26 Δεκεμβρίου 2013

Βασιλόπιτα (Γιώργου)

Με τις βασιλόπιτες όπως και με τα τσουρέκια δεν τα πηγαίναμε καλά. Έτσι είχαμε καταλήξει μόνο στις αγοραστές που είχαν μια στάνταρ ποιότητα. Αυτό μέχρι πριν μερικά χρόνια που θα κάναμε πρωτοχρονιά στο εξοχικό του Γιώργου. Μας έφτιαξε τη βασιλόπιτα εκείνη τη μέρα και μας άρεσε πολύ. Σε όλους που ήμασταν παρόντες. Έτσι, επί τόπου, πήρα τη συνταγή. Την δοκίμασα κάμποσες φορές από τότε, πάντα με την ίδια επιτυχία, οπότε και την παρουσιάζω εδώ. Να σημειώσω πως η αρχική ιδέα ήταν από παρουσίαση στην τηλεόραση. Κάποιος ζαχαροπλάστης (δεν ξέρω ποιος) την είχε παρουσιάσει, αλλά με αναλογίες για εκατό άτομα. Προφανώς μακριά απ' ό,τι χρειάζεται κάποιος για το σπίτι του. Κι ο Γιώργος είχε κάνει τη σχετική προσαρμογή. Την είχα βάλει και στο παλιό μπλογκ πριν δυο χρόνια περίπου, αλλά ήταν μετά την πρωτοχρονιά. Χώρια που η θέση της είναι εδώ, που έχει κυρίως συνταγές. Έτσι είπα να το επαναλάβω τώρα, λίγες μέρες πριν την πρωτοχρονιά που όλο και κάποιος θα ενδιαφέρεται παραπάνω:)

Υλικά

(γύρω στα 16 καλά κομμάτια)

1 κιλό αλεύρι (8 φλιτζάνια)
400 γρ. ζάχαρη (2 φλιτζάνια)
200 γρ. βούτυρο γάλακτος (λιωμένο δηλαδή)
280 ml γάλα (1 1/3 φλιτζάνια)
5 αυγά
60 γρ. μαγιά νωπή (ή 20 γρ. ξηρή)
25 γρ. μπέικιν πάουντερ (3 κουταλιές)
½ κουταλάκι μαχλέπι σκόνη
½ κουταλάκι μαστίχα
ξύσμα πορτοκαλιού

Γλάσο για διακόσμηση

1 ασπράδι αυγού
100 γρ. ζάχαρη άχνη
λίγο κακάο
λίγες σταγόνες λεμόνι

Εκτέλεση

Κοσκινίζω το μπέικιν με το αλεύρι. Ζεσταίνω το γάλα και διαλύω τη μαγιά. Προσθέτω τη ζάχαρη, τ' αυγά, το γάλα και στο τέλος το βούτυρο (που το έχω ζεστάνει ίσα να λιώσει) και τα αρωματικά. Ζυμώνω τα υλικά όλα μαζί και βάζω τη ζύμη (που θα είναι σχετικά αραιή και δεν θα ξεκολλάει καλά) σε βουτυρωμένο ταψί (Νο 32, με το νόμισμα μέσα). Το τοποθετώ σε ζεστό μέρος μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο (π.χ. στο φούρνο στους 45º). Το ψήνω για πάνω από μια ώρα στους 150º. Όταν βγει την πασπαλίζω με την άχνη και όταν κρυώσει διακοσμώ με το γλάσο (οδηγίες για την παρασκευή του στη σχετική συνταγή, αλλά με τα παραπάνω υλικά, μιας και πρέπει να είναι σχετικά σφιχτό).

Άλλη εκδοχή:

  • Σε τετράγωνο ταψί (κόβεται πιο εύκολα) και με σχεδιάκια από κανέλα αντί για γλάσο (φτιάχνονται με κατάλληλα κομμένο χαρτόνι).
  • Φτιάχνω τα σχέδια με φυλλαρισμένο αμύγδαλο ή φιστίκι Αιγίνης (π.χ. τη χρονιά ή ότι άλλο θέλω) και δεν ρίχνω άχνη. Στην περίπτωση αυτή, τ' αμύγδαλα πρέπει να μπουν πριν αρχίσει να φουσκώνει το ζυμάρι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.