Στύλοι του Ολύμπιου Δία

Πόσες και πόσες φορές δεν πέρασα από μπροστά τους. Με το αυτοκίνητο ή το λεωφορείο (ειδικά που κάποτε έμενα και στην Ηλιούπολη ενώ δούλευα στο κέντρο). Ή και με τα πόδια, αλλά από μακρυά, από τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου ή απ' τη Λυσικράτους. Να βλέπω τις κολόνες από τον αρχαίο ναό, να βλέπω την πύλη του Αδριανού (και όχι Ανδριανού που γράφουν μερικοί) αλλά να μην τυχαίνει να πάω να τα δω (και να τα φωτογραφήσω από κοντά. Μέχρι που την άνοιξη του 2009, ο Γιώργος που είχε ήδη πάει στη Γερμανία, συνόδεψε μαθητές του σχολείου του σε επίσκεψή τους στην Αθήνα (από την Ελλάδα οι εκδρομές είναι στο εξωτερικό, από τα ελληνικά σχολεία της Γερμανίας η Αθήνα φαντάζει κάτι μαγικό, ειδικά που τα περισσότερα παιδιά κατάγονται απ' τη Βόρεια Ελλάδα και την Αθήνα δεν την έχουν επισκεφτεί ποτέ). Το πρόγραμμα περιλάμβανε και ξενάγηση στο ναό του Ολύμπιου Δία, εκεί, δίπλα στο Ζάππειο. Και τους ακολουθήσαμε κι εμείς.

Αυτή ήταν η πρώτη φορά. Μαγευτήκαμε κι όλο λέγαμε να ξαναπάμε. Αλλά φύγαμε για Γερμανία, είδαμε ένα σωρό άλλα μέρη κι αυτό, εδώ δίπλα μας έμενε στα σχέδια. Ώσπου, ένα μεσημέρι που δεν είχαμε και πολλή ώρα για βόλτα σε μουσείο όπως σχεδιάζαμε, αποφασίσαμε να μπούμε. Αφήσαμε το αυτοκίνητο στην Πλάκα και ξεκινήσαμε. Πρώτα η πύλη του Αδριανού. Μέσα απ' την οποία φαίνεται το μνημείο του Λυσικράτη κι ένα κομμάτι απ' την Ακρόπολη.

Κι αν στην αρχική φωτογραφία, μέσα από την πύλη, δεν διακρίνονται τόσο καλά, ο φωτογραφικός φακός μπορεί να τα μεγαλώσει αρκετά ώστε να είναι ευδιάκριτα.

Η πύλη έχει επιγραφές απ' τη μια κι απ' την άλλη πλευρά. Μόνο που απ' τη μαυρίλα την πολλή, τα γράμματα δεν διακρίνονται. Με το ζόρι μπορείς να ξεχωρίσεις κάποια γράμματα

Ευτυχώς, μέσα στον αρχαιολογικό χώρο (αλλά μόνο αν έχει περάσει την είσοδο) υπάρχει πινακίδα με σχετικές πληροφορίες: ο Αδριανός τείχισε την παλιά πόλη και στην κύρια πύλη της έγραφε απ' τη μια «ΑΙΔ' ΕΙΣ' ΑΘΗΝΑΙ ΘΗΣΕΩΣ Η ΠΡΙΝ ΠΟΛΙΣ», δηλαδή "από δω μεριά είναι η Αθήνα του Θησέα, η παλιά πόλη" ενώ απ' την άλλη, ανατολικά που ήταν η επέκταση «ΑΙΔ' ΕΙΣ' ΑΔΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΘΗΣΕΩΣ ΠΟΛΙΣ», πάει να πει "από δω είναι η πόλη του Αδριανού κι όχι του Θησέα":). Α, ναι. Στην άλλη φωτογραφία ένα κομμάτι απ' το Θεμιστόκλειο τείχος. Το τείχισμα της αρχαίας Αθήνας που με τα Μακρά Τείχη, έφτανε μέχρι τον Πειραιά.

Από τις κολόνες (τους στύλους) σώζονται σήμερα 16 (από τις 104 συνολικά που είχε ο ναός). Απ' αυτές οι 13 σε ένα κομμάτι κι οι άλλες τρεις στην άλλη άκρη. Η μια μάλιστα απ' τις τελευταίες στέκεται ξαπλωμένη στη γη σε κομμάτια, όπως έπεσε από έναν σεισμό του 1852. Όμως κι έτσι είναι εντυπωσιακή με τα κομμάτια που στέκονται στη σειρά και δείχνουν πώς είναι φτιάγμένοι οι στύλοι.

Και πώς να μην είναι εντυπωσιακή, αφού το μήκος (ύψος) κάθε κολόνας είναι 17 μέτρα κι η διάμετρος πάνω από 2,5 μέτρα.

Εξαιρετικός κι ο συνδυασμός των αρχαιολογικών χώρων, τουλάχιστον οπτικά (αφού η πρακτική ενοποίηση ακόμα δεν έχει επιτευχθεί - και καλύτερα να μην γίνει, αφού η ιδέα είναι να γίνει μέσω πεζόδρομων και μόνο, το να φτιαχτεί μια υπόγεια διάβαση με αξιοπρεπείς συνθήκες, δεν είναι μέσα στα σχέδια).

Έξω από τον κυρίως αρχαιολογικό χώρο υπάρχουν κι άλλα στοιχεία αρχαιολογικού ενδιαφέροντος (από την κλασσική μέχρι την ελληνιστική εποχή) που όμως δεν κατάφερα να βρω τρόπο για να τα επισκεφτώ. Ίσως σε μια επόμενη επίσκεψη. Εν τω μεταξύ, στον περίβολο και στον γύρω χώρο έχει διάφορα δέντρα κ.ά. φυτά. Από τα πρώτα, μ' άρεσε που η ελιά στηρίζει το πεύκο. Όχι πως έχει ανάγκη και μπορεί να πέσει, αλλά έτσι όπως φύτρωσε η ελίτσα και μεγάλωσε είναι ένα όμορφο σύμπλεγμα.

Απ τα δεύτερα τώρα, εντυπωσιακή είναι η πλατύφυλλη ακάνθα. Αγκάθι δηλαδή, αλλά με πολύ πλατιά φύλλα. Τι το ιδιαίτερο έχει; Είναι αυτή που έδωσε ιδέα για τα κορινθιακά κιονόκρανα, απ' αυτά που ήταν (και είναι - όσες μένουνε) στολισμένες στο πάνω μέρος οι κολόνες του ναού.

Άποψη σε δυο λόφους από το χώρο του Ολυμπιείου: στη μια ο λόφος του Λυκαβηττού με το εκκλησάκι του Αη-Γιώργη στην κορυφή του και στην άλλη ο Υμηττός. Γεμάτοι με κεραίες και οι δυο, για ραδιοεπικοινωνίες ο ένας, για τηλεοπτικούς σταθμούς και βάλε ο άλλος. Απ' τη μια χαμός, απ' την άλλη μεγάλος χαμό:)

Και να κλείσω με δυο φωτογραφίες απ' την απέναντι πλευρά. Απ' την Πλάκα. Το μνημείο του Λυσικράτη στη μια (γνωστό και ως "Φανάρι του Διογένη"). Ναι, ξέρω, το ξαναέχω και παραπάνω. Μόνο που η πρώτη φωτογραφία είναι από πολύ μακρυά, από την Πύλη του Αδριανού, ενώ αυτή είναι όταν πήγα από κοντά. Άλλη γωνία, άλλες λεπτομέρειες. Και στην άλλη ο ναός της Αγίας Αικατερίνης.