Εικοστή πέμπτη Μαρτίου μεθαύριο και η παράδοση απαιτεί ψάρι. Και το πιο συνηθισμένο ψάρι για κείνη τη μέρα είναι ο μπακαλιάρος. Με συνοδεία
σκορδαλιάς συνήθως. Κι όταν λέμε μπακαλιάρος εννοούμε παστός μπακαλιάρος. Που για να τον μαγειρέψεις πρέπει πρώτα να τον ξαλμυρίσεις καλά. Κι όχι μόνο. Πρέπει και να τον καθαρίσεις απ' την πέτσα αλλά και τα κόκαλα (που των ψαριών εμείς στο χωριό μου τα λέμε άγανα κόκαλα έχει το κρέας). Γιατί με είχαν καλέσει κάποτε να μου κάνουν το τραπέζι μετά την παρέλαση κι ο μπακαλιάρος που σερβιρίστηκε δεν τρωγότανε. Είχε και τα τρία κακά!
Ο μπακαλιάρος ο παστός γίνεται και με άλλους τρόπους όπως επίσης τελευταία τη θέση του μπορεί να πάρει κι ο κατεψυγμένος. Αλλά τα παλιότερα χρόνια που δεν υπήρχαν οι καταψύξεις ο παστός μπακαλιάρος ήταν η καλύτερη λύση για τη μέρα αυτή που καταλύεται το ψάρι (αφού πάντα πέφτει μέσα στη σαρακοστή) και που η κατάλυση μεταφράζεται (αυθαίρετα βέβαια) σαν υποχρέωση!
Υλικά
1 κιλό μπακαλιάρο παστό
Μπόλικο νερό(!)
Χυλό για τηγάνισμα
λάδι για τηγάνισμα
Εκτέλεση
Η διαδικασία ξεκινάει κάνα δυο μέρες πριν. Παίρνω το μπακαλιάρο, τον ξεπλένω να φύγει όσο περισσότερο αλάτι γίνεται, τον γδέρνω απ' το δέρμα του, τον κόβω σε κομμάτια και τον βάζω σε μια μεγάλη λεκάνη με νερό. Αν δεν γδέρνεται απ' την αρχή, τον βάζω στο νερό ένα τρίωρο και μετά το γδάρσιμο και το κόψιμο. Μετά από το τρίωρο, τον καθαρίζω από τα άγανα, κι αλλάζω το νερό. Το νερό το αλλάζω τακτικά, κάθε τρεις - τέσσερις ώρες. Μετά από δυο μέρες με τις τακτικές αλλαγές ο μπακαλιάρος έχει ξαλμυρίσει για καλά κι έτσι μπορώ να τυλίξω τα κομμάτια σε χυλό και να τα τηγανίσω.
Απλή η διαδικασία στο τέλος, αλλά αρκετά μπελαλίδικη μέχρι να φτάσω εκεί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.