30 Αυγούστου 2013

Συρία

Πάνε αρκετά χρόνια τώρα, όταν ακόμα η εισβολή, εεεε, συγγνώμην, η επιχείριση αποκατάστασης του κράτους δικαίου, στο Ιράκ ήταν ακόμα σε εξέλιξη, όλοι περιμέναμε πως ο επόμενος στόχος θα ήταν η Συρία και πως αυτό θα γινόταν άμεσα, τότε, με προσχήματα που δεν ήταν δύσκολο να βρεθούν σε περίοδο πολέμου. Όμως οι επιχειρήσεις "ολοκληρώθηκαν", ο κακός Σαντάμ έφυγε απ' τη μέση κι η Συρία του Άσαντ εξακολουθούσε να υπάρχει (και μάλιστα με λόγο στην περιοχή) για χρόνια τώρα.

28 Αυγούστου 2013

Νιόκι

Νιόκι είναι ένα φρέσκο ζυμαρικό, αλλά με πρώτη ύλη όχι σκέτο αλεύρι αλλά κυρίως πατάτα. Τα είχαμε δει σαν συνταγή πριν από πάρα πολλά χρόνια (πάνω από 20) σε ένα βιβλίο συνταγών που τα πρότεινε να γίνουν "γκρατινάτι αλά πιεμοντέζε". Δεν τα φτιάξαμε ποτέ έτσι, μόνο σκέτο γκρατινάρισμα κάναμε. Μας άρεσαν όμως πολύ και τα ξαναφτιάξαμε πολλές φορές την εποχή εκείνη. Είναι ένα φαγητό που θέλει αρκετή ώρα για προετοιμασία κι έτσι, όταν αποκτήσαμε παιδιά και ο χρόνος ήταν περιορισμένος εγκαταλείφθηκε και κάπου ξεχάστηκε.

26 Αυγούστου 2013

Στραπατσάδα

Δηλαδή αυγά με (φρέσκια συνήθως) ντομάτα. Που στη Γέρα τη λένε και καγιανά αν και στην Ηλεία τον καγιανά τον συνάντησα με παστό χοιρινό. Και το αστείο είναι που έχει μετατοπιστεί η έννοια και λένε καγιανά ό,τι έχει γουρούνι παστό κι ας λείπει η ντομάτα ή το αυγό! Πρόκειται για μια εύκολη καλοκαιρινή συνταγή που έχει διάφορες παραλλαγές, ανάλογα τα γούστα. Η συνταγή είναι για ένα άτομο, αν και οι ποσότητες μπορούν να διαμορφωθούν ανάλογα με την όρεξη:)

24 Αυγούστου 2013

Φακές σαλάτα - η δική μου εκδοχή

Ε, όχι πως δεν θα δοκίμαζα τη συνταγή της Σοφίας. Και τη δοκίμασα και έφτιαξα τη δική μου εκδοχή. Που στην ουσία της δεν αλλάζει απ' αυτή που έστειλε η Σοφία, αλλά, είπα να βάλω και φωτογραφία το δικό μου πιάτο αλλά και να τη γράψω με την τυπική της μορφή. Έχουμε και λέμε λοιπόν:

22 Αυγούστου 2013

Σουτζουκάκια

Ένα παραδοσιακό φαγητό. Συνήθως λέγονται και σμυρνέικα, αν και δεν ξέρω να έχουν κάτι παραπάνω απ' αυτά που βάζω εγώ. Είναι ένα φαγητό που θέλει το χρόνο του για την προετοιμασία αλλά και στο μαγείρεμά του (αφού γίνεται σε δυο φάσεις) κι έτσι δεν είναι απ' αυτά που φτιάχνω ταχτικά. Μοιάζει με τους κεφτέδες, αλλά έχει και μερικές διαφορές (πέρα απ' το τελικό βράσιμο στη σάλτσα): χρησιμοποιώ κρασί αντί για ούζο και το κύμινο που βάζουμε είναι λιγότερο ενώ το σκόρδο (πολύ) περισσότερο.

20 Αυγούστου 2013

Άλλο ένα εισιτήριο

Ανακοινώθηκε, σύμφωνα με δημοσιεύματα, από τον ΟΑΣΑ ένα καινούριο εισιτήριο. Τουριστικό το λέει. Κοστίζει 20€, ισχύει για τρεις μέρες για μετακίνιση με όλα τα μέσα εντός Αθηνών ενώ δίνει και τη δυνατότητα για ΜΙΑ μετακίνηση προς ή από το αεροδρόμιο. Η ανακοίνωση αυτή μου προκάλεσε μερικές απορίες που η αναζήτηση στο σάιτ του ΟΑΣΑ (απ΄όπου κι η παραπάνω εικόνα) για επιβεβαίωση και επίλυση δεν έφερε κάποιο καλό αποτέλεσμα. Πέρα από το γεγονός πως 10 μέρες μετά που δημοσιεύτηκε η ανακοίνωση, στον πίνακα δεν υπάρχει (ενώ αναφέρεται από κάτω), πέρα από το ότι για να το αγοράσει κάποιος πρέπει να βρίσκεται μόνο σε συγκεκριμένα σημεία, το βασικό ερώτημα: γιατί να αγοράσει κάποιος αυτό το εισιτήριο; Τι το καινούριο προσφέρει δηλαδή; Ποια η σκοπιμότητα για να μπει στην κυκλοφορία κι αυτό;

18 Αυγούστου 2013

Πουρές Πατάτας

Η πατάτα αν και είναι σχετικά καινούριο είδος στο διαιτολόγιό μας (μόλις τους τελευταίους αιώνες μας ήρθε από τον λεγόμενο - τότε - "Νέο Κόσμο") έχουν βρεθεί πολλές διαφορετικές παραλλαγές για να μαγειρευτεί. Στον λίγο καιρό που βάζω συνταγές στο ιστολόγιο αυτό, η σημερινή είναι η έβδομη φορά που βάζω έναν (διαφορετικό) τρόπο για να μαγειρευτούν. Χώρια που μπαίνει συμπλήρωμα σε άλλα φαγητά. Ο πουρές προκύπτει όταν επεξεργαστούμε βρασμένη την πατάτα. Χρησιμοποιείται ως συμπλήρωμα σε κρεατικά ή ψαρικά. Γενικά τον προτιμώ σε φαγητά με σάλτσα, οπότε φροντίζω ο πουρές να είναι λίγο πιο σφιχτός, αλλά άνετα μπορεί να πάει και με κεφτέδες ή ψητό κρέας κλπ.

16 Αυγούστου 2013

Κρέμα από σιτάρι (Κολλυβόζουμο)

Ένα "γλύκισμα" απ' τα παλιά. Υγιεινό και θρεπτικό και νηστίσιμο. Όταν βράζανε τι σιτάρι για να κάνουν κόλλυβα, το ζουμί που έμενε είχε μέσα του τη μυρωδιά και τη νοστιμιά (αλλά και άλλα συστατικά) του σταριού. Και σκέφτηκαν πως είναι κρίμα να το πετάξουνε. Έτσι, το έδεσαν με λίγο αλεύρι (και μάλιστα ψημένο για να έχει μεγαλύτερη πηκτική ικανότητα) και λίγη ζάχαρη κι έφτιαξαν μια νοστιμότατη κρέμα. Και μιας και την έφτιαχναν με το ζουμί από κόλλυβα, την είπαν κολλυβόζουμο. Η μάνα μου όμως διάφορα νόστιμα που φτιάχνονταν εις μνήμην, τα έφτιαχνε και χωρίς να υπάρχει τέτοια αφορμή. Άμα κάτι της (και μας) αρέσει, γιατί θα πρέπει να περιμένουμε να υπάρχει δυσάρεστο γεγονός για να το απολαύσουμε. Και μιας και η Ειρήνη ξετρελαίνεται με την κρέμα αυτή, της την φτιάχνει τακτικά.

15 Αυγούστου 2013

Μετατάξεις

Μέρα γιορτής σήμερα, γιορτάζει κι η Μαρία (χρόνια καλά και πολλά Μαράκι μου αλλά κι σ' όλες τις Μαρίες και τους Μάριους, τους Παναγιώτηδες και τις Γιώτες - Παναγιώτες τις Δέσποινες και λοιπούς εορτάζοντες). Αλλά αντί για να χαρούμε τη γιορτή έχουμε άλλα ντράβαλα. Σε ανακοίνωση του υπουργείου παιδείας την Τρίτη, ανακοινώθηκε ο αριθμός των εκπαιδευτικών που "περισσεύουν" από τη Δευτεροβάθμια και θα πρέπει να κάνουν αίτηση να μετακινηθούν. Πού; Είτε στην πρωτοβάθμια είτε σε διοικητικές υπηρεσίες του ΥΠαιΘ. Σύμφωνα με αυτά που διάβασα και απ’ όσα καταλαβαίνω εγώ, έρχονται τα πάνω κάτω στους μισούς και βάλε εκπαιδευτικούς της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Γιατί μετά τις τρεις υπουργικές αποφάσεις και παρά τις απορίες που έχω (και θα τις γράψω παρακάτω), σύμφωνα με αυτά που γράφει στη διαδικασία της υποβολής αίτησης προτίμησης θα πρέπει να μπουν όλοι οι εκπαιδευτικοί των κλάδων: αγγλικών, γαλλικών, φυσικής αγωγής, πληροφορικής, μουσικής και πάρα πολλοί καλλιτεχνικών, κοινωνιολογίας, νομικοί και δεν ξέρω τι άλλο. Και κοντά σ’ αυτούς κι οι οικογένειές τους μιας και είναι σύνηθες να παντρευόμαστε οι εκπαιδευτικοί μεταξύ μας.

14 Αυγούστου 2013

Καρυδόπιτα

Ή μελαχρινή! Έτσι την λέει την καρυδόπιτα η Γεωργία. Είναι ένα γλυκό που θέλει προσοχή, αλλά δεν ξέρω πώς γίνεται και πάντα την καταφέρνω. Το σημείο που θέλει προσοχή είναι πως δεν πρέπει να βιάζεσαι. Η μαρέγκα να γίνει καλά σφιχτή, το χτύπημα μετά να είναι 20 λεπτά (άντε, για τους βιαστικούς πάνω από τέταρτο, ας είναι και μόνο 18'!) και τέλος στο σιρόπιασμα να είναι χλιαρά και τα δυο μέρη: και το σιρόπι και το "κέικ" (δεν ακολουθούν τον κανόνα που θέλει να είναι ή και τα δυο καυτά - π.χ. αν έχει φύλλο - ή, το πιο σπάνιο, και τα δυο κρύα)

12 Αυγούστου 2013

Παστίτσιο

Από τις πρώτες συνταγές που έγραψα. Πιτσιρικάς ήμουνα κι ήθελε να φτιάξει η μάνα μου παστίτσιο, ποιος ξέρει για ποιο λόγο. Κι επειδή δεν ήξερε πώς να φτιάξει τη μπεσαμέλ μ' έστειλε στη νονά μου, λίγο παρακάτω, που είχε τσελεμεντέ να γράψω τη συνταγή! Πόσο ίδια είναι από τότε, δεν μπορώ να πω, αλλά η βασική ιδέα δεν αλλάζει. Ίσως έχω αλλάξει κάποια αναλογία ή να έχω προσθέσει υλικά του γούστου μου, αλλά το παστίτσιο έτσι φτιάχνεται πάντα.

11 Αυγούστου 2013

Νέο Λύκειο - 2013

Το έτος στον τίτλο μπαίνει μιας και το θέμα είναι για τις φετινές αλλαγές που ιδρύουν για ακόμα μια φορά ένα "νέο λύκειο". Γιατί για άλλη μια φορά ανακοινώθηκαν αλλαγές στην παιδεία. Κι όπως είναι συνηθισμένο οι αλλαγές αυτές ξεκινάνε από το λύκειο. Για μένα η λογική λέει πως αν θέλουμε ν' αλλάξουμε ένα σύστημα ξεκινάμε από τη βάση του. Και θυμάμαι σε κάποια διημερίδα πριν καμιά δεκαριά χρόνια που είχε έρθει κάποιος απ' το υπουργείο παιδείας της Σκωτίας και μας έλεγε πως εκεί οι αλλαγές γίνονται κάθε δεκατρία χρόνια. Ξεκινάνε από την πρώτη δημοτικού, αλλάζουν κάθε χρόνο την επόμενη τάξη παρατηρώντας την πορεία των αλλαγών αυτών κι έτσι τα παιδιά που μπήκαν στην εκπαίδευση με μια λογική τελειώνουν το λύκειο με τη λογική αυτή. Αφήνουν κι έναν ακόμα χρόνο που δουλεύει το πλήρες σχήμα και μετά κάνουν τις όποιες αλλαγές, προσαρμογές, εκσυγχρονισμούς κλπ ξεκινώντας πάλι απ' την πρώτη δημοτικού.

10 Αυγούστου 2013

Τυρόπιτα (Παναγιώτας)

Τυρόπιτες έφτιαχνα χρόνια και ζαμάνια. Κάποια παραμονή πρωτοχρονιάς όμως, ζήτησα από τον (Ηπειρώτη) Γιώργο να μας φτιάξει μαι τυρόπιτα για τη βραδιά μιας και σε προηγούμενη συζήτηση είχε αναφέρει πως δεν είναι τίποτα να ανοίξεις φύλλο - τον είδα να το ανοίγει, αλλά δεν έμαθα κι εξακολουθώ να το θεωρώ ζόρικο. Για τη γέμιση μέσα επιμελήθηκε η Παναγιώτα. Το αποτέλεσμα ήταν καταπληκτικό. Έτσι κράτησα την ιδέα της Παναγιώτα για το τι ρίχνω μέσα.
Την πίτα στη φωτογραφία την έφτιαξε η Μαρία κι από πάνω έριξε σουσάμι και μαυροκούκι (ή μαύρη μυρωδιά ή μαύρο σουσάμι, όπως το ξέρει καθένας).

08 Αυγούστου 2013

Ψωμί (1 Κιλό)

Όλα μου τα χρόνια είχα συνηθίσει να αγοράζω ψωμί. Ήμουν πολύ μικρός που ζύμωνε η μάνα μου (μέχρι τα 3 - 4 μου χρόνια) ή η γιαγιά μου (τελευταία χρονιά ήταν το καλοκαίρι του '67 αν θυμάμαι καλά). Μετά, το ψωμί από τον φούρνο ήταν μια χαρά και βολευόμασταν όπου και να πηγαίναμε. Μέχρι τη δεκαετία του 90 που στο χωριό άλλαξαν και οι δυο φουρναραίοι του χωριού άλλαξαν. Το ψωμί τους άλλαξε κι αυτό. Υποτίθεται πως το βελτίωσαν, έβαλαν δηλ. διάφορα βελτιωτικά αλλά αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην τρώγεται. Ψάχναμε να βρούμε ψωμί από διάφορους άλλους φούρνους (π.χ. να αγοράζουμε όταν πηγαίναμε στη Μυτιλήνη) αλλά αυτά ήταν ημίμετρα. Μέχρι το Νοέμβρη του '99 που το Λιντλ έφερε από τις μηχανές που ρίχνεις τα υλικά και σου βγάζει ψωμί (αρτοπαρασκευαστή τον λένε, αν και, πρόσφατα είδα και τη λέξη "αρτοποιητή", μάλλον πιο λόγια και καλλιτεχνική:) ). Πήραμε μια (αφού γύρισα ένα σωρό καταστήματα στην Αθήνα - δεν είχε και τόσα πολλά τότε - μας την αγόρασε ο Σταμάτης από τον Πύργο!) κι είπαμε να τη δοκιμάσουμε να ξέρουμε αν αξίζει. Κι αποφασίσαμε να την κρατήσουμε για το σπίτι (παρόλο που στην περιοχή έχουμε πολύ όμορφο ψωμί) και ν' αγοράσουμε άλλη μια για το χωριό. Κι από τότε φτιάχνουμε ψωμί στο σπίτι μας.

06 Αυγούστου 2013

Ψάρια ψητά

Της μεταμορφώσεως του Σωτήρος σήμερα, να ευχηθώ χρόνια πολλά στους Σωτήρηδες που γιορτάζουν. Αλλά το θέμα μου σήμερα δεν είναι οι ευχές αλλά με την ευκαιρία της σημερινής γιορτής και μιας και σήμερα η παράδοση προβλέπει "κατάλυση ιχθύος" επιτρέπεται δηλ. η κατανάλωση ψαριών εν μέσω της νηστείας του δεκαπενταύγουστου (για όσους νηστεύουν βέβαια) που η κατάλυση έχει μεταφραστεί σε έθιμο να τρως ψάρι αυτή τη μέρα (το ίδιο ισχύει και στις 25 του Μάρτη και την Κυριακή των Βαΐων) να αναφερθώ σε ψάρια σήμερα. Και μιας και είχα ξεκινήσει με σκάρα, είπα να τα συνδυάσω αυτά τα δυο και ιδού: για σήμερα έχουμε ψητά ψάρια.

04 Αυγούστου 2013

Μπριζόλες κλπ στη σκάρα

Το να ψήσει κανείς στη σκάρα, είτε κρεατικά είτε ψαρικά, φαντάζει απλή υπόθεση. Και στην πραγματικότητα κάπως έτσι είναι. Θέλει κάποια προσοχή βέβαια, αλλά από κει και πέρα όλα είναι εύκολα. Μερικά μυστικά σήμερα για τα κρεατικά: τις μπριζόλες δεν τις αλατίζω πριν. Κάποιοι το συνηθίζουν, όμως όταν είναι αλατισμένες και ψήνονται βγάζουν τα νερά τους και γίνονται πολύ στεγνές. Για τον ίδιο λόγο προτιμώ να είναι κομμένα χοντρές. Μπορώ αν θέλω να τις περάσω με ρίγανη και πιπέρι (ή και θυμάρι κι άλλα αρωματικά) και να τις αφήσω κάμποσες ώρες για να νοστιμέψουν ή να τις βάλω σε μαρινάδα (αν και το αποφεύγω). Αν μου φαίνονται σκληρές τις χτυπάω μ' ένα ειδικό βαρίδι για να σπάσουν οι ίνες τους (αν τις έχω βάλει στην κατάψυξη για μερικές μέρες, δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη). Συνήθως, δεν χρησιμοποιώ τις διπλές σκάρες παρά μόνο αν τα κρεατικά μου είναι ομοιόμορφα σε είδος και σε κόψιμο.

02 Αυγούστου 2013

Η Γέφυρα

Κι όταν λέμε η Γέφυρα, μια είναι η Γέφυρα, αυτή που ενώνει το Ρίο με το Αντίρριο. Τόσο γιατί έτσι ονομάζεται η εταιρία διαχείρισης της συγκεκριμένης γέφυρας, όσο και γιατί αυτή είναι η μεγαλύτερη στην Ελλάδα, αλλά και πρωτοποριακή για τα τεχνικά δεδομένα της Ευρώπης και όχι μόνο. Γιατί έπρεπε στο συγκεκριμένο σημείο να φτιαχτεί μια γέφυρα που α) να επιτρέπει να περνάνε από κάτω της αρκετά μεγάλα πλοία, β)να έχει αρκετό μήκος, γ) το οποίο μήκος δεν είναι και σταθερό (μικραίνει) αφού οι δυο ακτές αλλάζουν απόσταση λόγω μετατόπισης της πλάκας και δ) που ακριβώς γι' αυτό η περιοχή είναι με πολλούς σεισμούς. Να μην πω και για τους αέρηδες.