13 Οκτωβρίου 2013

Ξαπλώστρες στην παραλία

Σπάνια να βρεθεί το καλοκαίρι παραλία χωρίς ξαπλώστρες. Παλιά όταν πηγαίναμε παίρναμε τις καρεκλίτσες μας μαζί. Τώρα και να έχεις καρέκλα, δύσκολα να βρεις μέρος να την ακουμπήσεις. Εδώ δυσκολεύεσαι ν' απλώσεις την πετσέτα σου, θες να βάλεις και καρέκλα(!). Βέβαια, αυτό για τις πολυσύχναστες παραλίες, για τις άλλες που χρειάζεται να τις ψάξεις για να τις βρεις τέτοιο θέμα δεν υπάρχει. Κι η δουλειά είναι πως έχουμε συνηθίσει τόσο να υπάρχουν ξαπλώστρες στις παραλίες που για κάποιους είναι κριτήριο για το αν θα πάνε ή όχι σε μια παραλία. "Α, εκεί δεν έχει καρέκλες να καθίσουμε" λένε και την κάνουν για άλλη παραλία (κυριολεκτικά).

Βέβαια, οι καρέκλες δεν προσφέρονται χωρίς αντάλλαγμα. Παλιότερα το αντάλλαγμα ήταν γνωστό εκ των προτέρων. Για να κάτσεις πληρώνεις τόσα. Όπως στην πρώτη φωτογραφία (που έχει τον τιμοκατάλογο για μεμονωμένα κομμάτια ή για πακέτο - που η τιμή του πακέτου είναι το άθροισμα των επιμέρους, σάματις αυτός που το διαβάζει να είναι ανίκανος να κάνει την πρόσθεση). Το καλό είναι πως στις μεγάλες παραλίες είναι δύσκολο να τις γεμίσεις με ομπρέλες κι έτσι όλο και μένει λίγος χώρος και για αυτούς που δεν θέλουν ή δεν έχουν να πληρώσουν. Αλλά οι καρέκλες πιάνουν συνήθως το "φιλέτο" κι έτσι ο χώρος που μένει είναι λίγο μειονεκτικός.
Ο καινούριος (για μένα και για τη Μυτιλήνη) τρόπος είναι να προσφέρονται οι καρέκλες με την υποχρέωση να ψωνίσεις από το μαγαζάκι που βρίσκεται μετά την παραλία. Καφετέρια συνήθως, ή ταβερνάκι σε δροσίζουν με καφέ, νερό, μπίρες, αναψυκτικά. Όμως κι εκεί υπάρχουν διάφορες παρεκτροπές. Πέρα από τα αγγλικά της κακιάς ώρας της πρώτης φωτογραφίας, το δύσκολο είναι αν οι καρέκλες είναι ελεύθερες υπό όρους. Δηλαδή, να υπάρχουν ψιλά γράμματα, όπως μου έλεγε φίλος που ενώ έγραφε με μεγάλα γράμματα πως είναι δωρεάν για τους πελάτες, από κάτω έλεγε πως αυτό δεν ισχύει για τα Σαββατοκύριακα:)
Το κακό είναι πως ενώ το κόστος μιας καρέκλας ή μιας ομπρέλας είναι πολύ χαμηλό παρόλ' αυτά υπάρχουν πολλά κατεστραμμένα κομμάτια. Αν πω πως το σετ κοστίζει 100 -150€, με 6€ τη μέρα σε ένα μήνα βγαίνει άνετα το σετ, άρα υπάρχουν περιθώρια για αντικατάσταση. Γιατί κανείς δεν έχει τις καρέκλες αυτές για μια χρονιά μόνο. Και το να κάθεσαι σε σπασμένη καρέκλα είναι κομμάτι πρόβλημα. Όσο δε το να βλέπεις ομπρέλες που να κρέμονται, μπορεί να μην είναι άμεσα πρόβλημα αλλά σίγουρα προσβάλει την αισθητική σου.
Το κόστος βέβαια, δεν είναι μόνο να αγοράσεις το υλικό, αλλά να πληρώσεις και τα τέλη στο λιμενικό ταμείο (που διαχειρίζεται τις παραλίες). Γιατί αν με πας με την καρεκλίτσα σου ή την πετσέτα σου κανείς δεν σου ζητάει τέλη (εκτός απ' τις κλειστές, οργανωμένες παραλίες όπου και πληρώνεις εισιτήριο) αλλά αν είσαι επαγγελματίας τότε δεν μπορείς να βγάζεις κέρδος από ένα δημόσιο αγαθό και πρέπει να πληρώσεις. Κι αν μεν η παραλία είναι απ' αυτές με πολύ κόσμο περιμένεις πως θα βγάλεις τα λεφτά σου. Αν όμως θα έχεις καμιά δεκαριά πελάτες συνολικά, μάλλον δεν συμφέρει να μπλέκεις με τέτοιες διαδικασίες:)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.