτηκαν τηγανητές πατάτες (αν και υπήρχε δυνατότητα και για ρύζι ή μακαρόνια). Α! δεν πήραμε ποτό (εκτός απ' το νερό που μας έφερε σε κανάτα).

22 Ιανουαρίου 2013

Τούρτα Γενεθλίων (Βίκης)

Για τη Βίκη (ή Βίκυ που το προτιμούν οι περισσότερες απ' όσες ξέρω και που έτσι βλέπω να το δέχεται κι ο ορθογράφος αν και δεν βρίσκω το λόγο να μεταφερθεί η αγγλική ορθογραφία, στις μεταγραφές ισχύει η απλοποίηση, αλλά εδώ δεν έχουμε μεταγραφή έχουμε εξελληνισμό αφού το όνομα κλίνεται κανονικά) έχω ξαναγράψει πριν μερικές μέρες με την ευκαιρία της πατατόπιτας. Η παρατήρησή της ήταν εξαιρετικά εύστοχη. Έτσι σκέφθηκα να της ζητήσω να συμμετέχει κι αυτή σ' αυτό το μπλογκ με συνταγές που ξέρει. Οι ιδέες της είναι καταπληκτικές. Το ξέρω από παλιότερα. Κι όχι μόνο για συνταγές. Αλλά και από ιδέες πώς μπορεί να παρουσιαστεί κάτι καλύτερα. Επίσης φίλος των ταξιδιών, θα έχει να πει και γι' αυτά, είμαι σίγουρος.

20 Ιανουαρίου 2013

Τηγανιά Χοιρινή

Η τηγανιά, έτσι όπως παρουσιάζεται εδώ, παρά το όνομά της, είναι ένα φαΐ μαγειρευτό. Δεν έχει και πολύ σχέση με τηγάνισμα. Βέβαια, αν βιαζόμαστε και θέλουμε να έχουμε το φαγητό έτοιμο σε κάνα τέταρτο δεν έχουμε παρά να πληθύνουμε το λάδι, να κόψουμε το κρέας σε μικρότερα κομμάτια και να τηγανίσουμε τα υλικά. Ίδια διαδικασία αλλά αρκετά διαφορετικό (και πιο βαρύ) αποτέλεσμα.

18 Ιανουαρίου 2013

Πατατόπιτα με μπέικον – ρίγανη

Στο Μόναχο όταν ήμασταν, δεν θυμάμαι για ποιο λόγο, ήθελε η Μαρία ντε και καλά να φτιάξει κάτι γλυκό. Πίτα κατά προτίμηση. Μου έστειλε λοιπόν μια διεύθυνση για να δω και να διαλέξω μια απ' τις πίτες που παρουσίαζε εκεί. Κι εγώ διάλεξα την πατατόπιτα! Μα δεν είναι γλυκό. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο. Εγώ δεν ήθελα γλυκό κι εκεί είχαμε τη διαφωνία. Στο σάιτ λοιπόν που μου έστειλε (και που δεν θυμάμαι ποιο είναι), μάλλον από λάθος μαζί με τα γλυκά είχε και την πατατόπιτα. Ακριβώς με τον τίτλο που την έχω κι εγώ εδώ. Και με εντυπωσίασε. Αμ έπος, αμ έργον. Την δοκιμάσαμε άμεσα, εγώ πρόσθεσα και το κρεμμύδι (που μ' αρέσει και δένει με την πατάτα πολύ) και ξετρελαθήκαμε. Φτιάχνω μια μέρα ένα ταψί να το πάω στο σχολείο στα αποχαιρετιστήρια και επιβεβαιώνομαι. Το ταψί αδειάζει σε χρόνο ντε-τε, τόσο που οι τελευταίοι δεν πρόλαβαν!

17 Ιανουαρίου 2013

Διόδια

Σήμερα θα πω καλές κουβέντες για τα διόδια. Με το θέμα έχω ασχοληθεί πολλές φορές και με διάφορους τρόπους στο παλιό μπλογκ. Τόσο για το τι γίνεται συγκριτικά στην Ευρώπη γενικά, στην Ιταλία και τη Γαλλία ειδικότερα αλλά και στα της Ελλάδας. Αφενός μεν γι' αυτήν καθαυτή την καθιέρωση και επιβολή των διοδίων και αφετέρου για τον τρόπο είσπραξής τους. Γιατί στην Ελλάδα έχει επιλεγεί στους δρόμους που υπάρχουν διόδια (πλην Αττικής Οδού) μόνο ο μετωπικός τρόπος είσπραξης. Εκεί που πας δηλαδή, ένα φράγμα μπροστά σου που σε υποχρεώνει να πληρώσεις. Και για να γίνει πιο αναλογική η επιβάρυνση, αυτό συμβαίνει κάθε 20 - 30 χιλιόμετρα πράγμα που καταντάει κουραστικό και συγχρόνως επιβαρυντικό για το περιβάλλον αλλά και για την τσέπη μας αφού εκτός απ' το ποσό που πληρώνεται επιτόπου και φαίνεται άμεσα, υπάρχει και το κόστος από τη βενζίνα που χρειάζεται για την αναμονή και την επιτάχυνση μετά, από τη φθορά των φρένων και των ελαστικών κλπ.

16 Ιανουαρίου 2013

Εισαγωγικά

"Αν λείψουν τα πιπέρια σου, να δω τη μαστοριά σου" (Λαϊκή παροιμία).

Το μαγείρεμα είναι μαστοριά, είναι τέχνη. Κι όπως κάθε τέχνη θέλει μεράκι έχει όμως και το δικό της λεξιλόγιο. Του συναφιού σα να λέμε. Εγώ την μαγειρική την έμαθα δίπλα στη μάνα μου. Από μικρός την παρακολουθούσα και όλο και κάτι μάθαινα. Όταν αργότερα χρειάστηκε να μείνω μόνος μου όλες αυτές οι γνώσεις ήρθαν στην επιφάνεια. Μαζί μ' ένα τετράδιο με κάποια απλά φαγητά με βοήθησαν όχι μόνο να μην πεινάσω αλλά να έχω και εξαιρετικά αποτελέσματα. Όμως, όπως και να το κάνουμε, όταν θέλεις να δώσεις το δικό σου αποτέλεσμα σε κάποιον άλλον χρειάζεται να βάλεις λέξεις. Κι ενώ είναι εύκολο να φτιάξεις κάτι, πολλές φορές δυσκολεύεται ο άλλον να το κάνει γιατί δεν καταλαβαίνει τα όσα λες (ή γράφεις). Έτσι για ξεκίνημα λέω ν' αναφέρω τα βασικά απ' αυτά που αναφέρονται σε κάθε συνταγή. Πόσες φορές δεν έμπλεξα με συνταγές απ' τη Μαίρη που, μιας και έχει μεγάλη εμπειρία, ήταν πολύ κωδικοποιημένες!
Πάντως όσα αναφέρονται εδώ δεν είναι και τα οριστικά. Όταν προκύπτει κάτι, θα το συμπληρώνω στο τέλος.

15 Ιανουαρίου 2013

Οι Γερμανοί ανακαλύπτουν τα φροντιστήρια

Το μπλογκ για τη Γερμανία μπορεί να έκλεισε, ειδήσεις όμως από κει έρχονται διάφορες. Μια απ' αυτές που ήρθε χθες έχει να κάνει με τον μύθο περί ανύπαρκτων φροντιστηρίων σε άλλες χώρες εκτός απ' την Ελλάδα (άντε και την Ιαπωνία). Κι όχι από κάποια πηγή που θα μπορούσε να θεωρηθεί μεροληπτική αλλά από την ίδια την Deutsche Welle, τη φωνή της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (για όποιον δεν ξέρει κάτι σαν το γερμανικό ΜπιΜπιΣι ή ΣιΕνΕν κλπ. Ή αλλιώς όπως είναι η ΕΡΤ!) και λέει ακριβώς ότι "Οι Γερμανοί ανακαλύπτουν τα φροντιστήρια".

14 Ιανουαρίου 2013

Καλωσόρισμα

Αρχή παραμυθιού, καλημέρα σας. Ένα ιστολόγιο (μπλογκ στα ελληνικά) κατέβασε πανιά, ένα καινούριο ανοίγει τα δικά του. Η λέξη ιστολόγιο βέβαια, δεν έχει σχέση με τα πανιά, τα ιστία, αφού εκεί είναι η λέξη ιστός απ' την οποία προέρχεται (μιας και το ίντερνετ λέγεται και ιστός μιας και είναι μπλεγμένο όπως ο ιστός της αράχνης). Όμως, σήμερα ξεκινάμε το ιστολόγιο αυτό κι είναι σαν ένα μικρό βαρκάκι με πανί που βγαίνει στον ωκεανό των πληροφοριών. Αυτό που έκλεισε είναι τα «Γράμματα απ' τη Γερμανία». Κι αυτό π' ανοίγει είναι ένα ιστολόγιο με θέμα το φαγητό. Συνταγές δηλαδή. Βέβαια, δεν είναι περιοριστικό αυτό, μιας και, όπως υπήρχε συνήθεια και στο προηγούμενο, θα έχουμε κι άλλα θέματα. Ταξιδιωτικά, απόψεις επί της επικαιρότητας, ιστορίες διάφορες. Αλλά ο βασικός κορμός θα είναι οι συνταγές.