Τζατζίκι

Τζατζίκι. Μια τούρκικη λέξη που έχει ενσωματωθεί πλήρως στο γευστικό μας λεξιλόγιο ή μήπως όχι; Το "γιαουρτοσκόρδιον" που έλεγε κι ο Κατακουζηνός στη σειρά "Κωνσταντίνου και Ελένης" (και το λέει ακόμα μιας και εξακολουθεί να παίζεται σε νιοστή επανάληψη κάθε μεσημέρι). Παλιότερα το τζατζίκι ήταν απαραίτητο συμπλήρωμα για το σουβλάκι πριν τυλιχτεί στην πίτα αλλά σήμερα έχει αντικατασταθεί εν πολλοίς από άλλα "ντρέσινγκ", να μουστάρδα, να κέτσαπ να κάτι περίεργες σάλτσες που θυμίζουν τζατζίκι στην όψη αλλά όχι στη γεύση. Τέτοιες σάλτσες, που κυρίως αυτό που τις διαφοροποιεί απ' το τζατζίκι είναι πως δεν έχουν σκόρδο, χρησιμοποιούνται σε διάφορες χώρες. Το γιαούρτι είναι η κοινή βάση τους και συνήθως σ' αυτές αντικαθιστά τη μαγιονέζα είτε για λόγους οικονομίας είτε για λόγους υγιεινής, τα λιπαρά του μπορεί να είναι από λίγα έως ελάχιστα.

Το τζατζίκι, για να επανέλθουμε, συνοδεύει υπέροχα τα ψητά κρεατικά, αλλά μπορεί να φαγωθεί και σκέτο. Πρέπει να είναι φρεσκοφτιαγμένο γιατί όταν μείνει αρχίζει το σκόρδο και μυρίζει έντονα. Βοηθάει σ' αυτούς που έχουν αυξημένη αρτηριακή πίεση να τους πέσει, αντίθετα όποιος έχει χαμηλή πίεση το αποφεύγει, μέχρι παρεξηγήσεως ή το φτιάχνει "αθηναϊκό" (χωρίς σκόρδο δηλαδή).

Υλικά

250 γρ. γιαούρτι
2 - 3 σκελίδες σκόρδο
μισό αγγούρι (σχετικά μικρό)
μια πρέζα αλάτι
λάδι
άνηθος προαιρετικά

Εκτέλεση

Τρίβω σ' ένα μπολ το αγγούρι απ' το χοντρό του τρίφτη. Προσθέτω το γιαούρτι, το σκόρδο λιωμένο (είτε τριμμένο σε πολύ ψιλό τρίφτη είτε με την πρέσα είτε σε γουδί - οπότε το κοπανίζω μαζί με το αλάτι να γίνει αλοιφή) το αλάτι και τα ανακατεύω όλα μαζί. Λίγες σταγόνες λάδι δίνουν μια στιλπνότητα στο αποτέλεσμα.

Αν δεν έχω αγγούρι μπορώ να βάλω καρότο, κάτι που μπορεί να γίνει και σε συνδυασμό και που εμένα μ' αρέσει. Ο άνηθος του προσθέτει μια διαφορετική γεύση, για μένα ξεφεύγει από το τζατζίκι.