29 Σεπτεμβρίου 2013

Φωτιά σε τρένο στον Άγιο Στέφανο

Έκτακτη επικαιρότητα. Μόλις πριν λίγο: Φωτιά σε τρένο στον Άγιο Στέφανο
Του ανταποκριτής μας στην περιοχή Δημήτρη!!!
Ωραία μέρα η σημερινή κι απολαμβάνουμε το καφεδάκι μας στο μπαλκόνι όταν ξαφνικά απ' τη μεριά του σταθμού του τρένου βλέπουμε να ανεβαίνει μαύρος καπνός. Το σχολιάζουμε μεν, χωρίς να πάει ο νους μας στο τι συμβαίνει δε. Ώσπου βγαίνει ο Δημήτρης και με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει τα νέα.

27 Σεπτεμβρίου 2013

Καλλιτεχνικά Συμπόσια - Διόνυσος

Έγραφα στο προηγούμενο σημείωμα για τα καλλιτεχνικά συμπόσια και ειδικά γι' αυτό στην Άνοιξη (Αττικής). Σειρά σήμερα έχουν τα αποτελέσματα από (δυο αν δεν κάνω λάθος) καλλιτεχνικά συμπόσια που έγιναν στον παραδιπλανό τότε δήμο Διονύσου (σήμερα έχουν γίνει ενιαίος δήμος).

25 Σεπτεμβρίου 2013

Καλλιτεχνικά Συμπόσια - Άνοιξη

Στην Άνοιξη πριν κάποια χρόνια ήταν το πρώτο καλλιτεχνικό "συμπόσιο" που παρακολούθησα. Κι έχω εισαγωγικά στο συμπόσιο γιατί, παρόλο που το λένε έτσι, εγώ δεν τους είδα να τρώνε και να πίνουνε αλλά να δουλεύουνε. Εγώ συμπόσιο ξέρω πως σημαίνει κόσμος που πίνει μαζί. Κι επειδή πιοτό ξεροσφύρι δεν λέει, τρώει κιόλας. Στο καλλιτεχνικό όμως συμπόσιο, φαΐ και πιοτό δεν ξέρω αν έχει τις ώρες της σκόλης, έχει όμως ομαδική καλλιτεχνική δουλειά. Ομαδική, με την έννοια πως είναι διάφοροι καλλιτέχνες που δουλεύουν τις μέρες του συμποσίου, ο καθένας το δικό του έργο.

23 Σεπτεμβρίου 2013

Ερεσός

Η Ερεσός είναι μια από τις πόλεις που υπήρχαν από την Αρχαία Ελλάδα ακόμα. Μπορεί όχι ακριβώς στην ίδια θέση, αλλά λίγο πιο πέρα. Κι είναι ένας προορισμός που μ' αρέσει να επισκέπτομαι (και να μένω) κάθε χρόνο (όπως τώρα που γράφω αυτό το κείμενο - για ν' ανέβει, θα καθυστερήσει λίγο για να μπουν κι οι φωτογραφίες). Βασικά, όταν λέω Ερεσός, εννοώ τη Σκάλα κι όχι το κυρίως χωριό. Ίσως γιατί απ' την πρώτη φορά που την επισκέφτηκα, εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 70, το πρόγραμμα της εκδρομής έλεγε Ερεσό και το λεωφορείο μας έβγαλε στη Σκάλα. (Θυμάμαι πως στη θάλασσα φαινόταν τότε ακόμα ένα μισοβυθισμένο σκαρί από μια αναβίωση για τα 150 χρόνια από την ανατίναξη της τούρκικης ναυαρχίδας στον όρμο της Ερεσού απ' τον Παπανικολή το 1821 - ήταν επί χούντας και τέτοιες παράτες ήταν συνηθισμένες, να σημειώσω πως εδώ έγινε το 1824 κι η ναυμαχία της Ερεσού).

22 Σεπτεμβρίου 2013

Το Μόναχο ξεχνά -για λίγο- τις εκλογές και υποδέχεται το Οκτόμπερφεστ

Έτσι κι αλλιώς το Μόναχο ψήφισε την περασμένη Κυριακή. Και ο Ούντε, ο συμπαθής σοσιαλδημοκράτης δήμαρχος που είπε να βάλει υποψηφιότητα για τοπικός καγκελάριος μπας και ρίξει τους Χριστιανοκοινωνιστές (κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ μέχρι τώρα, τουλάχιστον μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο) δεν τα κατάφερε. Έτσι ανοίγει το βαρέλι για να ξεκινήσει το 180ο Οκτόμπερφεστ, η μεγαλύτερη γιορτή μπίρας στον κόσμο (που έχει τις ρίζες του στα 1810και στους γάμους του Λουδοβίκου του Α' της Βαυαρίας, μπαμπά του δικού μας του Όθωνα), που όπως λέει και η σχετική ειδησιογραφία αφήνει τις εκλογές σε δεύτερη μοίρα. Ποιος είπε να τις κάνουν τέτοιες μέρες. Για όποιος θέλει να πάρει μαι γεύση του τι γίνεται φέτος εκεί αλλά δεν πρόβλεψε να βρίσκεται στο Μόναχο (και με τις τιμές που έχουν αυτές τις μέρες τα δωμάτια -αν βρεις- π.χ. για τις 29 του μήνα το πιο φτηνό δίκλινο που βρίσκω τώρα είναι 200€), δεν έχει παρά να επισκεφτεί το σχετικό σάιτ.

21 Σεπτεμβρίου 2013

Μερίδες φαγητού

Για να μαγειρέψω την κατάλληλη ποσότητα για κάθε φορά βασίζομαι πάνω σε κάποια στάνταρ που υπάρχουν. Αυτά που έγραφα τις πρώτες μέρες που ξεκίναγε αυτό το μπλογκ. Το πόσο χρειάζεται για το κάθε φαγητό το έμαθα όταν ήμουνα στο στρατό. Τότε μου είχε ανατεθεί το καθήκον του σιτιστή. Μέσα στις υποχρεώσεις μου ήταν και να προετοιμάζω τη λίστα με τα ψώνια για να έχει ο μάγειρας τα απαραίτητα για να φτιάξει το φαγητό που έλεγε το πρόγραμμα. Κάθε μέρα και διαφορετικός αριθμός ατόμων που έτρωγαν. Τη μια 120 την άλλη 80. Μεγάλες διαφορές κι αν δεν είχα ένα μπούσουλα για το βάρος των υλικών που χρειάζονταν, δεν θα μπορούσα να τα βγάλω πέρα. Συνήθισα λοιπόν έτσι και μου είναι δύσκολο να τα βγάλω πέρα με οδηγίες που δίνονται με ποτήρια και τέτοια μετρίδια.

19 Σεπτεμβρίου 2013

Ζύμη για πίτσα με σπράιτ

Αυτή τη συνταγή μου την έχει φέρει η Ειρήνη. Κι είναι νόστιμη και τραγανή. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της είναι πως ένα μέρος των υγρών της αποτελεί ένα αναψυκτικό: η σπράιτ (ή όποιο αντίστοιχο). Παρόμοια είναι κι η συνταγή με μπίρα (επιφυλάσσομαι για το μέλλον). Στη φωτογραφία το αποτέλεσμα δεν είναι και το καλύτερο, αφενός μεν γιατί έγινε πολύ ψηλή (κάτι που δεν μ' αρέσει, προτιμώ το ιταλικό στιλ, τη λεπτούλα ζύμη δηλ.) και αφετέρου αυτός που ανέλαβε το ψήσιμο την παραέψησε την πίτσα. Κι έτσι πρόσθεσα στη συνταγή και χρόνο ψησίματος που δεν είχα αρχικά! Ξαναφτιάξαμε την πίτσα κι άλλαξα τη φωτογραφία. Τώρα είναι στα μέτρα μου:) Για το αποτέλεσμα αυτό και για ένα ταψί του φούρνου χρησιμοποίησα το 1/3 των υλικών που λέει η συνταγή.

17 Σεπτεμβρίου 2013

Ρουλάντεν (γεμιστά ρολά κρέατος)

Μια γερμανική συνταγή  σήμερα, που την είχα βάλει στο παλιό μου μπλογκ: Ρουλάντεν (Rouladen), δηλ. γεμιστά ρολά κρέατος.Όταν ήμουνα στη Γερμανία, έβλεπα στο σούπερ μάρκετ να πουλάνε κομμάτια κρέατος που τα λέγανε ρουλάντεν. Συνήθως μοσχαρίσια. Κι έψαχνα πώς μπορώ να τα μαγειρέψω. Ψάχνοντας βρήκα ότι με παρόμοιο τρόπο μπορείς αν φτιάξεις όποιο κρέας θέλεις. Και είναι μια συνταγή μάλλον ελεύθερη. Βάζεις ή βγάζεις υλικά ανάλογα με το τι σου αρέσει (κάτι που έρχεται σε αντίθεση με το ότι οι Γερμανοί θέλουν ακριβείς οδηγίες για τα πάντα)! Επίσης η ποσότητα δεν είναι σταθερή. Ανάλογα για πόσα άτομα θα φτιάξεις, ένα για τον καθένα.

15 Σεπτεμβρίου 2013

Λουκουμάδες

Λουκουμάδες! ένα παραδοσιακό σπιτικό γλύκισμα, που γίνεται αρκετά εύκολα, που μοιάζει με τις (ή τους) τηγανίτες, αλλά είναι πιο νόστιμο και πιο όμορφο. Και βέβαια δεν γίνονται από σπόντα, θέλει προγραμματισμό το πράγμα. Όχι πως κι αυτούς που φτιάξαμε δεν είχαν λίγη τυχαιότητα. Μιας και το μικρό μυστικό τους θέλει πουρέ, συνδυάστηκε η παρασκευή τους με τα νιόκι:)

13 Σεπτεμβρίου 2013

Τα λεπτά

Τα λεπτά, τα μπερντέ, τα μπικικίνια λέει το τραγούδι αλλά εδώ δεν αναφέρομαι γενικά στο χρήμα. Μόνο για τα λεπτά. Όχι για τα λεπτά της ώρας (ή της μοίρας) αλλά για τα λεπτά του ευρώ. Για τα περιφρονημένα, αλλά πανάκριβα κέρματα των (λίγων) λεπτών ο λόγος και τι τους επιφυλάσσει η μοίρα. Γιατί για να γίνονται συναλλαγές με αυτά το κόστος σε μέταλλο και κατασκευή υπερβαίνει την ονομαστική τους αξία. Ένα κέρμα π.χ. του 1 λεπτού κοστίζει 2 - 3. Των 5 φτάνει περίπου η αξία το κόστος. Κι όσο η τιμή του χαλκού (που είναι η πρώτη ύλη τους) ανεβαίνει, τόσο η διαφορά ονομαστικής αξίας και κόστους μεγαλώνει.

11 Σεπτεμβρίου 2013

Μπουρεκάκια

Τα μπουρέκια είναι μια παλιά συνήθεια που εγκαταλείφθηκε κάποια στιγμή όταν τη θέση τους πήραν τα τυροπιτάκια Μαίρης. Η εποχή της δόξας τους ήταν στα μέσα της δεκαετίας του 90. Τότε που κάναμε αρκετές εξόδους με φίλους για πικ-νικ σε παραλίες ή δασάκια. Και το συνηθισμένο "πρόχειρο" φαγητό που φτιάχναμε εμείς και παίρναμε μαζί μας ήταν τα μπουρέκια. Που μπορούν να γίνουν είτε με φύλλο (οπότε μπαίνουν και στο τηγάνι, κι είναι αυτά που συνήθως σερβίρουν στα καταστήματα) είτε με σφολιάτα (που είναι πιο εύκολα αλλά θέλουν φούρνο κι είναι πιο ελαφριά). Ειδικά αυτά τα τελευταία τα ταράζαμε. Η σφολιάτα έχει όγκο και εμφάνιση αλλά είναι αέρας σκέτος και ένα μόνο μπουρεκάκι δεν σου κάνει τίποτα. Έτρωγα λοιπόν 5 - 6 για μεζέ κι μ' έλεγε ο Αλέξης "σαρανταμπουρεκά":)

09 Σεπτεμβρίου 2013

Μαρμελάδα Σύκο

Εποχή των σύκων. Καιρός να φτιάξουμε και καμιά μαρμελάδα. Έτσι κι αλλιώς η ιδέα της μαρμελάδας προσφέρεται. Τη φτιάχνεις και δίνεις σε γνωστούς και φίλους όταν πας για επίσκεψη. Το σύκο είναι απ' τα εύκολα υλικά μιας και από μόνο του είναι πολύ γλυκό. Έτσι, έχει μικρή διαδικασία για το βράσιμο, αν και, όπως όλα τα φρούτα θέλει δουλειά για να  την προετοιμασία του. Το θέμα στη συνταγή αυτή είναι οι αναλογίες, το πόσο θα βάλει κανένας είναι ανάλογα τα υλικά που έχει και το πόσο θέλει να φτιάξει.

07 Σεπτεμβρίου 2013

Τα καράβια μας

Το "μας" του τίτλου δεν έχει να κάνει με τα καράβια που είναι στην ιδιοκτησία τη δικά μου, αλλά τα καράβια που εξυπηρετούν το νησί, τη Μυτιλήνη. Όπως τα έζησα τα τελευταία πενήντα περίπου χρόνια. Τι είχαμε και τι άλλαξε από τότε μέχρι σήμερα. Από τα ακτοπλοϊκά του Νομικού μέχρι σήμερα με το πιο καινούριο, το Νήσος Πάτμος που μπήκε στην γραμμή πέρυσι. Το σημείωμα γράφεται εν πλω (στο Νήσος Χίος), επιστρέφοντας απ' τη Μυτιλήνη (το αρχικό σχέδιο έλεγε πως θα το έγραφα πηγαίνοντας) και θα συμπληρωθεί με αναζήτηση και συνδέσμους για να δημοσιευτεί τις επόμενες μέρες.

05 Σεπτεμβρίου 2013

Γεμιστά παραδοσιακά (σαρακοστιανά)

Τα γεμιστά είναι ένα από τα φαγητά που θεωρούνται παραδοσιακά ελληνικά. Γίνεται με διάφορους τρόπους, τόσο ως προς το τι γεμίζει κανείς όσο και ως προς το τι βάζει για γέμισμα. Είναι από τα φαγητά που συνήθως τα φτιάχνει η μάνα μου, έτσι κι αλλιώς είναι καλοκαιρινό κατά βάση, τότε που είναι η εποχή για τα λαχανικά που χρησιμοποιούνται. Βέβαια, υπάρχει η παραλλαγή των εστιατορίων με σκέτη ντομάτα και πιπεριά που είναι υλικά που τα θερμοκήπια καταφέρνουν να έχουν στην ίδια γεύση και ποιότητα όλο το χρόνο. Σ' αυτήν μέσα δεν μπαίνει τίποτα άλλο σχεδόν εκτός από ρύζι. Σε άλλη παραλλαγή η γέμιση είναι από κιμά. Η εκδοχή που παρουσιάζεται εδώ είναι η παραδοσιακή με διάφορα λαχανικά που γεμίζονται με το δικό τους υλικό και συμπλήρωμα από ρύζι (συν αρωματικά).

03 Σεπτεμβρίου 2013

Μελιτζάνες ιμάμ μπαϊλντί

Καλοκαιρινό λαχανικό οι μελιτζάνες, αλλά βρίσκονται και όλο το χρόνο. Τις φτιάχνω λοιπόν αρκετές φορές, η τελευταία πρόσφατα στο χωριό. Εκεί λοιπόν η μάνα μου συμφώνησε να φτιάξουμε ιμάμ, αν και, είπε, πως εγώ το φτιάχνω βαρύ τηγανίζοντας τα υλικά ενώ εκείνη το προτιμάει ελαφρύτερο. Αλλά το όνομα του φαγητού, ιμάμ μπαϊλντί, λέγεται πως προέρχεται από το γεγονός πως το έφαγε ένας ιμάμης και μπαΐλντισε, δηλαδή έσκασε (γιατί βασικά του άρεσε πολύ, έφαγε κάμποσο, αλλά είναι βαρύ το άτιμο). Οι πατάτες είναι διακοσμητικές!

01 Σεπτεμβρίου 2013

Τιμές Βενζίνας στη Λέσβο (2013)

Έφυγα από τη Λέσβο κι είπα να κάνω μια αποτίμηση για τις τιμές της βενζίνας που βρήκα εκεί. Από τα παλιά χρόνια θυμάμαι να είναι πάντα η βενζίνα σημαντικά ακριβότερη απ' ότι στην Αθήνα ή στην υπόλοιπη Ελλάδα. Έτσι, πάντα φρόντιζα να έχω γεμάτο το αυτοκίνητο όταν έμπαινα στο βαπόρι (και να είμαι στο όριο όταν ξανάμπαινα για να επιστρέψω, αλλ' αυτό είναι το εύκολο). Κι όταν λέμε ακριβότερη μιλάμε για διαφορά στα 15 - 20 λεπτά το λίτρο. Όχι από τη φτηνότερη τιμή, από τη μέση προς την ακριβή. Είχε σχολιαστεί το θέμα και στις εφημερίδες κάποια εποχή.